Wtorek, 03 marca 2015 roku, II tydzień Wielkiego Postu, Rok B, I

Prorok Izajasz przekazuje nam dzisiaj bardzo mocne wezwanie Boga, abyśmy odrzucili zło w naszym życiu i czynili dobro. Bóg jednocześnie wzywa do prowadzenia sporu z Nim. Te paradoksalnie brzmiące słowa mają uświadomić nam, że grzesząc, wchodzimy na drogę niezgody z Bogiem. Jednak Bóg przez Izajasza wypowiada jedne z najpiękniejszych słów starotestamentalnej nadziei. Choćby człowiek bardzo zgrzeszył, to zostanie całkowicie oczyszczony i usprawiedliwiony. Świadczy to o miłosierdziu Boga, który gotów jest przebaczyć nawet najcięższe grzechy, jeżeli tylko uznamy swą słabość i będziemy Mu ulegli.

Uległość wobec Boga zawsze będzie prowadziła do pokory i skromności w postępowaniu. Do tego wzywa Chrystus we fragmencie dzisiejszej Ewangelii. Podaje jako negatywny przykład postępowanie faryzeuszy. Oni wiele mówią i nakazują, ale nakazów tych nie realizują we własnym życiu. Jezus bardzo wyraźnie mówi, że motywem postępowania nie powinna być chęć splendoru i chwały, ale pragnienie służby drugiemu. I zaznacza, że tylko ten, kto służy, choćby był ostatni i najmniejszy, w oczach Boga jest prawdziwie wielki i zasługuje na wywyższenie.

Jezus zwraca też uwagę, że wobec Boga wszyscy są równi. Tej równości uczy nas Eucharystia, podczas której uświadamiamy sobie, że Bóg dla każdego człowieka bez wyjątku umarł na krzyżu oraz pozostał w Chlebie eucharystycznym, abyśmy mogli uczyć się od Niego pokory.

Studia doktoranckie na Instytucie Liturgiki i Homiletyki na KUL-u oraz Prefekt Tirocinium Pastoralnego
Prowincji Redemptorystów (wewnętrzne studium przygotowujące do prowadzenia Rekolekcji i Misji) – Lublin