Rozwój Nowenny w Polsce
1. Historia
Nowenna W gliwickim kościele redemptorystów cieszyła się wielkim uznaniem. W miarę upływu czasu udział wiernych w tym nabożeństwie spowodował, że trzeba było je odprawiać dwukrotnie w dniu Nowenny, a liczba wiernych sięgała siedmiu tysięcy osób. Od grudnia 1951 roku zaczęto odprawiać Nowennę dla dzieci, aby w ten sposób odciążyć pozostałe nabożeństwa nowennowe dla dorosłych. We wtorek więc, jako dzień Nowenny, odprawiano trzy nabożeństwa: o godz. 1645, 1800 i o 1915.
W roku 1953 po dwóch latach Nowenny w gliwickim kościele Krzyża Świętego nadal odprawiano potrójne nabożeństwo we wtorek, które gromadziło blisko dziewięć tysięcy osób. Średnia liczba próśb wynosiła 305, a podziękowań 45. Po dalszych kilku latach rozwoju Nowenny w Gliwicach ze względu na dużą frekwencję wiernych odprawiano ją nawet 5 razy w ciągu dnia.
W krótkim czasie po zaprowadzeniu Nowenny w Gliwicach zaprowadzono też Nowennę w dziewięciu innych miastach Polski: Słupsku, Sosnowcu, Opolu, Jasienicy, Polanicy Zdroju, Poznaniu, Wrocławiu (2 parafie). W 1956 r. było zaprowadzonych już 181 Nieustannych Nowenn w Polsce. W 1959 r. Nowenna była odprawiana już w 220 kościołach w Polsce.
Polska w tym czasie zajmowała drugie miejsce w Europie (po Wielkiej Brytanii), gdy chodzi o liczbę zaprowadzonych Nowenn. Lata 1963-67 były czasem największego rozkwitu Nowenny Nieustannej w Polsce. W roku 1972 Nowenna była odprawiana już w 1300 kościołach. Już powyższe dane świadczą o szybkim rozwoju i serdecznym przyjęciu tego nabożeństwa przez wiernych.
Nie możemy pominąć tutaj wzmianki o tym, że w szerzenie kultu MBNP szczególnie przez zaprowadzanie Nowenny Nieustannej włączali się także księża diecezjalni i zgromadzenia zakonne. Głównie byli to Jezuici, Kapucyni i Marianie. O. Solarz sporządził nawet specjalny wykaz 60. kapłanów „najgorliwszych i gorliwych” w tym względzie. Taki wykaz przechowywany jest w Archiwum Prowincjalnym Redemptorystów w Tuchowie.
2. Uwagi teologiczne
Wielką troską Kościoła było to, aby wszelka jego działalność prowadziła ludzi do głębokiej wiary. Dlatego misjonarze, kapłani i wszyscy poczuwający się do odpowiedzialności za Kościół podejmowali różnorakie wysiłki, aby ten cel osiągnąć. Początek zaś tego mamy w nakazie misyjnym Chrystusa udzielonym apostołom: „Idźcie na cały świat i nauczajcie wszystkie narody”. W takim świetle należy widzieć również powstanie Nowenny Nieustannej. Inaczej bowiem to nabożeństwo nie miałoby sensu.
Nauka Kościoła wskazuje na wielkie walory takich nabożeństw jak choćby Nowenna. Do tych walorów zalicza się: głód Boga, jaki jedynie ludzie prości i ubodzy duchem mogą odczuwać; udzielają ludziom pomocy do poświęcenia się i ofiarności aż do heroizmu gdy chodzi o wyznawanie wiary; dają wyostrzony zmysł pojmowania niewymownych przymiotów Boga: ojcostwa, opatrzności, obecności, stałej i dobroczynnej miłości; Rodzą we wnętrzu człowieka takie sprawności jak: cierpliwość, świadomość niesienia krzyża w codziennym życiu, wyrzeczenie się, życzliwość i szacunek dla innych.
Odnosząc te wskazania do Nowenny możemy uczynić z niej wielką i wspaniałą szkołę chrześcijańskiego życia, która będzie nas wprowadzać coraz bardziej w zażyłość z Panem Bogiem.
3. Wnioski dla nas
Biorąc udział w Nowennie chciejmy w niej widzieć okazję zbliżenia się do Pana Boga, szukania Go. Niech to nie będzie tylko i wyłącznie zajmowanie się sobą, swoimi problemami, ale właśnie szukanie Boga obecnego w naszym życiu i otwieranie oczu na drugiego człowieka. Niech to będzie również wyraz naszej woli oddania się Bogu na wzór Maryi. Ona przecież służyła całkowicie Bogu i człowiekowi.
W naszym nabożeństwie chciejmy również dostrzegać możliwość pogłębiania wzajemnych związków we wspólnocie Kościoła, a parafii w sposób szczególny. Nie bądźmy tylko jednostkami, które przychodzą do kościoła. Starajmy się, by wspólna modlitwa na Nowennie coraz bardziej jednoczyła nas z innymi. Widzimy do tego przykład i zachętę w życiu Matki Najświętszej.
Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – Elbląg
o. Zbigniew Bruzi CSsR