Powstanie Nowenny Nieustannej w Saint Louis
Historia
W historii kultu MBNP ważny jest rok 1866. Był to bowiem rok odnalezienia i przekazania obrazu MBNP Redemptorystom. Ci z kolei na polecenie Ojca Świętego Piusa IX podjęli starania, aby obraz ten był znany na całym świecie. Od roku 1867, a więc od czasu koronacji obrazu MBNP w Rzymie, dzięki Redemptorystom, kult MBNP szybko rozszerzał się na cały świat. Gdy Redemptoryści przybyli do Stanów Zjednoczonych w Ameryce również tam zaczęli szerzyć cześć MBNP. Zaprowadzili Bractwo MBNP, które wówczas było najpowszechniejszą formą kultu MBNP. Członkowie Bractwa zbierali się w kościele na comiesięczne nabożeństwo, które było jednym z zasadniczych ćwiczeń podejmowanych przez czcicieli MBNP.
Od roku 1916 moderatorem tego Bractwa, istniejącego przy kościele św. Alfonsa w Saint Louis w Stanach Zjednoczonych, był O. Andrzej Brown, redemptorysta. Przewodniczył on także miesięcznym nabożeństwom tego Bractwa, które odbywały się w czwartą niedzielę miesiąca. Istniał tam również zwyczaj urządzania triduum przygotowującego do uroczystości MBNP, która przypada w czerwcu. Od roku 1916 takie tridua urządzano szczególnie uroczyście. Udział wiernych w tych triduach był tak duży, że trzeba było je powtarzać. Postanowiono, więc, że corocznie to przygotowanie do uroczystości MBNP będzie trwało 9 dni. W roku 1922 frekwencja czcicieli MBNP w ciągu 9 dni wyniosła 37 tysięcy, a w rok później już 65 tysięcy.
Aby zadośćuczynić potrzebom wiernych, O. Brown postanowił odprawiać podobne nabożeństwo każdego tygodnia. Wybrał na to wtorek, jako najbardziej odpowiedni dzień. W ten sposób zrodziło się nowe nabożeństwo do MBNP, które nie miało jeszcze nawet swojej nazwy. Zachowano w nim porządek jaki obowiązywał w miesięcznych nabożeństwach Arcybractwa MBNP: czytanie próśb i podziękowań, kazanie, wspólna modlitwa do MBNP, oraz błogosławieństwo chorych. Tę właśnie formę kultu MBNP rozpoczęto 11 lipca 1922 roku.
Początkowo tę formę kultu MBNP nazywano NOVENDIALIA czyli nabożeństwo odprawiane na sposób nowenny. Taki stan trwał aż do roku 1927, kiedy to z inicjatywy O. Henryka Suttona przyjęto nazwę NOWENNA NIEUSTANNA.
Uwagi teologiczne
Znamy wiele form kultu Matki Bożej. Można powiedzieć, że każdy z nas ma również swoją osobistą formę czci Matki Najświętszej. Istnieją oczywiście również formy znane prawie na całym świecie, jak choćby modlitwa „Pod Twoją obronę” czy litania loretańska, nie mówiąc o różańcu. Wszystkie te formy są przede wszystkim znakiem uznania wielkiej roli Maryi w dziele odkupienia. To właśnie rola Matki, którą zlecił Jej Bóg i którą Ona przyjęła w posłuszeństwie wiary wobec Boga, jest podstawą czci, jaką okazujemy Maryi.
Powstanie Nowenny Nieustannej jest przykładem, że ciągle szukamy nowych sposobów oddawania czci Matce Najświętszej, ale równocześnie sposobu na to, by uczyć się od Maryi tego posłuszeństwa wiary. Tu warto sobie uświadomić, że Nowenna Nieustanna nie może być tylko kolejnym nabożeństwem maryjnym, ale wielką szansą na zbliżenie się do Boga poprzez Maryję.
Wnioski dla nas
Można zaryzykować twierdzenie, że wszyscy jak tu jesteśmy wiernie uczestniczymy w nabożeństwie Nowenny. Kiedy więc przypominamy sobie wydarzenia związane z powstaniem Nowenny Nieustannej zapytajmy się o to dlaczego my bierzemy udział w tym nabożeństwie? Czy chcemy przede wszystkim oddać chwałę Panu Bogu za to, że dokonał w Maryi wielkich rzeczy? Czy chcemy zobaczyć w Maryi wzór chrześcijańskiego życia?
Zechciejmy więc widzieć w Nowennie Nieustannej wielką szansę i okazję dla siebie, by krok po kroku dążyć za Maryją drogą wiary, nawet wtedy, gdy będzie ona bardzo wymagająca. Również niech to nabożeństwo budzi w nas coraz większą ufność wobec pomocy, jakiej Bóg udziela tym, którzy Mu wiernie służą.
Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – Elbląg