Sobota, 25 grudnia 2021 roku, Uroczystość Narodzenia Pańskiego, Rok C, II
„Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi: Wstańcie, pasterze, Bóg się wam rodzi!” Tą majestatyczną i pełną radości kolędą rozpoczynamy naszą polską pasterkę. Pragniemy, tak jak pasterze, w naszym rodzinnym Betlejem odnaleźć i adorować w zachwyceniu Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie. Prośmy pokornie Nowonarodzonego o dar zanurzenia nas w wydarzenie, które na zawsze zmieni naszą historię, bo wszystko w tę noc stało się źródłem wiary, miłości i nadziei.
Albowiem dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany. Wielowiekowe oczekiwania na Mesjasza spełniły się w Betlejem – małym miasteczku na obrzeżach wielkiego imperium rzymskiego. Jak kiedyś, na początku nowej ery i nowego świata Bóg spełnił swoje zbawcze obietnice: Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło, tak teraz przeżywany na nowo przyjście Nowonarodzonego, Syna Boga Odwiecznego i Maryi – Księcia Pokoju.
Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom. Apostoł Narodów pogłębia uniwersalne motywy i konsekwencje Bożego narodzenia. Zbawienie przyniesione przez „Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości” realizuje się w ścisłej współpracy z człowiekiem odkupionym i we wspólnocie ludu Bożego, „gorliwego w spełnianiu dobrych uczynków”.
Dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. Św. Łukasz podaje nam bardzo dokładne współrzędne historyczne (Cezar August, rządził od roku 30 przed Chr. do 14 po Chr.; wielkorządca Syrii Kwiryniusz, spis ludności w całym świecie) i geograficzne (Betlejem, miasto króla Dawida) najważniejszego wydarzenia w historii ludzkości: Dziś narodził się wam Zbawiciel. Nie urodził się w stolicy imperium i w cesarskim czy królewskim pałacu, lecz w stajni. Powiła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie. Do groty betlejemskiej może wejść każdy, jeśli zechce i przyjmie zaproszenie od samego Boga: cesarz i nędzarz, król i pasterz, człowiek i anioł. I my również przyłączmy się do mnóstwa zastępów niebieskich, uszczęśliwionych pasterzy i wszystkich ludzi dobrej woli, wielbiąc Boga słowami: Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których sobie upodobał. Narodziny Syna Bożego to przede wszystkim niezaprzeczalny fakt i wyraz upodobania sobie Boga w ludziach. Odwdzięczmy się naszemu Bogu Ojcu tym samym: upodobaniem, miłością i wdzięcznością.
„Pomódlmy się w Noc Betlejemską, w Noc Szczęśliwego Rozwiązania, by wszystko się nam rozplątało, węzły, konflikty, powikłania… Aby wątpiący się rozpłakał, na cud czekając w swej kolejce, a Matka Boska – cichych, ufnych – na zawsze wzięła w swoje ręce” (ks. Jan Twardowski).
Kazania-homilie: Uroczystość Narodzenia Pańskiego (Msza w nocy) – Pasterka
o. Andrzej Bałuk CSsR (25 grudnia 2010 roku, Rok A, I)
o. Jan Chaim CSsR (25 grudnia 2011 roku, Rok B, II)
o. Dariusz Paszyński CSsR (25 grudnia 2012 roku, Rok C, I)
o. Jarosław Krawczyk CSsR (25 grudnia 2013 roku, Rok A, II)
o. Grzegorz Jaroszewski CSsR (25 grudnia 2014 roku, Rok B, I)
o. Witold Szamburski CSsR (25 grudnia 2015 roku, Rok C, II)
o. Marian Krakowski CSsR (25 grudnia 2016 roku, Rok A, I)
o. Ryszard Bożek CSsR (25 grudnia 2017 roku, Rok B, II)
o. Andrzej Makowski CSsR (25 grudnia 2018 roku, Rok C, I)
o. Krzysztof Szczygło CSsR (25 grudnia 2019 roku, Rok A, II)
o. Łukasz Baran CSsR (25 grudnia 2020 roku, Rok B, I)
o. Edmund Kowalski CSsR (25 grudnia 2021 roku, Rok C, II)
Drukuj...
Profesor nadzwyczajny Istituto Superiore di Teologia Morale (antropologia filozoficzna – specjalność bioetyka),
Accademia Alfonsiana, obecnie wykładowca teologii moralnej (bioetyka) w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów – Kraków
o. Edmund Kowalski CSsR