Niedziela, 07 grudnia 2014 roku, II tydzień Adwentu, Rok B, I

Liturgia Słowa, która została nam ofiarowana w II niedzielę Adwentu, jest orędziem o wierności Boga wobec słowa danego człowiekowi, a także orędziem o Jego Miłości Miłosiernej. Choć w czytaniach można odnaleźć odniesienie do konkretnego wydarzenia, które ma miejsce w Ewangelii (wystąpienie i nauczanie Jana Chrzciciela jako posłanego wysłańca przygotowującego przyjście Jezusa), to jednak spojrzenie szersze pomoże dostrzec zasadniczą myśl słowa Bożego.

Czas się wypełnił i Bóg wierny Swojemu słowu przychodzi do człowieka z darem wybawienia od grzechu. Do „pełni czasu”, do przyjścia Jezusa Zbawiciela jako „pełnia czasu”, zmierzała cała historia człowieka po jego upadku (por Ga 4, 4). Na przestrzeni tej długiej historii, Bóg bogaty w Miłość Miłosierną posyłał proroków, wybranych, świętych, by głosili potrzebę nawrócenia i właściwego przygotowania na przyjęcie Jezusa Chrystusa, Zbawiciela i Odkupiciela rodzaju ludzkiego. Tak należy czytać wołanie proroka Izajasza z pierwszego czytania i tak należy interpretować wystąpienia Jana Chrzciciela i jego działalność opisaną w Ewangelii.

Głoszenie Radosnej Nowiny, zwiastowanie Ewangelii, to cecha charakteryzująca „pełnię czasu”. Ewangelia, oznacza Dobrą, Radosną Nowinę przyniesioną przez posłańca. Prorok Izajasz używa tego samego wyrażenia na określenie dobrej wieści o tym, że Bóg odnowi swój lud i zaprowadzi swoje królestwo. To jest powód do radości, bo nieprawość odpokutowana, darowana kara za grzech. Tutaj konieczne jest również przypomnienie, jak św. Paweł rozumiał pojęcie „Ewangelia”. Dla niego „Ewangelia”, znaczyła przesłanie o zbawieniu, które zostało dokonane przez Jezusa na drzewie krzyża. Jeszcze dalsza interpretacja ukazuje, że Ewangelia jest utożsamiona z Jezusem Chrystusem jako Dobrą Nowiną, który przez Swoje misterium paschalne ofiaruje zbawienie i odkupienie żyjącym w grzechu i nieprawości.

Właśnie takiego Jezusa, który jest Radosną Nowiną, który jest Ewangelią, nie jakąś filozofią, doktryną czy nauką, ale Ewangelią; Jezusa Chrystusa, który jest Synem Boga Najwyższego, Jezusa Chrystusa, który jest człowiekiem, Jezusa Chrystusa jako historyczne wydarzenie zbawcze, przez które Bóg dokonał zwycięstwa nad grzechem, nad szatanem, nad śmiercią zwiastował i ogłosił Jan Chrzciciel.

Komentarze pochodzi z Agendy Liturgicznej Maryi Niepokalanej,
Tom I, 2015 rok, Wydawnictwo W MISJI, Wrocław.

Autor komentarza (który został napisany na prośbę Redakcji Agendy), otrzymał zgodę na
umieszczenie powyższego komentarza na stronie Redemptorystowskiego Portalu Kaznodziejskiego.

Misjonarz, wykładowca teologii pastoralnej w wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie,
Administrator Redemptorystowskiego Portalu Kaznodziejskiego – Tuchów