Poniedziałek, 21 marca 2022 roku, III tydzień Wielkiego Postu, Rok C, II

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Misją Jezusa było głoszenie Dobrej Nowiny ubogim, niesienie wolności uwięzionym, pociechy strapionym. Jego przyjście oznaczało rozpoczęcie czasów mesjańskich, wypełnienie obietnic, jakie Bóg dał narodowi wybranemu. To jest przesłanie wypowiedziane przez Jezusa w synagodze w Nazarecie, które bezpośrednio poprzedza wydarzenia, które opisuje dzisiejsza Ewangelia.

 

 

Proporcjonalnie do tego, jak wielkie było oczekiwanie Żydów na przyjście Mesjasza, wielkie jest odrzucenie przez nich Jezusa. O tym słyszymy dzisiaj w Ewangelii. Widzimy wielki gniew Żydów, uważających się za religijnych ludzi, którzy chcą wręcz odebrać życie Jezusowi.

 

Możemy zapytać się skąd tyle agresji u tych ludzi? Co złego uczynił im Jezus? Jezus nie uczynił im nic złego. Jedyną rzeczą, której oczekiwał od swoich, to przyjęcie Bożego planu na ich życie – aby uwierzyli w Ewangelię. Takie przyjęcie Bożego planu na życie nazywamy nawróceniem. Jezus oczekiwał od nich tylko jednego – nawrócenia.

 

W wezwaniu do nawrócenia Jezusowi nie chodziło o to, aby mieszkańcy Nazaretu zostawili jakieś ciężkie grzechy. On przemawiał przecież do ludzi, którzy byli zgromadzeni w synagodze, na modlitwie. Byli to więc pobożni, praktykujący i wierzący Żydzi. Jezusowi chodziło o to, aby ci pobożni i uważający się za sprawiedliwych mieszkańcy Nazaretu uwierzyli Jemu, uwierzyli, że On jest Mesjaszem, którego z utęsknieniem wyczekiwali.

 

Przykład uzdrowienia Naamana, o którym słyszymy w dzisiejszym pierwszym czytaniu, pokazuje nam, że nie zawsze jest tak łatwo uwierzyć. Nawet jeżeli czegoś bardzo pragniemy. Naaman bardzo pragnął uzdrowienia fizycznego. Prorok Elizeusz dał mu prostą receptę na uzdrowienie. Naaman jednak nie chciał iść obmyć się w Jordanie. Wydawało mu się to takie prostackie, mało spektakularne, wręcz niegodne jego osoby – wielkiego wodza wojskowego. Schował ostatecznie swoją pychę i uczynił prosty gest. Stanął w posłuszeństwie wobec proroka Elizeusza. Został uzdrowiony.

 

Jezus nie wymaga od nas rzeczy spektakularnych, które przekraczają nasze możliwości. Niejednokrotnie my oczekujemy od Boga wielkich, spektakularnych gestów. Dlatego mamy problemy z wiarą. Jezus oczekuje pokornego posłuszeństwa. W życiu ludzi pokornych Bóg może uczynić najwięcej.

 

 

Módlmy się dzisiaj o pokorę i otwartość na naukę Ewangelii takiej, jaka ona jest, a nie takiej, jaką sobie wyobrażamy, że powinna być.

 

 

 

 

Kazania-homilie: Poniedziałek trzeciego tygodnia Wielkiego Postu

o. Jan Chaim CSsR   (12 marca 2012 roku, Rok B, II)

o. Maciej Plewka CSsR   (04 marca 2013 roku, Rok C, I – Święto św. Kazimierza, królewicza)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR   (24 marca 2014 roku, Rok A, II)

o. Sylwester Cabał CSsR   (09 marca 2015 roku, Rok B, I)

o. Edmund Kowalski CSsR   (29 lutego 2016 roku, Rok C, II)

o. Stanisław Janiga CSsR   (20 marca 2017 roku, Rok A, I – Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny)

o. Andrzej Makowski CSsR   (05 marca 2018 roku, Rok B, II)

o. Maciej Nowak CSsR   (25 marca 2019 roku, Rok C, I – Uroczystość Zwiastowania Pańskiego)

o. Mariusz Więckiewicz CSsR  (16 marca 2020 roku, Rok A, II)

o. Łukasz Baran CSsR  (08 marca 2021 roku, Rok B, I)

o. Paweł Drobot CSsR  (21 marca 2022 roku, Rok C, II)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów, moderator Szkoły Nowej Ewangelizacji Sursum Corda,
duszpasterz akademicki – Warszawa