Środa, 16 grudnia 2015 roku, III tydzień Adwentu, Rok C, II

Lubimy mieć pewność. W wielu kwestiach wolimy sprawdzić coś trzy razy niż później być zaskoczonym. Sprawdzamy czy drzwi zostały zamknięte, czy gaz jest zakręcony, sprawdzamy czy żelazko zostało wyłączone z prądu i czy kartofle zostały posolone. Jan Chrzciciel też chciał mieć pewność, ale inną niż tą, którą znamy z dnia codziennego. On, chciał mieć pewność czy Jezus jest tym, którego oczekiwał Izrael – Mesjaszem.

Jednak Janowi pewność nie była potrzebna tak po prostu, dla świętego spokoju. Jan chciał mieć pewność czy jego misja wśród izraelitówjako proroka już się wypełniła. Uwięziony nie mógł już nawoływać do nawrócenia więc nie mógł pełnić dalej swojego posłannictwa. Pewność tego, że Jezus jest Mesjaszem pozwoliła Janowi z czystym sumienie odesłać swoich uczniów do Jezusa, a samemu złożyć ofiarę ze swojego życia na misie Herodiady. Ciekawym jest fakt, że Jezus nie odpowiedział wprost na pytanie janowych uczniów. Każe im odczytać odpowiedz w dokonywanych przez Niego znakach i cudach, zwraca im uwagę na to wszystko co dzieje się dokoła, każe im odnaleźć odpowiedz na pytanie Jana w otaczającej ich rzeczywistości.

Kiedy prosimy Boga o jakiś znak Jego obecności, lub wyraźny sygnał wskazujący nam drogę często oczekujemy wprost jakby wiadomości SMS od Pana Boga z gotową odpowiedzią lub wskazówką. Takie oczekiwanie nierzadko wzbudza w nas rozczarowanie, bo odpowiedz nie przychodzi wprost. Tymczasem Bóg mówi do nas nieustannie. Cały czas przekazuje nam wskazówki dotyczące naszego życia. Robi to na wiele różnych sposobów Słowo Boże, napotkani ludzie, codzienne wydarzenia, rozmowy z ludźmi. Bóg mówi do nas poprzez wszystkie te komunikaty. Kiedy nauczymy się je odczytywać zdobędziemy pewność, nie ludzką pewność, która pozwala spać spokojnie, ale pewność, która pobudza do działania, do głoszenia i dawania świadectwa o Bogu i Jego miłości do nas. (…) błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi!

Student VI roku Wyższego Seminarium Duchownego Redemptorystów w Tuchowie