Rozwój Nowenny Nieustannej w świecie

 

 

 

 

1. Historia

 

Początkowo Nowennę w Saint Louis odprawiano dwa razy w ciągu dnia. Od roku 1930 już sześć razy w ciągu dnia, a z końcem tego samego roku aż dziewięć. Wkrótce odprawiano ich piętnaście przy stale wzrastającym udziale wiernych.

Z Saint Louis Nowenna została przeszczepiona do innych miast Stanów Zjednoczonych oraz do Kanady, gdzie osiągnęła również wielką popularność. Po II wojnie światowej spotkała się z przechodzącym wszelkie oczekiwania przyjęciem na Dalekim Wschodzie zwłaszcza w Indiach, Cejlonie, Filipinach, Indochinach, Australii. Z podobnym przyjęciem spotkała się także w Ameryce Południowej i Afryce.

W Europie (dokładnie mówiąc w Wielkiej Brytanii) po raz pierwszy Nowennę Nieustanną zaczęto odprawiać najprawdopodobniej ok. roku 1932. Tym, kto zaprowadził to nabożeństwo był ks. kanonik O’Reilly, proboszcz kościoła św. Piotra w Birmingham.

Nieco później, bo w roku 1943 zaczęli to nabożeństwo szerzyć Redemptoryści irlandcy w Belfaście. Było to w dramatycznych warunkach II wojny światowej. Otóż w wojskach amerykańskich kapelanami byli redemptoryści. Zostali oni zaproszeni z kazaniem przez swoich współbraci Irlandczyków. Za temat kazania wybrali sobie Nowennę Nieustanną, opowiadając o jej niezwykłym rozkwicie w Stanach Zjednoczonych. W ten sposób rozpalili u Irlandczyków pragnienie, by i tu Nowenna mogła być odprawiana. W ten sposób doszło do przeszczepienia tego nabożeństwa na grunt europejski. Na pozytywne efekty nie trzeba było długo czekać. Już po 6 latach Nowenna była odprawiana w 300 kościołach Anglii, Szkocji i Kambrii.

 

 

2. Uwagi teologiczne

 

Spojrzenie na rozwój Nowenny Nieustannej uświadamia nam, że i my powinniśmy podlegać nieustannemu rozwojowi i to w całej rozciągłości. Przede wszystkim zaś winniśmy wzrastać jako dzieci Boże. Nasze życie nie może być jakimś staniem w miejscu. Rozwój naszej wiary, świadomości religijnej, to wyzwania i zadania dla każdego z nas. Człowiek bowiem wezwany jest przez Pana Boga do doskonałości. Tę zaś zdobywamy dzień po dniu.

Tak było zresztą i w życiu Matki Najświętszej. Ona wzrastała w wierze może szczególnie wtedy, gdy rozważała w swym sercu wszystkie sprawy związane z wydarzeniami, które miały miejsce w Jej życiu. Dlatego teraz może być dla nas wzorem tego wzrastania. Pierwszym zaś przykładem, który winniśmy naśladować w naszym wzrastaniu to Chrystus Pan, o którym ewangelia powie, że: „czynił postępy w mądrości, latach i w łasce u Boga i u ludzi” (Łk 2, 52)

 

 

3. Wnioski dla nas

 

Z powyższego przeglądu historycznego widać rozwój naszego nabożeństwa w świecie. Zapytajmy się więc czy i nas to dotyczy? Czy jesteśmy na etapie ciągłego pogłębiania swojej zażyłości z Panem Bogiem i Matką Najświętszą? Być może mamy doświadczenie tego, że nasza wiara raz jest mocna, a innym razem słaba. Może wynika to z braku starań o wiarę?

Nowenna mogła się rozszerzać po całym świecie dlatego, że były podejmowane starania w tym kierunku. Nie przyjęto postawy „jakoś to będzie”. Tak samo powinno być w naszym życiu: ciągły wysiłek w celu umacniania swej wiary i jej pogłębiania, to stały obowiązek każdego z nas. Systematyczny udział w Nowennie to wspaniała okazja do tego.

Może więc warto dziś pomyśleć o tym, by przez udział w Nowennie wypraszać sobie i innym łaskę żywej i mocnej wiary, wiary takiej jak u Maryi. Niech więc częstą intencją składaną na Nowennę będzie gorąca prośba: „Maryjo, Matko wierna, wyproś nam u Syna Twego łaskę wiary!” 

 

 

 

 

 

 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – Elbląg