Czwartek, 27 czerwca 2024 roku, XII tydzień zwykły, Rok B, II

 

 

 

 

Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy
– święto w Zgromadzeniu Najświętszego Odkupiciela (Redemptoryści)

 

 

 

 

 

 

 

 

CZYTANIA

Pierwsze czytanie:

Iz 7, 10-14
Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel...

Psalm responsoryjny:

Ps 71 (70), 1-2. 3-4a. 5 i 12
Panie, mój Boże, pośpiesz mi z pomocą

Drugie czytanie:

Ap 12, 1.3-6a. 10ab
Wielki znak ukazał się na niebie...

Alleluja, Alleluja, Alleluja
Aklamacja przed Ewangelią: Łk 1, 28

Ewangelia:

J 19, 25-27
Oto Matka twoja...

 

 

 

 

Maryja, Matka wskazująca drogę

 

Maryja jest tą, która wskazuje nam drogę wiary, dlatego że sama ją przeszła jako pierwsza. Jest dla nas pewną przewodniczką. Jej postawa nie jest podobna do zawiadowcy stacji kolejowej, który zna rozkład jazdy, wie, skąd i dokąd zmierzają pociągi, jakimi trasami jeżdżą, ale sam nie wsiada do pociągu. Maryja to Pielgrzym przemierzający drogę i wytyczający nowe szlaki.

 

Ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy ukazuje nam Maryję jako kobietę pełną majestatu. Jej wzrok jest skierowany na osobę modlącą się przed ikoną. Prawą ręką wskazuje na Jezusa, którego trzyma na swojej dłoni. Z artystycznego punktu widzenia pierwsze miejsce na tej ikonie zajmuje postać Maryi. Lecz z punktu widzenia duchowego przesłania, najważniejszą osobą jest Jezus.

 

Maryja wskazuje swoją dłonią na Jezusa. Ten gest zdaje się wyrażać to, co kiedyś powiedziała ona w Kanie Galilejskiej: Zróbcie wszystko cokolwiek wam powie (J 2, 5). Papież Franciszek tak powiedział, komentując to wydarzenie: „Maryja nie przejmuje inicjatywy, aby znaleźć rozwiązanie, myśląc o sobie: «Teraz ja się tym zajmę, zróbcie tak i tak...» – wskazuje na swojego Syna”.

 

Gdy przyjrzymy się jeszcze uważniej ikonie, możemy zauważyć, że ręka Maryi wskazuje Jezusowi, w jakim kierunku ma patrzeć. Jezus patrzy na krzyż. Gdy jednak uważniej się przyjrzymy Jego oczom, to możemy dostrzec, że patrzy dalej – poza krzyż. Tym wzrokiem wskazuje nam na Ojca, na wieczność, na przeznaczenie, które jest poza obrazem. Nasuwają się tutaj słowa z Ewangelii: Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, co Bóg przygotował dla swoich dzieci (1 Kor 2, 9).

 

Ikona Matki Nieustającej Pomocy wyraża duchowość Maryi. Ona nie patrzy na aniołów, nie patrzy nawet na Jezusa, ale na nas. Jej oczy mają kolor złoty, tak jak tło ikony. Oczy to światło osoby, zapraszają nas, aby zagłębić się w tajemnicę. Wzrok Maryi zaprasza nas do wyruszenia w drogę. Kolor złoty oczu i tła to symbol zmartwychwstania. Zaprasza nas ona, abyśmy wyruszyli razem z Jezusem na drogę ku życiu.

 

Warto zwrócić uwagę na jeszcze jeden znak. Na czole Maryi jest ośmioramienna gwiazda. Ta gwiazda symbolizuje działanie Ducha Świętego w życiu Maryi. Zostaje Ona Matką, dzięki temu, że przyjęła Ducha Świętego. Ta gwiazda jest także symbolem Jej dziewictwa. Dziewicza czystość Maryi oznacza, że jest Ona całkowicie oddana Bogu. Jest to znak nowego stworzenia. Druga niewielka gwiazda w kształcie krzyża podkreśla natomiast uczestnictwo Maryi w odkupieńczej misji Syna.

 

Ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy należy to rodziny ikonograficznej zwanej „Hodegetria”, czyli wskazującą drogę. Jezus powiedział o sobie, że jest drogą, prawdą i życiem. Maryja wskazuje nam na Niego jako drogę, która prowadzi nas do zbawienia.

 

Droga to także symbol wiary. Od pierwszych rozdziałów Biblii słyszymy o tym, że Bóg zaprasza ludzi do wyruszenia w drogę. Ojcem wiary narodu wybranego jest Abraham, który wyruszył w drogę w odpowiedzi na wezwanie Boga (zob. Rdz 12, 1-4). Całe swoje życie pozostał on w drodze.

 

Gdy Jezus powoływał uczniów, także mówił do każdego z nich: Pójdź za Mną (Mt 9, 9). Maryja, najpierw sama wyrusza w drogę do Elżbiety, potem wędruje z Jezusem i Józefem. Jest ona pierwszą, która dochodzi do celu, jakim jest chwała w niebie. Sobór Watykański II nazywa ją „niezawodną nadzieją i pocieszeniem dla pielgrzymującego ludu Boga” (Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, nr 8).

 

Maryja, wskazująca drogę uczy nas, że wiara jest pójściem za słowem obietnicy. Wiara to pójście za Słowem Wcielonym – Jezusem. Na ikonie Nieustającej Pomocy pokazuje nam Ona także, że wiara nie oznacza stania na stacji jak dróżnik, lecz jest to ciągłe wyruszanie w drogę, każdego dnia. Jest to szukanie codziennie ścieżki prowadzącej do realizacji misji życiowej, pełnienia służby, poszukiwania Boga.

 

Chrześcijaństwo to droga. Oznacza to, że człowiek wiary nie zatrzymuje się na tym, co już mu się udało dokonać. Wiara ma zawsze perspektywę przed sobą. Św. Grzegorz Wielki powiedział: „Niemądry to wędrowiec, który pociągnięty urokiem ukwieconych łąk zapomina, dokąd miał zamiar pokierować swe kroki”.

 

Matka Nieustającej Pomocy, która wskazuje drogę, zaprasza nas, abyśmy nie zaprzestali poszukiwania drogi życiowej, powołania, poszukiwania Boga, poszukiwania drugiego człowieka. Ona nie tylko wskazuje drogę, ale wstawia się za nami i towarzyszy nam w tej wędrówce.

 

Matko Boża Nieustającej Pomocy, módl się za nami.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów, rektor kościoła św. Benona, przełożony domu zakonnego,
moderator Szkoły Nowej Ewangelizacji Sursum Corda – Warszawa