Piątek, 23 grudnia 2011 roku, IV tydzień Adwentu, Rok B, II

Ewangelia dzisiejsza jest opisem narodzin Jana Chrzciciela i nadaniem mu imienia. To wydarzenie stało się powodem wielkiej radości dla Zachariasza i Elżbiety oraz całej rodziny, czyli Wiernej Reszty Narodu Wybranego, która z ufnością wyczekiwała spełnienia się Bożej obietnicy.

Sami Rodzice Jana Chrzcicie i cała rodzina jest przepełniona tajemniczą radością i nadzieją, która szczególnie wyrażona została w ostatnim zdaniu odczytanej perykopy: Kimże będzie to dziecię, bo istotnie ręka Pańska była z Nim. Najważniejszym momentem, który wyakcentował św. Łukasz jest nadanie imienia. Chciano nadać mu imię kogoś z rodu, gdyż tak przewidywało prawo i tradycja, ale Zachariasz, pozostający wciąż pod wpływem Bożego światła, stanowczo protestuje, biorąc tabliczkę wypisuje imię, które należy nadać dziecięciu. Jest to imię Jan, które oznacza Bóg jest łaskawy, miłosierny.

Ewangelia ta przypomina nam prawdę, że Bóg nieustannie działa i prowadzi swoje zbawcze dzieło wobec każdego człowieka. Tak jak doprowadzał Bóg kiedyś  do narodzenia wielkiego poprzednika Jana Chrzciciela a następnie Swojego Syna Jezusa Chrystusa, tak nadal troszczy się o nas dając nam znaki, mówiąc do nas, zapraszając. Ale ważnym jest, abyśmy umieli te znaki i głos Boży do nas kierowany dosłyszeć, rozpoznać i przyjąć jako życiowe ukierunkowanie.

My także mamy na drodze naszego życia wielu poprzedników prowadzących do Jezusa Chrystusa, którzy przygotowywali i nadal przygotowują nas na spotkanie z Nim.

Czy umiem rozpoznawać Chrystusowych poprzedników w tych, którzy mi wiarę przekazali, przekazują, którzy mnie zapraszają do rozwoju życia chrześcijańskiego, upominają i przestrzegają?

W przeddzień wigilii Bożego Narodzenia zadam sobie to pytanie, pozostając w chwili zadumy, aby dać sobie odpowiedź, ilu to poprzedników przysyłał i nadal przysyła do mnie Miłujący mnie nieustannie Chrystus i czy byłem i jestem im posłuszny?

Teolog, wykładowca teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie oraz w Wyższym Seminarium
Duchownym Franciszkanów w Krakowie, rekolekcjonista sióstr zakonnych i księży – Kraków