Piątek, 01 marca 2013 roku, II tydzień Wielkiego Postu, Rok C, I

 

 

 

 

 

Drugie dno

 

W każdą Niedzielę Wielkiego Postu lektura fragmentu Ewangelii ma swój szczególny akcent. Druga Niedziela Wielkiego Postu uwrażliwia nas na tajemnicę Przemienienia Jezusa Chrystusa na Górze Tabor. Ci sami uczniowie, którzy byli z Panem Jezusem na Górze Przemienienia, będą w wraz z Nim w Ogrodzie Oliwnym. Uczeń, który doświadczył chwały Bożej na Górze Tabor, był przygotowany, aby zobaczyć upokorzenie się i mękę Syna Bożego.

 

 

Świadectwo postawy uniżenia się, ogołocenia Syna Bożego jest bardzo żywe w naszych oczach. Dzisiaj na nowo przeżywamy smutek, czasami zawiedzenie, z powodu ustąpienia Biskupa Rzymu i naszego papieża Benedykta XVI z pełnionych obowiązków. W tym oznajmiającym dniu usłyszałem słowa jednego z moich współbraci: „Nasz kochany Ojciec Święty Benedykt XVI umiłował Kościół bardziej niż siebie samego”. I można śmiało powiedzieć, że jak bł. Jana Paweł II ukazał całemu światu wartość ofiary i cierpienia w ostatnie dni swego pontyfikatu, tak jego godny następca, Benedykt XVI dał świadectwo służby i poświęcenia się dla dobra całego Kościoła. To jest wspaniała katecheza szukania i pełnienia woli Boga.

 

Kto uważnie, przeczyta tekst abdykacji z urzędu Biskupa Rzymu, i z szacunkiem odniesie się do woli papieża to dostrzeże jego pokorę i miłość do Chrystusa i Kościoła. Ta decyzja jest jasna i przejrzysta. Tam nie ma drugiego dna. Na tych bardzo zawiłych i często nieoczekiwanych ludzkich decyzjach Bóg buduję naszą drogę uświęcenia i zbawienia. Z dzisiejszego pierwszego czytania dowiadujemy się o przewrotności braci Józefa, o ich nienawiści i zazdrości oraz o sprzedaniu swego brata w niewolę.

 

Kiedy przed naszymi oczyma ukazuje się historia Józefa Egipskiego, to w naszej refleksji nie mamy wielkiego smutku i żalu. Dobrze wiemy, że sam Bóg pokierował dalszymi krokami swego wybrańca. Przeprowadził go przez uniżenie, samotność i całkowite zawierzenie Bożej woli. Józef był posłuszny swemu sercu, ale też i Bogu, który nim kierował przez konkretnych przełożonych i wydarzenia. Jak wiemy, te wydarzenia z życia Józefa, miały kluczową rolę dla ocalenia Ludu Wybranego.

 

Może mamy zbyt dużo emocji z powodu dzisiejszych wydarzeń. Jednak ufajmy mocno, że sam Bóg prowadzi i naszego współczesnego Józefa, który na naszych oczach ukazał się jako dobry Zarządca i odpowiedzialny Pasterz Ludu Bożego. Dobry Pasterz prowadzi owce na obfite pastwiska. Ta nadzieja, kieruje nasze oczy na nową ziemie i na nowe niebo. Przecież cały czas jesteśmy w drodze do Niebieskiej Ojczyzny.

 

Józef Egipski wypełnił swoje powołanie, przygotowując miejsce w Egipcie dla swego ojca i swoich braci. I można w tej historii też szukać „drugiego dna”. Możemy gdybać: Czy Józef do końca przebaczył swoim braciom? A może pragnął, aby tylko jego synowie byli wybrańcami Boga?

 

Przypomnijmy, co sam Jezus dzisiaj mówi do arcykapłanów i starszych ludu. Był gospodarz, który założył winnicę. Oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. A kiedy nadszedł czas wysyłał sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. A oni ich obili, zabili i kamieniami obrzucili. W końcu wysłał swego syna i z nim tak samo postąpili. Na pytanie Jezusa, co właściciel uczyni z owymi rolnikami, arcykapłani i starsi Ludu odpowiedzieli:

„Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy będą oddawali plon we właściwym czasie”.

 

Dalej Jezus rzekł:

„Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: «Kamień, który odrzucili budujący, ten stał się kamieniem węgielnym. Pan to sprawiła i jest cudem w naszych oczach» Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce” (Mt 21, 42-43).

 

 

Po owocach ich poznamy. Przez niesamowitą historię Józefa Egipskiego Bóg pokazał sens i konieczność pełnienia Jego świętej woli. Jak mówi założyciel redemptorystów św. Alfons de Liguori: „Chwałą Boga jest szczęście człowieka”. Bądźmy szczęśliwi pełniąc tylko wolę Bożą! Jesteśmy dobrymi i wiernymi uczniami Jezusa Chrystusa. Idziemy za Nim i staramy się wspólnie rozpoznać i wykonać Bożą wolę. A nasze owoce niech dadzą o nas świadectwo! Jak dobre drzewo wydaje tylko dobre owoce, tak nie szukajmy w dobrych i szczerych decyzjach złych podtekstów i niewierności.

 

 

 

 

 

 

Tirocinium Pastoralne Prowincji Warszawskiej Redemptorystów (wewnętrzne studium Zgromadzenia przygotowujące
do prowadzenia Rekolekcji Parafialnych i Misji Ludowych) – Lublin