Poniedziałek, 06 sierpnia 2012 roku, XVIII tydzień zwykły, Rok B, II

„Jezus wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził na górę wysoką osobno”.

   1. Chcieć być razem z Jezusem

   Współczesny człowiek zapracowany i zagoniony, bardzo często nie ma ani czasu, ani ochoty, aby być razem z Jezusem. Nie ma czasu, ani ochoty doświadczyć bliskości i radości bycia blisko Jezusa. Apostołowie, którzy na co dzień towarzyszyli Jezusowi i patrzyli na Jego cuda i słuchali Jego nauczania „oswoili się” niejako z Nim i być może Jezus im nieco „spowszedniał”! Dopiero możliwość zobaczenia Go w towarzystwie Wielkich Proroków Starego Testamentu i zobaczenia blasku Jego majestatu wyrwała z ich ust okrzyk zachwytu i zadowolenia – „dobrze, że tu jesteśmy”! Pomyślmy dzisiaj, jak to zrobić, aby znaleźć czas dla Jezusa w naszym życiu i pozwolić Mu zaprowadzić się tam, gdzie żadne powaby i ułudy życia nie przesłonią nam Jego świetlistej i świętej Postaci.

   2. Pozwolić, aby Jezus nas przemienił

   Jezusowe działanie względem nas polega na obdarowaniu nas zbawieniem. Jednak często wiedzie to „przez mękę”! Jezusową i naszą! Dlatego potrzebne jest działanie oczyszczające i przemieniające, aby przyjąć i zaakceptować tę trudną prawdę! Trudną, ale jedynie słuszną i absolutnie wymagalną, aby zbawienie mogło stać się naszym udziałem. Pozwólmy więc, aby Jezus dał nam usłyszeć głos Jego Przedwiecznego Ojca: „To jest syn mój umiłowany, Jego słuchajcie”. Niech ten głos z nieba pozwoli nam otworzyć nasze serca i umysły na wszystko, czego chce od nas Jezus. Przemieńmy nasze serca, aby przyjąć najtrudniejszą prawdę, o konieczności obumierania dla świata, a życia dla Boga. Niech ta przemiana zaowocuje w nas radością, której nie zdoła zmącić żadna siła świata.

   3. Po przemianie siebie, przemieniajmy innych

   Apostolstwo, to bardzo ważne zadanie dla wierzących w Jezusa i kochających Go. Będąc blisko Jezusa, nie można być obojętnym na fakt, że wielu ludzi pozostaje z dala od Niego. Dlatego trzeba robić wiele, owszem, trzeba robić wszystko, aby ich do Niego zbliżyć, by mogli Go lepiej poznać, zachwycić się Nim i pokochać całym sercem i całym umysłem i swoje życie związać z Nim na  zawsze. Niech i oni mogą kiedyś powiedzieć: „Panie, dobrze, że tu jesteśmy z Tobą”. Amen

 Wykładowca, Misjonarz i Duszpasterz, obecnie emeryt – Paczków