Czwartek, 25 grudnia 2014 roku, Uroczystość Narodzenia Pańskiego, Rok B, I

 

 

 

 

Czytając Prolog Ewangelii św. Jana, otrzymujemy hymn o poetyckim tekście. Jako wstęp do czwartej Ewangelii Prolog streszcza całość dzieła św. Jana, a przede wszystkim ukazuje jego chrystologię.

 

Czytając pierwsze zdanie „Na początku było Słowo” (J 1, 1), mamy wrażenie, że czytamy traktat z teologii skierowany do specjalistów, nie mający nic wspólnego z normalnym życiem. Tymczasem w rzeczywistości jest całkiem odwrotnie. Św. Jan przez swój tekst przekazuje Słowa Dobrej Nowiny, Ewangelii, przynoszące nadzieję.

 

Co przykuwa naszą uwagę gdy czytamy Prolog?'

 

Św. Jan przez użycie zwrotu, który nawiązuje do pierwszychsłów z Biblii „Na początku”, łączy przyjście Jezusa z początkiem objawienia. To Jezus jest wypełnieniem objawienia, Darem Boga, jedyną możliwą Drogą prowadzącą do zbawienia, Obliczem Boga wśród ludzi (por. J 10, 38).

 

Podobnie ważne znaczenie ma użycie greckiego terminu logos, którym posługuje się św. Jan. Jednak należy mieć na uwadze szerokie znaczenie tego terminu. Rozumieć je można jako „słowo”, jak odnajdujemy w naszym tłumaczeniu Biblii. Jednak należy jeszcze pamiętać, że termin logos można tłumaczyć jako: „wyraz”, „przemówienie” (mowę), „regułę”, „to, co nadaje logikę”, „regułę porządku”, „wyjaśnienie”, „wiedzę”, „mądrość”. Sięgając do Starego Testamentu słowo logos, w nawiązaniu do hebrajskiego pojęcia dabar, można rozumieć w podwójnym znaczeniu. Po pierwsze jako „zamiar Boży względem stworzenia”, po drugie jako „jego urzeczywistnienie”.

 

Przyjęcie takiego przesłania zapisanego w pierwszym zdaniu Prologu, wyznacza jakże ważne wnioski.

 

Słowo, które było na początku, Słowo wcielone, Jezus Chrystus,zawsze stanowi jedno z Ojcem (por. J 10, 30). Jezus Chrystus Słowo wcielone od początku współuczestniczy w boskiej naturze Ojca.

 

Słowo wcielone, Jezus Chrystus, jest życiem i światłem dla ludzi (J 1, 4-5). Jezus będąc Bogiem, pozostaje w szczególnej i wyjątkowej relacji z ludźmi. Jest dla ludzi życiem. Ewangelista mówi o życiu nadprzyrodzonym, życiu Bożym, które przez Jezusa staje się udziałem wszystkich wierzących. Jezus jest dla ludzi światłem (J 8, 12). W Starym Testamencie Bóg jest nazwany światłem (por. Ha 3, 4). A skoro Jezus jest jedno z Bogiem Ojcem, to Jego wcielenie jest objawieniem światłości Boga. Tak więc Jezus – Słowo wcielone jest światłem, które oświeca każdego człowieka.

 

Jezus Chrystus – Słowo wcielone jako Światłość prawdziwa, która przyszła na świat (J 1, 9-11). Jako Światłość prawdziwa Jezus oświeca każdego człowieka, pozwalając mu zrozumieć samego siebie i sens swojego istnienia.

 

Kiedy to wszystko połączymy, otrzymujemy wyraziste przesłanie Prologu św. Jana.

 

Jezus Chrystus, Słowo wcielone, Jednorodzony Syn Boga, współistotny Ojcu, jest objawieniem prawdziwego Boga, będącego mądrością wszelkiego stworzenia. Przychodząc od Boga, przynosi pełnię prawdy, ponieważ uczy o Bogu prawdziwym, którego „nikt nigdy nie widział”. Przynosi również pełnię łaski, ponieważ wszystkim, którzy Go przyjęli, daje moc, aby się na nowo z Boga narodzili, aby się stali dziećmi Bożymi. Jednak, aby mogło to się stać, potrzeba wiary, do której Jezus Chrystus, Słowo wcielone, zaprasza wszystkich.

 

 

 

 

 

 

 

Komentarze pochodzi z Agendy Liturgicznej Maryi Niepokalanej,
Tom I, 2015 rok, Wydawnictwo W MISJI, Wrocław.

Autor komentarza (który został napisany na prośbę Redakcji Agendy), otrzymał zgodę na
umieszczenie powyższego komentarza na stronie Redemptorystowskiego Portalu Kaznodziejskiego.

 

 

 

 

 

 

Misjonarz, wykładowca teologii pastoralnej w wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie, Administrator
Redemptorystowskiego Portalu Kaznodziejskiego – Tuchów