Piatek, 22 lutego 2013 roku, I tydzień Wielkiego Postu, Rok C, I

 

 

 

 

 

Słowo katedra pochodzi od greckiego „katechein”, określa wszystko, co wpada w ucho – rozbrzmiewać, zadźwięczeć, ale także nauczać, pouczać ustnie, odpowiadać.

 

Katedra to nie tylko szczególna świątynia, „Matka wszystkich kościołów w diecezji”, ale także miejsce z którego się naucza. Ważne jest, kto to miejsce zajmuje i równie ważne, czego z tego miejsca naucza.

 

 

Dzisiejsze święto przywołuje Św. Piotra, który został wybrany przez Chrystusa, Pana i Nauczyciela, aby przekazywał Jego naukę, by w Jego imieniu głosił Dobrą Nowinę. Jezus zmienił imię Szymona, znając jego charakter, serce, prawdziwą naturę. Piotr, czyli skała, opoka. Został on powołany, by utwierdzał swoich braci w wierze. Chrystus powierzając Piotrowi władzę nauczania wyróżnił go w szczególny sposób, spośród wszystkich apostołów. Jest to ważne wyróżnienie, wskazujące wyraźnie na prymat Piotra, ponieważ obietnica została skierowana tylko do niego i to w obecności wszystkich apostołów. Chrystus pragnął aby to właśnie on przewodził wspólnocie, aby nauczał, głosił prawdę, by w szczególny sposób wziął na siebie odpowiedzialność, za wspólnotę Kościoła.

 

Rzeczywiście Nowy Testament pokazuje, że po wniebowstąpieniu Chrystusa, to właśnie Piotr przewodzi wspólnocie. Jak to ujmuje jeden z następców św. Piotra papież Leon Wielki, w drugim czytaniu „Godziny czytań” Liturgii Godzin, dzisiejszego święta:

„Jeden tylko Piotr zostaje wybrany spośród całego świata i postawiony na czele wszystkich powołanych ludów oraz grona Apostołów i wszystkich ojców Kościoła. Wprawdzie wśród ludu Bożego wielu jest kapłanów i wielu pasterzy, ale ich wszystkich, którymi najpierw włada Chrystus, ma prowadzić Piotr. Ukochani! Bóg w swej łaskawości dał temu mężowi wielki i podziwu godny udział w swej władzy; a jeżeli z woli Bożej także i pozostali pasterze Kościoła mieli ją dzielić z Piotrem, to jednak wszystko, czego im Bóg udzielił, dał im przez niego. Co prawda prawo posługiwania się tą władzą przeszło i na pozostałych Apostołów, a postanowienie zawarte w tych słowach odnosi się także i do wszystkich pasterzy Kościoła. Jednakże nie bez powodu jednemu zostało powierzone to, co dotyczy wszystkich. Ta władza została powierzona w szczególności Piotrowi, albowiem przewyższa on godnością wszystkich pasterzy Kościoła” (Św. Leon Wielki, Kazanie 4 w rocznicę wyboru, 2-3).

 

Kto mu dał tę godność? Sam Chrystus, wybierając go spośród Dwunastu. Tam właśnie w Cezarei Filipowej, potwierdzając ją podczas ostatniej wieczerzy oraz po swoim zmartwychwstaniu, gdy pyta trzykrotnie Piotra o to, czy ten Go miłuje i mówiąc „paś owce moje”.

 

Dzisiejsze Święto ma więc swoje źródło w Prymacie Piotra, który to jest związany z władzą każdego papieża. Jednakże jest to również święto związane z odpowiedzialnością za nauczanie, głoszenie prawdy. Chrystus wybrał Piotra, także po to, by umacniał swoich braci w wierze, by głosił prawdziwą naukę, by wziął odpowiedzialność za ortodoksję. Także każdy papież jest za to odpowiedzialny. Chodzi o to, by głosić zdrową Ewangelię, by przekazywać naukę Jezusa Chrystusa i bronić prawdy o Bogu i człowieku. Dzieje się tak od początku Kościoła i każdy następca św. Piotra jest do tego zobowiązany.

 

Przy tej okazji warto sobie także zadać pytanie o wierność papieżowi i co za tym idzie nauczaniu Kościoła. I to całej nauce. Dzisiaj bowiem wielu ludzi wiarę, a zwłaszcza jej treści traktuje selektywnie, wybierając z nich to, co im odpowiada. Natomiast nauka, którą głosi Kościół, jest nauką samego Chrystusa i wierzący powinni przyjmować ją w całości.

 

 

Czy zgadzam się z tym, co począwszy od Ojca Świętego, poprzez biskupów i prezbiterów, którzy głoszą naukę w łączności z następcą św. Piotra, jest nauczane w Kościele? Czy wierzę i przyjmuję tę naukę?

 

W Roku Wiary jest to, o tyle ważne, że warto sobie uświadomić, iż nie wystarczy powiedzieć, „wierzę w Boga”. Trzeba jeszcze zastanowić się nad tym, „czy wierzę Bogu” i Kościołowi i uznaję prawdy wiary w nim  głoszone? Trzeba zastanawiać się nad samym aktem wiary, jednakże istotnym jest, by pomyśleć, o tym czy przyjmuję treści wiary, podane przez Kościół, a co za tym idzie przez samego Jezusa Chrystusa.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Duszpasterz Akademicki „D.A. Redemptor” w Parafii Najświętszej Maryi Panny Matki Pocieszenia – Wrocław