Czwartek, 18 lutego 2016 roku, I tydzień Wielkiego Postu, Rok C, I

Zagrożenie i zaufanie, modlitwa skuteczna i proste wskazanie – to możemy wyczytać z danego nam na dziś Bożego słowa.

Estera ma świadomość zagrożenia, jakie zawisło nad narodem wybranym, ale i nad nią osobiście. Znikąd pomocy oczekiwać nie mogła. Poza Bogiem! Tylko On mógł sprawić, by serce króla i jego umysł przychyliły się do jej prośby.

Wielu z nas mogłoby i zapewne modli się w ten sposób: Daj odpowiednią mowę w usta moje. Bo i my stajemy przed rozmaitymi „lwami” w naszym życiu i możemy liczyć tylko na Boga.

Zbrodnicze zamiary Hamana spełzły na niczym. Nawet więcej – poniósł karę i to najwyższą. Nie umiał zastosować w swoim życiu tego, o czym powie Jezus: Wszystko, co byście chcieli, by ludzie wam czynili, to im czyńcie. Zapomniał też albo nie znał porzekadła, że kto mieczem wojuje, od miecza ginie. Tu by się jawiło sporo aluzji do czasów nam współczesnych, gdzie zakulisowe działania znaczą więcej niż prawda, a dobro zwykłego człowieka niewiele znaczy w oczach wielkich tego świata.

Estera może być wzorem! Czy będę umiał jak ona w sytuacjach trudnych wykazać zaufanie w pomoc z nieba?

Duszpasterz w Parafii św. Józefa i sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy
w Toruniu (Toruń-Bielany)