Poniedziałek, 27 lutego 2012 roku, I tydzień Wielkiego Postu, Rok B, II

Patrzyłeś kiedyś na przykazania jako na jaśniejącą obietnicę? Z reguły bardzo mocno tkwi w nas konkretna treść pierwszych katechez, na których dowiedzieliśmy się, że przykazania to zasadniczo zakazy i nakazy… Gdzie tu miejsce na „olśnienie”? Otóż pierwsza szansa na dostrzeżenie czegoś więcej to lektura różnych zestawów przykazań z różnych ksiąg Pisma Świętego (oczywiście w dobrym przekładzie!). Po uważnym ich przeczytaniu okazuje się bowiem, że nie ograniczają się one do ciasnej formy imperatywu! Sformułowanie nie będziesz kraść, nie będziesz kłamać to coś o wiele więcej niż nie kradnij, nie kłam… Uniwersalne wyrażenie: popraw się to nie jest streszczenie Ewangelii! Odkupienie oczywiście „poprawia” ludzi, ale przecież nie każda poprawa jest znakiem odkupienia. Najważniejsze nie jest „zachowanie”, ale przemiana w istoty określonego rodzaju. Mówiąc obrazem – nie chodzi o to, aby nauczyć konia skakać wyżej niż skakał dotąd, ale o to, by przemienić go w istotę skrzydlatą. Podkreślę więc raz jeszcze – chodzi o PRZEMIANĘ, a nie o ULEPSZENIE (i rzecz jasna o człowieka, nie o konia).

Ta „przemieniona” istota – zgodnie ze sformułowaniem jaśniejącego przykazania – nie będzie zabijać, nie będzie cudzołożyć…, gdyż po prostu nie będzie jej to potrzebne! Będzie też oczywiście w ramach nowego stworzenia uzdolniona do czynienia dobra.

Plan minimum jest taki, aby do dnia sądu ostatecznego przemianę tę przynajmniej rozpocząć…

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów i wychowawca w Wyższym Seminarium
Duchownym Redemptorystów w Tuchowie – Tuchów