Niedziela, 31 marca 2013 roku, Oktawa Wielkanocna, Rok C, I
Świadectwo miłości prowadzi do wiary w Jezusa Zmartwychwstałego
Tak naprawdę nie ma ludzi niewierzących. Ludzie wierzą do dziś Kopernikowi, że Ziemia obraca się wokół Słońca, chociaż wielu z nich nie jest w stanie samodzielnie tego sprawdzić. Tak samo rzecz ma się z dziurą ozonową, zwiększeniem się ilości dwutlenku węgla w atmosferze czy z ociepleniem klimatu, którego potwierdzeniem – według niektórych opinii – mają być nawet długie i ostre zimy oraz opady śniegu tam, gdzie należy to do rzadkości. Ludzie wierzą, gdyż ufają naukowcom, autorytetom, organizacjom, ekspertom, statystykom itd.
A dlaczego wierzą w zmartwychwstanie Chrystusa? Podobno ponad 80% mieszkańców naszego kraju wierzy w to, że Chrystus umarł i zmartwychwstał. Skąd u ludzi ta wiara? Wierzą, gdyż ufają słowu świadków – tych, którzy widzieli pusty grób i spotkali Jezusa Chrystusa Zmartwychwstałego. Dla chrześcijan świadectwo Apostołów i Ewangelistów jest przekonywające i wiarygodne.
Najpierw jest to świadectwo słowa, spisane na kartach Pisma Świętego. Niektóre z nich słyszymy dzisiaj. Piotr wchodzi do pustego grobu, a za nim podąża umiłowany uczeń. O nim powie Ewangelia Janowa, że ujrzał i uwierzył. Ów uczeń, który wszedł jako drugi do grobu, nie docieka, czy ktoś zabrał i przeniósł ciało Jezusa albo też po prostu je wykradł. Możemy się domyślać, że jego wiara karmi się relacją miłości, która łączyła go z Jezusem. Bo miłości nic nie pokona i ona wszystko wyjaśnia, jak pisał bł. Jan Paweł II. Miłość Jezusa uzdolniła ucznia umiłowanego do takiego umiłowania Pana, że obok Matki Syna Bożego trwał u stóp krzyża, patrząc na Tego, którego przebodli. On uwierzył miłości Boga, której doświadczył, przebywając blisko Jezusa aż do Jego śmierci na krzyżu. To doświadczenie miłości otworzyło mu drogę do wiary w zmartwychwstanie Chrystusa i o nim wobec nas daje dzisiaj świadectwo.
Chrześcijanie wierzą nie tylko dzięki świadectwu słowa pierwszych uczniów Chrystusa, lecz także dzięki świadectwu ich życia. Wielu z nich, głosząc zwycięstwo Jezusa nad śmiercią, przypieczętowało swoje słowa męczeństwem. Należą do nich ci, którzy przemawiają do nas dzisiaj z kart Pisma Świętego – filary Kościoła, święci Apostołowie Piotr i Paweł. Wyznawcy Chrystusa zmartwychwstałego od początku budzili podziw otoczenia, okazując sobie nawzajem braterską miłość. Ta ich miłość była odpowiedzią na „pierwszeństwo” miłowania ze strony Boga. W żywej wspólnocie wierzących doświadczali miłości Jezusa i żyjąc tą miłością, świadczyli przed ludźmi o obecności zmartwychwstałego Pana pośród nich (por. Deus Caritas est, nr 17).
W taki sposób wiara w Chrystusa zmartwychwstałego przekazywana jest do dzisiaj. Wciąż na nowo rozbrzmiewają głosy zwiastujące radosną nowinę o zwycięstwie Jezusa Chrystusa nad śmiercią, Szatanem i grzechem. Wszędzie tam, gdzie wierzący w Chrystusa praktykują miłość braterską, rozszerza się po świecie orędzie Bożej miłości, którego sercem jest Chrystus zawsze żyjący w swoim Kościele jako Baranek zabity. Miłość braterska, do której wzywa i uzdalnia chrześcijan miłość Boża objawiona w Jezusie Chrystusie, prowadzi ludzi do wiary w Jego zmartwychwstanie.
W jednym z czasopism misyjnych zamieszczony został następujący list pewnego afrykańskiego więźnia:
Droga Siostro, piszę, bo bardzo chciałbym podziękować za to, że Siostra odwiedziła mnie w więzieniu. To jeszcze mi się nie zdarzyło, żeby ktoś przyszedł mnie odwiedzić i żeby tak chciał ze mną porozmawiać. Kiedy zabiłem człowieka i tu się znalazłem, wszyscy się mnie wyrzekli – nikt nie chce mnie znać. Już myślałem, że nie mam po co żyć. A tu nagle ktoś przychodzi, by mnie odwiedzić i ze mną porozmawiać.
Nie mogę zapomnieć tego, co Siostra mówiła mi o Bożej miłości. Bóg mnie kocha – wielkiego grzesznika, mordercę! Dzisiaj wydaje mi się, że to spotkanie z Siostrą to było tak, jakby sam Jezus zmartwychwstały wyszedł mi na spotkanie. Dlatego postanowiłem przyjąć chrzest; chcę być chrześcijaninem tak dobrym jak Siostra, tak dobrym jak Jezus...
Bądźmy i my dzisiaj wiarygodnymi świadkami wiary w zmartwychwstałego Pana! Niech Eucharystia – Uczta paschalna, która jest świętowaniem potęgi miłości zbawczej Chrystusa, umocni naszą wiarę w Jego obecność pośród nas. Idąc przez życie, opowiadajmy za wzorem Apostołów naszym bliźnim, że Chrystus „do końca ich umiłował”, że za nich umarł, a trzeciego dnia zmartwychwstał i żyje! Wyjdźmy z miłością na spotkanie naszym braciom i siostrom, aby mogli uwierzyć w Chrystusa i Jego zmartwychwstanie! Aby miłość im wszystko wyjaśniła, aby – podobnie jak my – poznali i uwierzyli Miłości…
Kierownikiem katedry teologii praktycznej, Profesor nauk teologicznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego
w Olsztynie, profesorem Wyższego Seminarium Duchownego Redemptorystów – Elbląg
o. Ryszard Hajduk CSsR