Środa, 15 sierpnia 2012 roku, XIX tydzień zwykły, Rok B, II

 

 

 

 

 

 

 

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ukazuje nam prawdę wiary, według której Matka Najświętsza została wzięta do nieba z duszą i ciałem. Przeświadczenie o tym, że ciało Matki Bożej nie mogło podlegać rozkładowi, tak jak ma to miejsce w przypadku wszystkich innych ludzi, podległych skutkom grzechu pierworodnego, wyrażone zostało w ciągu historii Kościoła w wielu świadectwach, wzmiankach i śladach. Prawda ta przez długi czas wyznawana w sercach chrześcijan, została ogłoszona w formie dogmatu w 1950 roku. Jakie przesłanie dla nas dzisiaj ma ten dogmat wiary? Jakie przesłanie kierowane jest dzisiaj do naszych serc, do naszych rodzin, do naszego życia?

 

Pierwsze czytanie przez nas usłyszane przenosi nas do scenerii pełnej dramatyzmu i niebezpieczeństwa. W centrum uwagi znajduje się Niewiasta obleczona w słońce z księżycem pod Jej stopami. Drugą postacią jest smok, który czyha na mające narodzić się z Niewiasty Dziecko – Syna. Ta biblijna scena pokazuje nam odwieczna walkę dobra ze złem. Walkę, która odbywa się w życiu każdego człowieka, w świecie, w każdym z nas. Przytoczona scena wskazuje na triumf dobra nad złem przez interwencję narodzonego Syna – Bożego Pomazańca.

 

Perykopa ewangeliczna opisuje nam spotkanie dwóch matek i dwóch jeszcze nienarodzonych mężów. To spotkanie Elżbiety i Maryi oraz Jana Chrzciciela i Jezusa Chrystusa. Scena ta zapowiada wypełnienie się wszystkich zapowiedzi Starego Testamentu. Oto Elżbieta – matka ostatniego z proroków Jana Chrzciciela pozdrawia Maryję matkę Jezusa – Syna Bożego – Zbawiciela Świata. Maryja wypowiada hymn uwielbienia znany pod nazwą Magnificat. Wielbi Boga za Jego błogosławieństwo, miłosierdzie i nieskończoną dobroć, którą objawił posyłając na świat narodzonego z Maryi swojego Syna – Najwyższe Dobro, którego siły zła nie mogą pokonać.

 

Prawda wiary o Maryi wziętej do nieba z dusza i ciałem, przypomina nam o nieskończonej miłości Boga do człowieka. Ta miłość objawia się w fakcie posłania na świat Bożego Syna – Odkupiciela człowieka. Chrystus – Boże Syn – pokonał zło i grzech i tak otworzył nam drogę do Ojca – do życia wiecznego. Wniebowzięta Maryja przypomina nam o celu naszego życia o tym, że końcem naszego życia nie jest śmierć i grób, ale życie wieczne.

 

Walka dobra ze złem toczy się w nas i w naszym życiu. Ona dotyczy naszych postaw, naszego sposobu wartościowania i kryteriów naszych wyborów oraz decyzji. Ona polega na wybieraniu dobra a wyrzekaniu się zła. W tej nieraz trudnej walce przychodzi nam na pomoc Chrystus – Boży Syn. Przychodzi ze swoja mocą i siłą, miłosierdziem i pokojem. Przychodzi i leczy; podnosi i uzdrawia – umacnia w drodze.

 

Dzisiaj kiedy przynosimy do Kościoła owoc naszych pól i łąk – zioła i kwiaty, które symbolizują dobro, jakim nas Bóg obdarzył, dziękujmy za dar wiary, za pokój w naszych rodzinach, za zdrowie i wszelkie dobro otrzymane z Bożych rąk.

 

Niech nasza modlitwa wzniesie się do Boga tak jak zapach ziół i kwiatów, niech popłynie z naszych serc i naszych domów. Niech też sprawi, abyśmy stali się czuli na tych, którzy są w jakiejkolwiek potrzebie, którzy wyczekują pomocy i wsparcia. Wspominając dobro, jakim nas Bóg obdarza, my sami bądźmy dobrzy.

 

Prośmy Maryję, aby nauczyła nas tak żyć i tak wybierać dobro, abyśmy  mogli kiedyś stanąć przed Bogiem z naręczem dobrych czynów tak, jak dzisiaj stajemy z naręczem wonnych ziół i kwiatów – abyśmy w naszym życiu zawsze potrafili stawać po stronie dobra i pokoju.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wikariusz Prowincjała Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – Warszawa