Wtorek, 15 marca 2022 roku, II tydzień Wielkiego Postu, Rok C, II
Słowo Boże skierowane do nas dzisiaj pragnie nam przypomnieć niedocenianą i nieco zapomnianą cnotę pokory, to znaczy, życie w prawdzie przed Bogiem, samym sobą i przed innymi ludźmi, naszymi braćmi i siostrami.
Przestańcie czynić zło! Zaprawiajcie się w dobru! Prorok Izajasz przekonuje swoich rodaków, a także nas, współczesnych słuchaczy słowa Bożego, że nie wystarczy tylko świadomość popełniania zła, ale należy najpierw usunąć zło naszych uczynków „sprzed oczu Pana”, a następnie trzeba czynić konkretne dobro, co więcej „zaprawiać się w dobru”, to znaczy, trzeba czynić dobro w sposób permanentny, dążąc do nabycia podstawowej cnoty sprawiedliwości w relacjach z ludźmi najbardziej opuszczonymi, bezbronnymi i wykorzystywanymi: Wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie! Troszczenie się o sprawiedliwość stanowi fundamentalny i konieczny warunek odpuszczenia grzechów ze strony Pana Boga, w przeciwnym wypadku: Jeśli się zatniecie w oporze, miecz was wytępi.
Największy z was niech będzie waszym sługą. Świadomy i dobrowolny opór w czynieniu dobra i sprawiedliwości stanowi ewidentną i wielką przeszkodę w nawróceniu „chorego serca”, zakłamanej mentalności i „wykrzywionego życia”, które nie pozwalają marnotrawnym synom i córkom powrócić do Boga – miłosiernego Ojca. Jezus wskazuje nam dzisiaj na jeszcze inną, wielką i perfidną przeszkodę w procesie nawrócenia i powrotu do Boga: mentalność i postawa zakłamanego faryzeusza. Za fasadą pięknych i wygładzonych słów, które słusznie nazywamy „pustymi frazesami”, stoi człowiek zakłamany, nieuczciwy i pyszny. On i jemu podobni już odebrali nagrodę w postaci fałszywych tytułów, zaszczytów i radykalnego „biada”. Jezus im i nam proponuje uniwersalną, właściwą i prawdziwą płaszczyznę „nawrócenia”, czyli spotkania z Bogiem i drugim człowiekiem: jeden jest wasz Ojciec – Bóg w niebie; jeden jest was Nauczyciel i Mistrz – Jezus Chrystus, a wy wszyscy jesteście braćmi.
Na zakończenie proponuję do wielkopostnego przemyślenia osiem cech charakterystycznych „chrześcijańskich” faryzeuszy:
1. Faryzeusze spędzają więcej czasu na tym, czego nienawidzą niż na tym, co kochają;
2. Faryzeusze powiększają grzechy innych, minimalizując czy nawet ignorując własne;
3. Faryzeusze wierzą i rozpowszechniają oskarżenia przeciwko innym;
4. Faryzeusze szybko wydają wyroki, lecz wolno zadają pytania i słabo im idzie słuchanie tych, których osądzają;
5. Jak trudno jest dla faryzeusza przyznać się do błędu lub przeprosić tych, których źle potraktowali;
6. Faryzeusze zadają się tylko z faryzeuszami;
7. Faryzeusze przypisują złe motywacje sercom innych;
8. Faryzeusze nie tolerują korekty, nawet jeśli jest przekazana w duchu Chrystusa (Viola Frank, poznajpana.pl).
Kazania-homilie: Wtorek drugiego tygodnia Wielkiego Postu
o. Marcin Zubik CSsR (06 marca 2012 roku, Rok B, II)
o. Andrzej Makowski CSsR (26 lutego 2013 roku, Rok C, I)
o. Piotr Andrukiewicz CSsR (18 marca 2014 roku, Rok A, II)
o. Andrzej Makowski CSsR (03 marca 2015 roku, Rok B, I)
o. Piotr Andrukiewicz CSsR (23 lutego 2016 roku, Rok C, II)
o. Ryszard Bożek CSsR (14 marca 2017 roku, Rok A, I)
o. Andrzej Kiełbasa CSsR (27 lutego 2018 roku, Rok B, II)
o. Tomasz Zieliński CSsR (19 marca 2019 roku, Rok A, I – uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny)
o. Łukasz Baran CSsR (10 marca 2020 roku, Rok A, II)
o. Paweł Drobot CSsR (02 marca 2021 roku, Rok B, I)
o. Edmund Kowalski CSsR (15 marca 2022 roku, Rok C, II)
Drukuj...
Profesor nadzwyczajny Istituto Superiore di Teologia Morale (antropologia filozoficzna – specjalność bioetyka), Accademia Alfonsiana,
obecnie wykładowca teologii moralnej (bioetyka) w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów – Kraków
o. Edmund Kowalski CSsR