Poniedziałek, 17 marca 2014 roku, II tydzień Wielkiego Postu, Rok A, II

Jezus po raz kolejny objawia nam Ojca. Mówi o Nim, że jest miłosierny. Miłosierdzie streszcza przymioty Boga i jest Jego innym imieniem. Jezus ukazuje na czym polega miłosierdzie. Upodabniać się do miłosiernego Ojca, znaczy nie osądzać, nie potępiać, odpuszczać i dawać czyli dobrze czynić. Te cztery wskazania sprawiają, że miłosierdzie nie jest cechą niedostępną dla przeciętnego człowieka, ale będącą w zasięgu jego możliwości.

Następne wersety dzisiejszej Ewangelii pokazują korzyść, jaką zyskuje człowiek z zastosowania uniwersalnej złotej zasady: co chciałbyś, aby inni tobie czynili, czyń ty sam. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni. Nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni. Odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane. Inaczej mówiąc, dobro zawsze rodzi wzajemność.

Jesteśmy „chodzącymi lustrami”, które odbijają promienie dobra. Miara, za miarę. Czyż nie jest to piękna wskazówka, że tylko wtedy potrafimy naprawdę świadczyć miłosierdzie innym, gdy sami doznaliśmy go od Boga? Przyjąć dar Jego miłosiernej miłości, którą objawia Jezus, Jego Syn, to otrzymać zdolność bycia miłosiernymi na miarę Boga, choć po ludzku jest to nieopłacalne.

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – Kraków