Piątek, 24 grudnia 2021 roku, IV tydzień Adwentu, Rok C, II
Panie Jezu, przyjdź szybko i nie zwlekaj
Kapłan w dzisiejszej liturgii eucharystycznej modli się słowami kolekty: Panie Jezu, przyjdź szybko i nie zwlekaj, aby radość z Twojego przyjścia podniosła na duchu ufających Twojej dobroci.
Dziś wigilia Bożego Narodzenia. Słowo „wigilia” pochodzi od łacińskiego słowa „vigilare”, które oznacza czuwanie. Nasze dzisiejsze adwentowe czuwanie i czekanie na Zbawiciela sięga szczytu. Przyjście Pana jest już tak blisko. Ten dzień w liturgii jest jak promień jutrzenki przed wschodem słońca: nie widać jeszcze tarczy słonecznej, ale rosnący na horyzoncie brzask jutrzenki wskazuje, że wzejdzie na pewno, i to już za chwilę. Dlatego pełni tęsknoty wołamy dziś w liturgii: Wschodzie, blasku światła wiecznego i słońce sprawiedliwości, przyjdź i oświeć siedzących w ciemnościach i mroku grzechu (aklamacja przed Ewangelią).
Bóg jest wierny, a słowo Boże uczy nas, że możemy dziękować Mu za wysłuchanie nawet wówczas, kiedy nie widzimy jeszcze, że nasze prośby zostały spełnione. Jego obietnica bowiem jest pewna i nie może się nie spełnić, a jej realizacja jest wspanialsza, niż możemy sobie wyobrazić. Tak było z proroctwem Natana, przez którego Bóg obiecał Dawidowi, że wzbudzi mu królewskiego potomka panującego na wieki (pierwsze czytanie).
Dlatego psalmista mógł wołać: Na wieki będę sławił łaski Pana i w imieniu rodu królewskiego powoływać się na obietnicę Boga mówiącego: Zawarłem przymierze z moim wybrańcem, przysiągłem mojemu słudze Dawidowi.
Również Zachariasz ogarnięty Duchem Świętym dziękował Bogu za spełnienie obietnic, na których realizację czekały pokolenia Izraelitów. Choć nie widział jeszcze Mesjasza, wiedział, że On jest już blisko. Dostrzegając mocne Boże działanie w cudownych narodzinach swojego syna Jana, wołał: A ty, dziecię, zwać się będziesz prorokiem Najwyższego, gdyż pójdziesz przed Panem przygotować Mu drogi (Łk 1, 76) oraz: Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, bo lud swój nawiedził i wyzwolił, i wzbudził dla nas moc zbawczą w domu swego sługi Dawida (Łk 1, 68-69).
Naśladujmy psalmistę i Zachariasza w tej pewności wiary, że Bóg wypełni w naszym życiu każdą swoją obietnicę i już teraz dziękujmy za wszystko, co uczyni dla naszego zbawienia.
Przed nami wigilijny wieczór. Wielu zapomina o tym, co jest źródłem podniosłości dzisiejszego dnia. Dla wielu to pusta, wręcz plastikowa tradycja. Opłatek, wieczerza, prezenty, choinka, odświętny strój – to wszystko. Otóż nie! Te wszystkie zewnętrzne i jakże piękne oraz wartościowe tradycje są podkreśleniem i uszanowaniem prawdy, którą przynosi Boże Narodzenia. Bóg przychodzi na świat, aby wyrwać człowieka z niedoli grzechu. Syn Boży przyjmuje ludzką naturę, aby będąc podobnym do nas we wszystkim oprócz grzechu, towarzyszyć nam na naszych życiowych drogach. Jezus rodzi się w judzkim Betlejem, aby dać człowiekowi to wszystko, czego świat dać nie potrafi.
Kazania-homilie: 24 grudnia
o. Kazimierz Fryzeł CSsR (24 grudnia 2011 roku, Rok B, II – Sobota czwartego tygodnia Adwentu)
o. Grzegorz Jaroszewski CSsR (24 grudnia 2012 roku, Rok C, I – Poniedziałek czwartego tygodnia Adwentu)
o. Marian Krakowski CSsR (24 grudnia 2013 roku, Rok A, II – Wtorek czwartego tygodnia Adwentu)
o. Stanisław Mróz CSsR (24 grudnia 2014 roku, Rok B, I – Środa czwartego tygodnia Adwentu)
br. diakon Tomasz Mikołajczyk CSsR (24 grudnia 2015 roku, Rok C, II – Czwartek czwartego tygodnia Adwentu)
o. Krzysztof Szczygło CSsR (24 grudnia 2016 roku, Rok A, I – Sobota czwartego tygodnia Adwentu)
o. Ryszard Hajduk CSsR (24 grudnia 2017 roku, Rok B, II – IV niedziela Adwentu)
o. Arkadiusz Buszka CSsR (24 grudnia 2018 roku, Rok C, I – Poniedziałek czwartego tygodnia Adwentu)
o. Łukasz Listopad CSsR (24 grudnia 2019 roku, Rok A, II – Wtorek czwartego tygodnia Adwentu)
o. Ryszard Hajduk CSsR (24 grudnia 2020 roku, Rok B, I – Czwartek czwartego tygodnia Adwentu)
o. Andrzej Makowski CSsR (24 grudnia 2021 roku, Rok C, II – Piątek czwartego tygodnia Adwentu)
Drukuj...
Przełożony domu zakonnego, prefekt Tirocinium Pastoralnego Prowincji Warszawskiej Redemptorystów w Lublinie, oraz wykładowca homiletyki
w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie i w Wyższym Seminarium Duchownym Zakonu Paulinów w Krakowie – Lublin
o. Andrzej Makowski CSsR