Okres Wielkiego Postu powinien przygotować nas, chrześcijan, do głębokiego, osobistego i wspólnotowego przeżywania Paschy Jezusa Chrystusa – „przejścia ze śmierci do życia”. W celu pogłębienia Misterium Paschalnego – Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa – proponuję Drogi Krzyżowe z „Ewangelią w ręce”. „Pójdziemy z Jezusem”, Jego Drogą Krzyżową zakończoną chwałą Zmartwychwstania, „czytając cztery Ewangelie”. Wybrane fragmenty poszczególnych Ewangelii, dotyczące „Męki i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa”, zostały przygotowane w formie dialogowanej. Wskazanie i rozpisanie „Pasji na role” wykreśla równocześnie różne „wersje” Jej realizacji. Pragną wskazać tylko niektóre, podstawowe, które mogą – i powinny być – dostosowane do konkretnych warunków i wymogów duszpasterskich.

Najprostszą byłaby forma grupowego odczytania tekstów poszczególnych „uczestników Pasji”, według wyszczególnionych postaci, ubogacona wyświetlaniem slajdów (nie tylko dotyczących bezpośrednio Pasji, lecz wskazujących aktualnie przeżywane dramaty ludzkie), specjalnie przygotowanymi pieśniami (np. liczne i przepiękne strofy Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił, ofiarują nam szeroki wachlarz treściowych akomodacji), procesją dzieci z Krzyżem, świecami lub innymi symbolami Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa (np. biała i czerwona szata, dzban z wodą, paschał zapalany podczas odczytywania stacji mówiących o Zmartwychwstaniu).

Druga wersja „Pasji dialogowanej” wymagałaby dłuższego przygotowania i zaangażowania dzieci czy młodzieży. Jedna grupa dzieci odczytuje tylko teksty Pasji według wyszczególnionych postaci. Druga grupa dzieci, natomiast, przedstawia w formie pantomimy odczytywane „obrazy” z poszczególnych stacji Drogi Krzyżowej. Do wykonania tego celu niezbędnymi elementami byłyby, najpierw, przygotowanie odpowiedniego miejsca w kościele czy w dużej sali katechetycznej; następnie, najprostsza forma scenografii (np. tron, dzban z wodą i misa, krzyż) oraz charakteryzacji (np. tunika, imitacja zbroi rzymskiej, stroje dla kobiet).

Trzecia wersja „Pasji dialogowanej”, zachowująca wszystkie poprzednie elementy przygotowawcze (odpowiednie miejsce, podstawowe formy scenografii i charakteryzacji), polegałaby na jednoczesnym odczytywaniu i przedstawianiu poszczególnych stacji Drogi Krzyżowej. Grupa dzieci czy młodzieży, odczytywałaby i przedstawiałaby poszczególne stacje Drogi Krzyżowej, przemieszczając się po kościele, idąc za ministrantami niosącymi Krzyż.

Wskazane formy czy wersje „Pasji dialogowanej” – jak ufam – umożliwią liczniejszy i żywszy udział dzieci i młodzieży w przygotowaniu, „odprawianiu” i przeżywaniu „naszej Drogi Krzyżowej” z Jezusem Chrystusem.