Ojciec Stanisław Solarz CSsR
główny propagator Nowenny w Polsce

Dziś chcemy spojrzeć na osobę o. Stanisława Solarza, Redemptorysty, który ogromnie zasłużył się sprawie Nowenny Nieustannej w Polsce. Jego nazwisko kilkakrotnie przewijało się już w dotychczasowych naszych rozważaniach, a dziś chcemy lepiej poznać jego osobę i działalność.

1. Historia

O. Stanisław Solarz urodził się 5 maja 1894 r. w Ołpinach w diecezji tarnowskiej. Śluby zakonne złożył 2 sierpnia 1914 r. Święcenia kapłańskie przyjął 20 marca 1920 r. Zmarł w Braniewie 25 grudnia 1974 r. Przebywał w następujących klasztorach: Toruniu, Braniewie, Krakowie. Ukończył biologię na uniwersytecie w Poznaniu. Był profesorem w Juwenacie i Studentacie Redemptorystów w Toruniu, magistrem nowicjatu, proboszczem. W trudnych latach przedwojennych organizował pomoc charytatywną dla biednej ludności Torunia, za co został odznaczony przez władze państwowe. Był niezmordowanym krzewicielem kultu MBNP. Przyczynił się w znacznej mierze do zapoczątkowania i rozpowszechniania w Polsce nabożeństwa Nowenny Nieustannej. Odznaczał się uzdolnieniami praktycznymi i społecznym nastawieniem, uczynnością i pracowitością. Był głęboko religijnym, pobożnym, czuł się mocno związany ze swoim Zgromadzeniem Zakonnym.

Tak może wyglądać ogólny szkic jego życiorysu, życiorysu bardzo bogatego i wartościowego. Popatrzmy również na pewne szczegóły jego życia.

Powiedziano wyżej, że rozwój Nowenny w dużej mierze zawdzięczamy właśnie O. Stanisławowi Solarzowi. On to na wszelkie sposoby starał się szerzyć to nabożeństwo oraz dostarczał różnych pomocy w jego prowadzeniu. Wygłaszał referaty dla misjonarzy i duchowieństwa diecezjalnego, opracowywał pomoce kaznodziejskie i instrukcje pastoralne, dostarczał materiały wizualne (plansze, afisze, zdjęcia), w latach 1951-1968 wydawał „Biuletyn kultu MBNP”.

O. Solarz, opierając się na zagranicznych wzorach, również sam układał podręczniki z modlitwami do MBNP i zajmował się ich powielaniem, co nieraz dokonywało się w konspiracyjnych warunkach ze względu na ówczesne warunki polityczne.

O. Stanisław Solarz, jak powiedzieliśmy był również zaangażowany w prace charytatywne. Był on wielkim idealistą. W działaniu kierował się zawsze wielką ideą, która stanowiła dla niego "siłę napędową". W dziedzinie kultu MBNP był wręcz fanatykiem. Ten idealizm jednak pozwolił mu dokonać wielu wielkich rzeczy i to nie tylko w dziedzinie kultu MBNP. Przed wojną założył w Toruniu Towarzystwo Świetlic Charytatywnych. Dzieło to polegało na tym, że O. Solarz odwiedzał mieszkających na tzw. Kozackich Górach i Dębowej Górze (wówczas slumsy toruńskie) bardzo ubogich ludzi. Zbierał ich w świetlicy, którą w niedzielę zamieniano na kaplicę. Ze względu na ich nędzę była to dla tych ludzi jedyna szansa uczestnictwa we mszy św. niedzielnej. Właśnie za tę działalność O. Solarz otrzymał przed wojną odznaczenie państwowe.

Gdy mowa o O. Solarzu - propagatorze kultu MBNP w Polsce - należy wspomnieć także innych, również bardzo zasłużonych w tej dziedzinie: O. Stanisława Szczurka, O. Ludwika Frąsia, O. Józefa Kroka, O. Józefa Bułkę, O. Alfonsa Wittiga, O. Stanisława Kwiatkowskiego, O. Jana Wojnowskiego.

2. Wnioski dla nas

Niech to krótkie przedstawienie życia O. Solarza pobudzi i nas do gorliwego szerzenia kultu Matki Bożej. Czyńmy to najpierw w swoich rodzinach. Tam starajmy się o wspólną modlitwę różańcową, o obchodzenie uroczystości maryjnych (udział we mszy św., spowiedź, Komunia św.), o uczenie się od Maryi właściwych postaw chrześcijańskich: odczytywanie woli Bożej i jej wypełnianie, słuchanie i rozważanie słowa Bożego.

Również nasz udział w Nowennie niech będzie zachętą dla innych, aby w tej formie oddawać cześć Matce Bożej. Bądźmy więc propagatorami kultu Matki Najświętszej. 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – Elbląg