Sobota, 24 grudnia 2011 roku, IV tydzień Adwentu, Rok B, II

Dzisiejszą Ewangelię stanowi hymn wyśpiewany przez Zachariasza, którym to kończy się adwentowe przygotowanie do świat Bożego Narodzenia. W tym hymnie Zachariasz wyśpiewuje najpierw, że Bóg jest Bogiem miłosierdzia, następnie, że jest Bogiem zbawiającym i wreszcie, Bogiem wiernym.

Treść tego hymnu może  stać się wspaniałym wprowadzeniem do  naszego świętowania Uroczystości Bożego Narodzenia. W dzisiejszy dzień wigilijny trzeba nam uświadomić sobie, że rzeczywiście Bóg nasz jest Bogiem wielkiego miłosierdzia, bowiem nawiedził swój lud i odkupił.

Uroczystość Bożego Narodzenia, którą rozpoczniemy tej nocy, jako pamiątkę tamtego wydarzenia, jest dziełem Bożej nieskończonej miłości i miłosierdzia względem każdego z nas i za to trzeba nam szczerze podziękować.

Następnie wchodząc w to świętowanie trzeba nam sobie na żywo uświadomić, że Bóg nieustannie zbawia, bowiem raz narodziwszy się pośród nas nieustannie się rodzi dla nas i w nas, chce się narodzić przez swoje Słowo i Sakramenty. Jeżeli korzystamy ze Sakramentu Pojednania i Eucharystii, przeżywamy teraz nasze Boże narodzenie w nas, a w nas dokonuje się obecnie zbawienie.

Wreszcie będzie to czas świętowania w dziękczynieniu za to, że Bóg jest Bogiem wiernym, nawiedził swój lud i wyzwolił. On żyje nadal pośród nas, zbawia nas i wyzwala.

Słowem płynącym z serca dziękujmy za Boże Narodzenie, które rozpoczęło wydarzenia zbawcze.

Otwórzmy się na Jezusa Chrystusa, który przychodzi do nas, rodzi się w nas, abyśmy chodzili w światłości i nowości życia, aby w nas, naszych rodzinach, także po świętach trwało Boże Narodzenie.

Teolog, wykładowca teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie oraz w Wyższym Seminarium
Duchownym Franciszkanów w Krakowie, rekolekcjonista sióstr zakonnych i księży – Kraków