Pierwsza Nowenna w Polsce

 

 

 

 

1. Historia

 

Pierwsze publicznie odprawione nabożeństwo Nowenny Nieustannej miało miejsce w Gliwicach w kościele p.w. Krzyża Świętego we wtorek 23 stycznia 1951 roku. W tym kościele posługę duszpasterską pełnili i nadal pełnią Redemptoryści.

Kult MBNP istniał w Gliwicach już od 1923 r. kiedy to sprowadzono do wspomnianego kościoła obraz MBNP. Natomiast 18.VII.1926 roku powstało Bractwo MBNP. Od tego też czasu odprawiane były co miesiąc nabożeństwa Bractwa.

Do samej Nowenny przygotowano się bardzo starannie. To przygotowanie miało również charakter urzędowy. Mianowicie ówczesny Prowincjał Redemptorystów O. Ludwik Frąś mianując O. Stanisława Szczurka przełożonym klasztoru Redemptorystów w Gliwicach w 1950 r., wyraźnie mu polecił, by przeszczepił na teren Polski Nowennę Nieustanną. O. Szczurek poważnie podjął polecenie Przełożonego. Dzięki staraniom O. Szczurka już po pół roku od objęcia przez niego funkcji przełożonego klasztoru,  zaprowadzono to przepiękne nabożeństwo ku czci MBNP.

 Przygotowania do pierwszej Nowenny były zakrojone na szeroką skalę: uczono ludzi pieśni do MBNP (w tej nauce uczestniczyli zarówno wierni jak i chór); odnowiono sam obraz MBNP (odnowy obrazu podjął się artysta malarz p. Kazimierz Waluk z Torunia. Poświęcił na to kilka dni); wykonano metrowej wielkości plakat ogłaszający to nabożeństwo oraz zapowiadano je przez kilka niedziel.

To wszystko zaowocowało wielką frekwencją w pierwszej Nowennie: mianowicie obecnych było 2737 osób, wpłynęło ok. 270 próśb i kilkadziesiąt podziękowań.

Porządek tego nabożeństwa przy całej okazałości był następujący:

a. wystawienie Najświętszego Sakramentu,

b. procesja od głównego ołtarza do ołtarza bocznego MBNP przy śpiewie „Pójdź do Jezusa”,

c. modlitwa rzymska,

d. modlitwa „Pod Twoją obronę” i oracja do MBNP,

e. krótkie 10-minutowe kazanie z odczytaniem ogólnych próśb,

f. pieśń „O Pani nasza”

g. wspólne prośby do MBNP na sposób litanii,

h. odśpiewanie potrójnej inwokacji „Matko Pomocy Nieustającej - proś Boga za nami”,

i. błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem a po nim pieśń „Kiedy Twe dziecię” - w solowym wykonaniu.

Zapał wiernych był tak duży, że po skończonym nabożeństwie jeszcze długo modlili się oni przed obrazem MBNP. Dowodem tego jest również fakt, że drugie nabożeństwo Nowenny Nieustannej zgromadziło jeszcze więcej uczestników i więcej złożono próśb, bo aż 435.

 

 

2. Uwagi teologiczne

 

Początek Nowenny w Polsce połączmy z wydarzeniem chrztu Polski w 966 r., który stał się początkiem wiary chrześcijańskiej w naszej Ojczyźnie. Wiara jest przede wszystkim łaską Bożą. To od Boga pochodzi dar wiary. Bóg oczywiście posługuje się często ludźmi w przekazywaniu wiary. Widzimy to jasno na przykładzie chrztu naszej ojczyzny.

Wiara rodzi się ze słuchania. Tym, co się słucha jest słowo Boże. Ze słowem Bożym stykamy się w wielu sytuacjach: msza św. Nabożeństwa, prasa katolicka, książka religijna itp. Są to sposoby przekazywania i głoszenia nam słowa Bożego. To sam Bóg posługuje się tymi sposobami, aby przekazać nam prawdy objawione.

 

3. Wnioski dla nas

 

W świetle powyższego warto postawić sobie pytanie o to, jak przyjmuję to dziedzictwo wiary przekazane mi przez przodków? Czy staram się coraz lepiej poznać swoją wiarę? Co robię w tym względzie? Może warto postanowić sobie częste sięganie po Pismo Święte, uważniejsze słuchanie słowa Bożego w czasie mszy św. To będzie konkretny wyraz naszej troski o wiarę i jej kształt.

Wiara domaga się również przekazywania jej innym. Jak wywiązuję się z tego zadania? Czy jako rodzic dbam o wychowanie religijne dzieci, troszczę się o ich katechizację, udział we mszy św., modlitwę...? Kiedy będzie w naszym życiu z jednej strony przyjmowanie wiary a z drugiej jej przekazywanie, wtedy wiara będzie jak dziedzictwo, które jest pomnażane i umacniane, któremu nie zagrozi jakiekolwiek niebezpieczeństwo.

Jako wyraz troski o wiarę możemy potraktować także udział w nabożeństwie Nowenny Nieustannej. Korzystajmy więc z tej okazji i zachęcajmy do tego innych. 

 

 

 

 

 

 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – Elbląg