Środa, 25 lutego 2015 roku, I tydzień Wielkiego Postu, Rok B, I

„Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie”

Okres Wielkiego Postu jest szczególnym czasem nawrócenia i podejmowania pokuty. Bóg nawołuje nas do pokuty poprzez różne znaki. Mogą nimi być: choroba, niepowodzenia, utrapienia itp. Znakiem dla mieszkańców Niniwy miało być nawoływanie proroka Jonasza, zapowiadające zburzenie ich miasta. Mieszkańcy tego miasta odczytali i zrozumieli znak Jonaszowego nawoływania i podjęli dzieło nawrócenia, gdyż jak mówili:

„Kto wie, może się odwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, a nie zginiemy?”.

Postąpili bardzo słusznie, gdyż:

„Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od swojego złego postępowania. I ulitował się Bóg, i nie zesłał niedoli, którą im zagroził”.

 

Bogu nie zależy na tym, by człowieka natychmiast karać, gdy upadnie, lecz cierpliwie czeka na jego nawrócenie i pokutę. Postawy takiej zabrakło niestety współczesnym Jezusowi ludziom, którzy nie chcieli przyjąć i zrozumieć Jezusowego nawoływania do nawrócenia i zmiany życia. Dlatego gdy nadejdzie czas Sądu Bożego, przegrają w zestawieniu z Niniwitami: „gdyż oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz”. Bóg daje nam wiele szans na to, abyśmy zawrócili ze złej drogi. Skorzystajmy z nich, zwłaszcza teraz w okresie Wielkiego Postu, abyśmy nie zginęli na wieki. Amen.

Wykładowca, misjonarz i duszpasterz, obecnie emeryt – Tuchów