Sobota, 16 marca 2013 roku, IV tydzień Wielkiego Postu, Rok C, I

W pewnej grupie parafialnej na spotkaniu formacyjnym omawiano temat kłótni. Obecny na spotkaniu duszpasterz uważał za słuszne zwrócić uwagę, że nie każda kłótnia musi być grzechem, bo przecież są sytuacje, że należy zaprotestować przeciwko niesprawiedliwości czy kłamstwu. Taki protest jest wówczas wręcz obowiązkiem, a że wywiąże się z tego kłótnia, trudno brać na siebie całą winę z jej powodu… Wykazywał dalej, że wobec tego nie wszystkie kłótnie (wyznawane jako grzech w sakramencie pojednania) powinny wywoływać w nas poczucie winy. Wszyscy słuchacze w zasadzie zgodzili się z wypowiadanymi racjami, przy czym pewna pani zauważyła tak po prostu, że „jednak kłótnia to kłótnia” i w samej naturze kłótni jest coś nienaturalnego, dlatego rozumie i podziela wrażliwość tych, którzy „na wszelki wypadek” spowiadają się z niemal każdego przeżytego nieporozumienia…

Każde z tych dwóch stanowisk w jakiejś mierze na pewno dotyka prawdy.

W Ewangelii dzisiejszej ludzie kłócą się w sprawie Jezusa, a przy tej okazji – co ciekawe – słyszymy o Nim osobliwe świadectwo: „Nigdy jeszcze nikt nie przemawiał tak, jak Ten człowiek przemawia”… Warto dziś wobec tego zadać sobie pytanie: „Jak JA przemawiam…”. Jezus – wiadomo – JEST przecież Słowem Boga („Słowo stało się Ciałem”…), nic więc dziwnego, że przemawia w sposób niezwykły. Ja nie muszę być od razu wybitnym retorem, ale na pewno warto, bym pielęgnował w sobie i wokół siebie SZACUNEK DO SŁOWA, nie tylko do Słowa Bożego, ale do słowa w ogóle…

Szatan nienawidzi Jezusa, nienawidzi więc… Słowa(!), które niesie radość, pokój, życie, bezpieczeństwo… Wszelkie (a na pewno te ekstremalne) zniekształcenia słowa, wulgaryzmy, pogardę dla znaczenia i piękna słowa należałoby więc widzieć jako szczególnie ważne narzędzie złego ducha… Podatność na działanie tego narzędzia możemy jednak skutecznie zmniejszać, jeśli tylko pielęgnujemy w sobie wrażliwość na Słowo, które jest życiem i przynosi życie. Oby nam tej chęci i tej wrażliwości nie zabrakło.

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów, wychowawca i wykładowca w Wyższym
Seminarium Duchownym Redemptorystów – Tuchów