Czwartek, 06 sierpnia 2015 roku, XVIII tydzień zwykły, Rok B, I

„Panie, dobrze, że tu jesteśmy...” (Mk 9, 5). Tymi słowami Apostoł Piotr zwraca się do Jezusa w kluczowym momencie sceny przemienienia, której wraz z Jakubem i Janem jest świadkiem. Widok przemienionego Chrystusa sprawia, że Piotr w swojej prośbie idzie jeszcze dalej mówiąc, że chce pozostać w takim właśnie stanie – blisko Jezusa, razem z przyjaciółmi.

Przeżywamy dziś święto Przemienienia Pańskiego, które mimo okresu wakacyjnego mocno wpisuje się w naszą historię i duchowość. Zaryzykuję nawet stwierdzenie, że to dobrze, iż tę tajemnicę przeżywamy i medytujemy właśnie w czasie wakacji. Dla wielu to bowiem okazja do tego, by wejść głębiej w sens i znaczenie Jezusowego i naszego przemienienia.

Jezus wstępuje, wchodzi na górę Tabor. Bierze ze sobą najbliższych spośród Apostołów: Piotra, Jakuba i Jana. Tam przemienia się wobec nich, ukazuje im to oblicze, które będą mogli oglądać po zmartwychwstaniu. Scena ta pełna jest znaków i symboli. Góra to miejsce spotkania z Bogiem, rzeczywistość biblijna, gdzie dzieją się rzeczy bardzo ważne: przekazanie Dekalogu, modlitwa Jezusa w Ogrójcu czy wreszcie zbawcza śmierć Chrystusa na Golgocie. Również na górę prowadzi Jezus swoich uczniów, by tam się przemienić wobec nich. Wejście na szczyt wiąże się z pewnym wysiłkiem, z wyrzeczeniem, ze zmęczeniem. Po dotarciu na górę Tabor, bez zbędnych wstępów, komentarzy, Jezus przemienia się wobec Piotra, Jakuba i Jana. Szata Jezusa staje się lśniąco biała, czysta. Uczniowie widzą też Mojżesza i Eliasza, czyli nawiązanie i łączność ze Starym Testamentem. Wreszcie daje się słyszeć głos z nieba, który potwierdza bóstwo Chrystusa. Wydarzenie to, choć trudne, wymagające i zaskakujące, jest jednak dla Apostołów dobrym przygotowaniem na wydarzenia, które mają nadejść. To umocnienie przed mającymi wkrótce nastąpić: męką, śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa.

Dobrze jest żyć blisko Jezusa. Wtedy z bliska widzimy najlepszy i najwyraźniejszy przykład do naśladowania. Wtedy dokładnie słyszymy głos, który wskazuje drogę bezpieczną i pewną. Wtedy namacalnie odczuwamy pomoc kogoś, kto jest zawsze blisko i nie zawodzi. Dzisiejsze Święto Przemienienia Pańskiego pokazuje nam pewien proces docierania do Boga, odkrywania Go i życia według Jego zasad. Inicjatywa zawsze wychodzi od Boga. Najpierw zaprasza nas, tak jak Apostołów, do podążania za Sobą. Czasem trzeba wejść na górę. Potrzeba pewnego wysiłku, zmiany planów, przyzwyczajeń. Jezus nie wyprawia nas w tę drogę samych. Idzie przed nami na czele, by wytyczać szlak, by wskazywać kierunek, by dodawać nam pewności i sił w przypadku wątpliwości i zniechęcenia. Następnie przygotowuje dla nas niesamowite doświadczenie – spotkanie ze Sobą zwycięskim i zmartwychwstałym. Ten moment jest kluczowy. Doświadczenie Chrystusa Zmartwychwstałego wzmacnia naszą wiarę i pozwala tą wiarą dzielić się z innymi. To chwila, która pomaga zmieniać życie, nawracać się, iść inną drogą, dawać świadectwo o żyjącym i zmartwychwstałym Jezusie. Uczniowie po przemienieniu wrócili do swoich codziennych zajęć, do tego, co zostawili, idąc na górę Tabor. Ale wrócili inni, ubogaceni doświadczeniem spotkania z Bogiem. My także po spotkaniu z Bogiem podczas Eucharystii, w czasie lektury Pisma Świętego, na modlitwie, w sakramentach, wracamy do codzienności. Wracamy jednak umocnieni, dotknięci i przemienieni spotkaniem ze Zbawicielem.

Często o czas na modlitwę, na bliskość Boga w naszym życiu musimy mocno zawalczyć. Wśród gąszczu spraw, zajęć i obowiązków, niejednokrotnie brakuje nawet chwili na to, co tak naprawdę do dobrego chrześcijańskiego życia jest potrzebne – na chwilę spotkania ze Zmartwychwstałym. On jest zawsze blisko, obok. Im częściej sobie to uświadamiamy, im częściej nasz wzrok spotyka się z Jego obliczem, nasze życie zaczyna nabierać wyrazistości, konkretnych barw i kształtów. Niech tajemnica Przemienienia Pańskiego będzie dla nas dziś przypomnieniem tego, co ważne, i inspiracją do poszukiwania jak najczęstszych, a dla nas zbawiennych spotkań ze Zmartwychwstałym Chrystusem. Amen.

Duszpasterz i katecheta pracujący w Parafii Najświętszego Odkupiciela – Szczecin