Czwartek, 19 marca 2015 roku, IV tydzień Wielkiego Postu, Rok B, I

 

 

 

 

 

W ostatnim czasie papież Franciszek w jednym ze swoich przemówień mówił o ojcostwie. Przypomniał, że słowo „ojciec” ma dla chrześcijan szczególne znaczenie, bowiem Pan Jezus nauczał, aby tym imieniem nazywać Boga, a także ukazuje ono Jego szczególną relację z Bogiem.

 

 

Mówiąc o znaczeniu tego słowa w relacjach rodzinnych, papież zauważał, że ludzkość przeszła od paternalizmu do braku ojca i sytuacji, w której dzieci i młodzież czują się osieroceni. Wskazał, że brak postaci ojca w życiu dzieci i młodzieży powoduje luki i urazy, które mogą być bardzo poważne. Ta nieobecność ma zarówno wymiar fizyczny, jak i związany z niewypełnianiem zadania edukacyjnego, kiedy ojcowie nie dają dzieciom swoim przykładem wspartym słowami tych zasad, tych wartości, tych reguł życia, których potrzebują oni jak chleba. Ponadto niekiedy nie za dobrze wiedzą, jakie miejsce zająć w rodzinie i jak wychowywać dzieci, wycofując się i usiłując na przykład być „na równi” z dziećmi.

 

Ojciec Święty zauważył, że także wspólnota obywatelska często zaniedbuje lub źle wypełnia swoją odpowiedzialność wobec młodych, pozostawiając ich osieroconymi i nie proponuje im perspektywicznej prawdy.

 

W ten sposób ludzie młodzi pozostają sierotami pozbawionymi bezpiecznych dróg, jakimi należy iść, nauczycieli, którym można zaufać, sierotami bez ideałów rozpalających serce, sierotami bez wartości i nadziei wspierających ich każdego dnia. Wypełnia się ich może bożkami, ale kradnie się ich serce; pobudza się ich do marzeń o rozrywkach i przyjemnościach, ale nie daje się im pracy; są zwodzeni bożkiem pieniądza, a odmawia się im prawdziwych bogactw – stwierdził Franciszek. Wskazał, że to przezwyciężenie osierocenia możliwe jest w Jezusie Chrystusie.

 

Dlaczego o tym mówimy dziś, w dzień św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny? Ponieważ św. Józef jawi się nam jako mąż sprawiedliwy, powiernik Boga samego, mąż pracy i odpowiedzialności za rodzinę, u którego widać troskę o życie wewnętrzne.

 

Józef na swej życiowej drodze, która była pielgrzymowaniem w wierze, do końca pozostał wierny wezwaniu Bożemu. Nie uciekł przed trudnymi wydarzeniami w jego życiu. Ewangelie nie zapisują żadnego słowa, jakie wypowiedział Józef, ale milczenie Józefa ma szczególną wymowę. Tak jak wielu ojców, mężczyzn, którzy niewiele mówią, ale pełnią wolę Bożą w rodzinie, małżeństwie.

 

Bardzo ważnym wyrazem miłości do rodziny jest praca. Tak jak w życiu św. Józefa, który utrzymywał swoją rodzinę przez pracę. Był cieślą, rzemieślnikiem. Jakże wielu ojców jest dziś zagubiony w naszej ojczyźnie przez brak pracy!

 

W życiu św. Józefa ważną rolę odgrywało życie wewnętrzne. Milczenie Józefa odsłania równocześnie jego wnętrze. On mógł pełnić wolę Bożą, ponieważ prowadził głębokie życie wewnętrzne, które kierowało jego postępowaniem i było dlań źródłem szczególnych pociech. To z niego czerpał rozwagę i siłę dla swoich życiowych decyzji. Wspomina Karol Wojtyła swój dom rodzinny, kiedy już po śmierci mamy i brata pozostał sam ze swoim ojcem. Powiada:

„Widywałem często mojego ojca, który wracał z pracy, jak po przyjściu do domu szedł do swojego pokoju i zatapiał się w modlitwie. Często widywałem go, jak klęczał przy łóżku przy zapalonej świecy, czasami w ciemnościach i modlił się. A ja, jako młody chłopak, patrzyłem z ukrycia na tę modlitwę ojca i muszę powiedzieć, że to było moje pierwsze seminarium duchowne w moim domu”!

Jak to wygląda w naszych domach? Czy wy ojcowie modlicie się wraz ze swoimi dziećmi, czy się w ogóle modlicie?

 

 

Św. Józef, ten wielki patron dnia dzisiejszego, niech się wstawia za nami, szczególnie za ojcami, aby byli zaangażowani w życie rodziny, by byli mocni w wierze i pracowici, nie uchylający się od procesu wychowania młodego pokolenia Polaków. Amen.

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

Przełożony Wspólnoty Zakonnej Redemptorystów w Tuchowie oraz Misjonarz Prowincji
Warszawskiej Redemptorystów – Tuchów