Sobota, 24 marca 2012 roku, IV tydzień Wielkiego Postu, Rok B, II

„Opinie o Jezusie”

Tak właśnie zatytułował jedną ze swoich książek Vittorio Messori. W dzisiejszej Ewangelii usłyszeć możemy, jak różne były opinie o Jezusie. Od uwielbienia, aż po odrzucenie i potępienie. A to właśnie w Nim Bóg stał się człowiekiem. Opinie na temat Jezusa Chrystusa były, więc opiniami dotyczącymi Boga. Zasadniczo trudno jest powiedzieć coś na temat Boga, wyrazić jednoznaczną opinię, dlatego, że wymyka się On ludzkiemu poznaniu i nie da się zamknąć w schematach naszego myślenia, czy nawet modlitwy.

Jaki jest Bóg, czy rzeczywiście jest Miłością? Czy swoją Opatrznością ogarnia wszystko, nawet moje życie? Czy On naprawdę jest? W sumie gdyby istniał było przecież tyle cierpienia w świecie, tyle zła… Takie pytania i zarzuty często są kierowane przez wielu ludzi pod adresem Boga.

Co jest jeszcze ważne w dzisiejszym fragmencie Ewangelii, oprócz tych opinii o Jezusie Chrystusie? Dobra albo zła wola w podejściu do Boga i tego, co czyni w naszym życiu. Można Go z góry przekreślić, posadzić na ławie oskarżonych i osądzić, obwiniając za to, że nie jest taki, jakiego Go sobie wyobrażamy. Jednak można także podchodząc ze zdrowym rozsądkiem, tak jak Nikodem najpierw zbadać, czyli poznać, w jaki sposób działa, jakie ślady zostawia w naszym życiu, zanim Go osądzimy i skażemy, czasem nawet wyrzucając z naszego życia. Bo okazuje się, że możemy skazać niewinnego.

A Bóg jest wszechmogący, może wszystko, nawet ograniczyć się czasem i przestrzenią, stać się człowiekiem i nawet dać się zabić z miłości do człowieka. Nawet tego, który Go oskarża i odrzuca. Nieśmiertelny, nieogarniony Bóg…

Duszpasterz Akademicki w Parafii Najświętszej Maryi Panny Matki Pocieszenia – Wrocław