Początki Nowenny Nieustannej w Polsce – część I

 

 

 

 

1. Historia

 

Trudno jest ustalić datę, kiedy po raz pierwszy w Polsce pojawił się termin "Nieustanna Nowenna". Być może niedługo po powstaniu tego nabożeństwa w Ameryce poprzez korespondencję docierały do Polski wiadomości o tym nabożeństwie. Jak w przypadku większości form kultu MBNP, tak i tu u początków Nowenny w Polsce są Redemptoryści.

W 1947 r. Nowennę Nieustanną zaczęli odprawiać – ale tylko we własnym gronie - klerycy Zgromadzenia Redemptorystów w Toruniu. W juwenacie Redemptorystów w Toruniu w I połowie 1948 roku juweniści uczestniczyli w nabożeństwie Nieustannej Nowenny. Był to jeden z punktów Regulaminu Straży Honorowej MBNP istniejącej w tymże juwenacie. Ale w takim układzie Nowenna była traktowana jako jedno z ćwiczeń duchowych członków Straży.

Ówczesny kronikarz tego juwenatu opisał nam jak Nowenna była odprawiana: "Za przykładem Ameryki rozpoczęliśmy praktykę Nieustannej Nowenny. Raz w tygodniu zbieramy się przed obrazem MBNP w kościele, gdzie po nawiedzeniu Najświętszego Sakramentu odmawiamy kilka modlitw do MBNP, przeplatając je pieśniami".

W roku 1948 zaczęto poważnie myśleć o zaprowadzeniu tego nabożeństwa w Polsce. Istniejąca wówczas w Prowincji Redemptorystów Komisja Kultu MBNP skierowała 12 września 1948 roku zapytanie do Dyrektorów Bractw MBNP o możliwość zaprowadzenia Nowenny Nieustannej. Starania te jednak nie przynosiły rezultatów. Powodem, który mógł opóźniać zaprowadzenie Nowenny w Polsce była najprawdopodobniej słaba znajomość tego nabożeństwa i związane z tym obawy, co do przyjęcia go przez wiernych.

Do tych wiadomości trzeba też dodać i pierwsze wzmianki na temat samego nabożeństwa Nieustannej Nowenny, które dotyczyły jej powstania i rozwoju w świecie. Były one zamieszczane w specjalnych czasopismach wydawanych dla Redemptorystów, później tłumaczone przez O. Solarza – propagatora kultu MBNP w Polsce.

 

 

2. Uwagi teologiczne

 

Nowenna Nieustanna zaczyna „przedzierać się” do Polski. Możemy tu odwołać się do innej sytuacji, bardziej podstawowej, mianowicie rozprzestrzeniania się wiary chrześcijańskiej. Wszędzie miała ona swoje początki. Różnie była przyjmowana. Ale to rozprzestrzenianie się wiary wskazuje nam na powszechność Kościoła. Gdy popatrzymy na historię całego Kościoła zobaczymy jak rozprzestrzenia się na wszystkie narody i kultury. Chrystus posyłając uczniów na głoszenie Ewangelii zlecił im tę misję na cały świat. Żaden człowiek, żaden naród nie jest tu wykluczony. Każdy może czuć się wręcz wyróżniony, że i do niego Bóg kieruje Dobrą Nowinę.

Dobra Nowina dociera również i do nas, do Polski. My również jesteśmy adresatami Bożego objawienia. To do nas Bóg kieruje zaproszenie do przyjaźni ze sobą. Wielką rolę w przekazywaniu Dobrej Nowiny odgrywają również nabożeństwa maryjne, a wśród nich Nowenna Nieustanna.

 

 

3. Wnioski dla nas

 

Od momentu naszego chrztu przekazywane jest nam orędzie Ewangelii. Przez lata katechizacji, udziału w nabożeństwach, przygotowania do przyjęcia sakramentów mieliśmy okazję, by z tym orędziem jak najlepiej się zapoznać. Dlatego warto zrobić sobie rachunek sumienia: jak to wykorzystaliśmy? Czy jesteśmy ciągle spragnieni pogłębiania znajomości Bożego słowa?

Uczestnicząc w Nowennie mamy szansę, by dowiedzieć się czegoś więcej na temat swojej wiary. Kazanie, katecheza, które głoszone są w czasie Nowenny Nieustannej niech staną się dla nas okazją do poszerzenia znajomości swojej wiary. Wpatrywanie się w Maryję niech będzie podążaniem za Jej wzorem. Również niech w naszych nowennowych prośbach nie zabraknie i tej: „Matko Nieustającej Pomocy, wyproś mi łaskę ochotnego słuchania słowa Bożego. Daj siłę, bym ciągle, nieustannie starał się pogłębiać słowo Boże w moim życiu”.

 

 

 

 

 

 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – Elbląg