Niedziela, 24 listopada 2013 roku, XXXIV tydzień zwykły, Rok C, I

 

 

 

 

Chrystus – naszym Królem

„Cierniową koroną wieńczony,
na Krzyża tron wyniesiony,
jakiż to król, Jakiż to król?”

 

Niepodobny do jakiegokolwiek ziemskiego króla!
A jednak król!

 

A Jego Królestwo też niepodobne do żadnego ziemskiego królestwa, bo jak sam powiedział: „Królestwo moje nie jest z tego świata” – nie jest stąd! Więc musi być inne!

 

Bo Jego Królestwo nie opiera się na potędze armii, ani jakiejkolwiek siły zbrojnej, ale na potędze MIŁOŚCI!

 

 

Król Dawid z dzisiejszego Pierwszego czytania wyprawiał się na czele zbrojnych zastępów, aby w walce pokonać wrogów Izraela.

 

Jezus, nie chce nikogo pokonywać siłą oręża, ale chce pociągać do Siebie i do Swego Królestwa siłą miłości!

 

Jezus nie buduje swojego Królestwa na przelanej krwi innych, ale na własnej  Krwi przelanej za innych i dla innych!

 

Król Dawid obdarowywał swoich żołnierzy różnymi dobrami materialnymi, które wyczerpywały się lub niszczały po pewnym czasie.

 

Jezus natomiast obdarowuje, tych którzy przynależą do Jego Królestwa dobrami duchowymi, które nigdy się nie wyczerpią, ani nie zniszczeją, lecz będą trwać na wieki!

 

Prawie każdy król ziemski – przynajmniej od czasu do czasu ubiera na głowę koronę lub diadem, aby podkreślić swoją królewską godność i majestat.

 

Jezusowi wtłoczono na głowę cierniową koronę, aby Go wykpić i poniżyć! Ale strugi krwi płynącej spod tej korony podkreślały jego Boską powagę i majestat.

 

Władza królów tego świata sięga najwyżej po śmierć ludzi na którą mogą ich skazać ich władcy.

 

Królewska władza Jezusa sięga wieczności, czyli rozciąga się poza granice czasu i życia. Jezus mówi do współwiszącego na krzyżu łotra „Będziesz ze Mną w raju”. I to jeszcze DZIŚ. Jednak to Jezusowe DZIŚ będzie trwało ZAWSZE!

 

Niech to ziemskie dziś, w którym obchodzimy tę wspaniałą Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata, ta OSTATNIA Niedziela roku liturgicznego, pobudzi naszą wiarę w Jezusa, wzmocni naszą nadzieję położoną w Jezusie i rozpali naszą miłość do naszego Króla i Zbawcy!

A więc: Króluj nam Jezu Chryste zawsze i wszędzie!
Twoimi jesteśmy DZIŚ i twoimi chcemy być ZAWSZE! Amen

 

 

 

 

 

 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów oraz wykładowca w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów
w Tuchowie i duszpasterz, obecnie emeryt – Paczków