Poniedziałek, 04 kwietnia 2016 roku, V tydzień Wielkiego Postu, Rok C, II

 

 

 

 

 

Uroczystość Zwiastowania Pańskiego przeżywamy w tym roku w dość niezwykłym momencie, bowiem ze względu na wczesną Wielkanoc uroczystość ta wypada w kalendarzu liturgicznym tuż po oktawie Wielkanocy i jednocześnie zaraz po II niedzieli wielkanocnej, będącej świętem Miłosierdzia Bożego.

 

Można powiedzieć, że w tym roku uroczystość Zwiastowania jest jakby retrospekcją po wydarzeniach paschalnych, do których przecież zmierzało zapowiedzenie narodzin Bożego Syna i Jego przyjście na świat.

 

 

Być może Maryja, przebywając z apostołami obawiającymi się o własne życie, po tym jak ukrzyżowano Jezusa na Kalwarii, wspominała wydarzenia, jakie miały miejsce przed laty w małym miasteczku Nazaret. To wtedy po raz pierwszy dowiedziała się o zamyśle, jaki względem niej i całej ludzkości powziął Bóg, zapraszając Ją do podjęcia jednej z pierwszorzędnych „ról” w planie zbawienia każdego człowieka.

 

Przyjmując od Archanioła Gabriela zaskakującą wiadomość o wcieleniu Bożego Syna, wykazała się wielką nadzieją, że Bóg spełni to, co zapowiedział, nawet pomimo tego, że nie wiedziała jeszcze wówczas, jak się to dokona. Z wielkim zaufaniem i nadzieją wypowiedziała swoje „TAK” na zaproszenie do udziału w Bożym planie zbawienia.

 

Po ponad trzydziestu latach od tamtych wydarzeń z podobną nadzieją oczekiwała wypełnienia się tych zapowiedzi, jakie pozostawił Jezus, mówiąc o swoim zmartwychwstaniu. Ponownie nie było to dla Niej czymś łatwym – przyjąć i zaakceptować Boży sposób działania. Maryja miała jednak niewzruszoną nadzieję, że śmierć nie powiedziała ostatniego słowa, ale że to ostatnie słowo należy do Jej Syna Jezusa Chrystusa, który ma moc pokonać śmierć i grzech. I nie zawiodła się!

 

Zwiastowanie i Wielkanoc jakby duchową klamrą obejmują Boży plan zawalczenia o prawdziwe szczęście każdego człowieka – poprzez: wcielenie, mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Maryja do końca wykazała się wielką nadzieją i ufnością, że Bóg pozostanie wierny swym obietnicom.

 

 

Także w życiu każdego z nas dokonują się nasze osobiste „zwiastowania”, poprzez które Bóg zaprasza do współpracy z sobą w dziele przekazania ludziom na całym świecie radosnej wiadomości o zbawieniu, dokonanym przez Chrystusa. Maryja jest dla nas wzorem przyjęcia z nadzieją i ufnością zaproszenia Boga. Prośmy Ją dzisiaj, by wypraszała nam umiejętność wsłuchania się w głos Boga i zawierzenia Jego planom z podobną nadzieją i ufnością.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – Kraków