Sobota, 8 grudnia 2012 roku, I tydzień Adwentu, Rok C, I

 

 

 

 

Niepokalanie Poczęta

 

Przeżywamy dzisiaj Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. „Dzięki cudownemu działaniu Boga Maryja, poczęta w łonie swojej matki, św. Anny, została zachowana od grzechu pierworodnego i jego skutków” – tak brzmi istota tego dogmatu ogłoszonego przez papieża Piusa IX.

 

Jednym z celów przeżywanego w Kościele Roku Wiary jest uczynienie z naszej relacji z Bogiem, dojrzałego i odpowiedzialnego osobistego i osobowego spotkania. Dzisiaj chcemy pochylić się nad jedną z tajemnic wiary. Dla człowieka, szczególnie żyjącego współcześnie jest ona niezrozumiała, a czasami nawet wręcz negowana.

 

Wierzymy, że każdy człowiek przychodzący na świat jest naznaczony grzechem pierworodnym. Opisuje to autor Księgi Rodzaju w słowach dzisiejszego I czytania. Grzech ten jest „dziedziczony” wraz z przekazywaniem natury ludzkiej, od czasu upadku pierwszych rodziców. Grzech pierworodny jest stanem, w jakim rozpoczyna się życie człowieka od momentu jego poczęcia. Z grzechu pierworodnego uwalnia nas dopiero chrzest święty. Pozostają jednak jego skutki: osłabienie woli, nieuporządkowanie emocji, skłonność do tego co złe, głupota. Taka jest kondycja człowieka.

 

Bożą odpowiedzią na grzech pierworodny jest posłanie na świat Syna Bożego. To przez Jezusa Chrystusa dokonało się odkupienie grzechów i zbawienie. Maryja, Matka Boga, doznaje tego wybawienia wcześniej. Na mocy łaski uprzedzającej zbawienie przyniesione przez Chrystusa Maryja jest uświęcona od samego początku jej życia. Niepokalane poczęcie sprawiło, że Maryja została zachowana od grzechu i jego skutków. Pismo św. nazywa ją „pełną łaski” (Łk 1,28).

 

Bóg w ten sposób przygotował Maryję na Matkę Syna Bożego. Niepokalane poczęcie obok aspektu negatywnego – czyli zachowania od grzechu, zawiera także wymiar pozytywny. Wyraża szczególną bliskość Maryi z Bogiem, całkowite zawierzenie Bogu, wewnętrzną harmonię i pełnię człowieczeństwa. Jest również świadectwem, jak wielkie rzeczy Bóg może zdziałać w człowieku, i jakie ma plany wobec każdego: Bóg pragnie doprowadzić każdego człowieka do pełni człowieczeństwa i świętości.

 

Należy wyraźnie rozróżnić niepokalane poczęcie Maryi od dziewiczego poczęcia Chrystusa. Wolnego od skażenia grzechem pierworodnym poczęcia Maryi dokonali oboje rodzice. Tradycja przekazuje ich imiona: Anna i Joachim. Jezus Chrystus został poczęty, jak mówi Ewangelia, z Ducha Świętego, w sposób dziewiczy, bez udziału mężczyzny. Ponieważ Jego Matka Maryja była wolna od grzechu i jego skutków, sam Zbawiciel narodził się z nieskażoną natura ludzką. Pismo św. mówi, że: „...był do nas podobny we wszystkim, oprócz grzechu”.

 

Dzisiejsza Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Maryi Panny skłania nas do refleksji nad naszym życiem, a jednocześnie prowadzi nas do przyjęcia wiarą prawdy o jej poczęciu, ujętej przez Kościół w formie dogmatu.

 

Dogmat wiary jest sformułowaną na sposób ludzki, a zatem ograniczony niedoskonałością człowieka, bardzo ważną prawdą wiary. Wynika z Bożego objawienia, czyli Pisma świętego i Tradycji. Dogmat uroczyście ogłasza Urząd Nauczycielski Kościoła.

 

Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny ogłosił dnia 8 grudnia 1854 roku papież Pius IX.

 

Maryja nie tylko nie popełniła żadnego grzechu, ale została zachowana od tego wspólnego dziedzictwa rodzaju ludzkiego, jakim jest grzech pierworodny. Stało się tak ze względu na powołanie, na misję, do której od zawsze była przez Boga przeznaczona. Ona jest Matką Odkupiciela. To wszystko jest treścią wiary o Niepokalanym Poczęciu. Biblijnym uzasadnieniem tego dogmatu są słowa, które usłyszeliśmy w dzisiejszej Ewangelii, jakie anioł wypowiedział do Maryi: „Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą” (Łk 1,28). „Łaski pełna” to najpiękniejsze imię Maryi. Imię, które dał Jej Bóg, by ukazać, że Ona jest od zawsze i na zawsze umiłowana, wybrana, przeznaczona, by przyjąć najcenniejszy dar, Jezusa, „wcieloną miłość Boga”.

 

Możemy zapytać za papieżem Benedyktem XVI:

„Dlaczego spośród wszystkich kobiet Bóg wybrał właśnie Maryję z Nazaretu?”.

I odpowiedzieć za nim:

„Odpowiedź kryje się w nieodgadnionej tajemnicy woli Bożej. Mimo to istnieje jedna racja takiego wyboru, którą akcentuje Ewangelia: to pokora Maryi. Sama Maryja Dziewica w Magnificat, swej pieśniuwielbienia mówi: «Wielbi dusza moja Pana bo wejrzał na uniżenie służebnicy swojej». Tak Bóg zafascynował się pokorą Maryi, a Ona znalazła u Niego łaskę. I tak stała się Matką Boga, obrazem i wzorem Kościoła, wybraną spośród narodów, by otrzymać błogosławieństwo od Pana i dawać je całej rodzinie ludzkiej. Tym «błogosławieństwem» jest sam Jezus Chrystus. To On jest źródłem łaski, którą Maryja została napełniona od pierwszej chwili swego istnienia. Przyjęła Jezusa z wiarą i z miłością dala Go światu. Takie jest również nasze powołanie i taka jest misja Kościoła. Przyjąć Chrystusa w naszym życiu i dać Go światu, «by świat został przez Niego zbawiony»” ( J 3,17).

 

Ludwik Bleriot – francuski pilot – na początku XX wieku samolotem własnej konstrukcji, jako pierwszy człowiek, przeleciał nad kanałem La Manche z Francji do Anglii. Na pamiątkę tego wydarzenia wybito specjalny medal. Na jednej stronie medalu był kościół z Calais, skąd wyruszył pilot, a na drugiej stronie wizerunek Matki Bożej, a pod nim napis: „Wpatruj się w Nią i wzbijaj się do lotu”.

 

Wpatrujmy się w Maryję i tak jak ona zwierzmy całe nasze życie Jezusowi, który przyjął ludzkie ciało, aby nas wybawić z grzechu. Wpatrujmy się w Nią i dążmy do chwały nieba.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Studia doktoranckie na Instytucie Liturgiki i Homiletyki na KUL-u oraz Prefekt Tirocinium Pastoralnego Redemptorystów
(wewnętrzne studium przygotowujące do prowadzenia Rekolekcji i Misji) – Lublin