Niedziela, 19 października 2014 roku, XXIX tydzień zwykły, Rok A, II

 

 

 

 

 

„Oddać Cesarzowi, co należy do Cesarza, a Bogu, co należy do Boga”.

 

Wszelka władza ziemska ma swoje „umocowanie” w woli Bożej. W dzisiejszym czytaniu z Księgi proroka Izajasza Bóg mówi o perskim królu Cyrusie:

„nazwałem cię twoim imieniem, pełnym zaszczytu, chociaż mnie nie znałeś. Przypaszę ci broń, aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że beze mnie nie ma niczego”.

 

 

Święty Paweł w Liście do Rzymian (13, 1) pisze, że: „nie ma władzy, która by nie pochodziła od Boga”. Przytoczone powyżej teksty biblijne mówią o potrzebie podporządkowania się władzy świeckiej w sprawach doczesnych, a Bogu we wszystkim!

 

Faryzeusze byli przeciwnikami cesarza rzymskiego, którego słusznie uważali za najeźdźcę i okupanta swojej ziemskiej ojczyzny. Kiedy jednak chodziło o przysłowiowe „podstawienie nogi” Jezusowi, aby się potknął, chętnie wykorzystali sprawę płacenia podatków cesarzowi – okupantowi.

 

Tymczasem Jezus jednym słowem doprowadza ich misterną zasadzkę do ruiny:

„Oddajcie cesarzowi to, co należy do cesarza, a Bogu to, co należy do Boga”.

 

Jezus wskazuje na potrzebę stawiania Boga na pierwszym miejscu w życiu! Kto tak postępuje, nigdy nie dozna zawodu! Jego doczesne sprawy, potrzeby, obowiązki zostaną ustawione we właściwym porządku, czyli na właściwym miejscu.

 

Faryzeusze i ich poplecznicy ze stronnictwa herodian zostali zdekonspirowani i zawstydzeni genialnym rozstrzygnięciem tej trudnej po ludzku sytuacji, w jakiej chcieli postawić Jezusa!

 

 

Nie próbujmy nigdy stawiać Boga w sytuacji bez wyjścia, bo takiej NIE MA! Ten, kto Bogu ufa i postępuje zgodnie z Jego Wolą, nigdy nie dozna zawodu! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów i duszpasterz, wykładowca w wykładowca w Wyższym Seminarium
Duchownym Redemptorystów obecnie emeryt – Tuchów