Czwartek, 07 kwietnia 2022 roku, V tydzień Wielkiego Postu, Rok C, II

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Przyjąć Jezusa

 

Fragment z Księgi Rodzaju, który czytamy dziś w liturgii, pokazuje nam, jak Bóg wybiera Abrahama i zawiera z nim przymierze. Dokonuje się ono wyłącznie z inicjatywy Pana Boga i z Jego czystej miłości. Tworzy ono więzy przyjaźni pomiędzy Bogiem a Abrahamem i jego ludem, który od niego weźmie swoje istnienie. Odtąd Abraham i jego potomkowie są ludem Bożym, a Bóg staje się ich Bogiem. Opiekuje się nimi, prowadzi, wskazuje drogę. Nawet kiedy odchodzą z drogi Bożych przykazań, nie przestaje być wierny. Pamięta o przymierzu, które zawarł na zawsze, o więzach, jakimi związał się z Izraelem.

 

 

To przymierze, nazywane dziś Starym Przymierzem, nie wygasło z przyjściem Chrystusa. Nauka Jezusa nie podważa przymierza z Abrahamem, ale je w sposób doskonały wypełnia i rozszerza na wszystkich ludzi. To w Jezusie Bóg stał się tak bliski człowiekowi, jak nigdy dotąd. To w Nim stał się w sposób szczególny Emmanuelem – Bogiem z nami. Tę prawdę komunikuje Żydom Jezus, mówiąc o swojej bliskości z Ojcem. Słowa Jezusa: Zanim Abraham stał się, Ja jestem (J 8, 58), Żydzi zrozumieli właściwie jako stwierdzenie, że jest Bogiem. Nie mieściło im się jednak w głowie, że Bóg może być tak blisko, że może stać się człowiekiem, by być bliżej ludzi, z którymi zawarł przymierze. Dlatego chcieli Go ukamienować – za bluźnierstwo. Odrzucili Boga, który zbliżył się do nich na wyciągniecie ręki.

 

Fragment dzisiejszej Ewangelii kończy się spojrzeniem na przyszły los Pana: Wyszedł ze świątyni (J 8, 59). Z perspektywy św. Jana ewangelisty oznaczało to, iż Bóg opuścił teraz swoje dotychczasowe święte miejsce. Nową świątynią będzie Jezus Chrystus.

 

 

„«Oswoić» to znaczy «stworzyć więzy»” – mówił lis do Małego Księcia w książce Antoine de Saint-Exupery’ego. Bóg pragnie być blisko nas. Potrzebujemy Jego bliskości. Bóg, pragnąc być blisko nas, posłał własnego Syna, by przez swoją śmierć zgładził nasze grzechy. Bóg nie chce być obcy człowiekowi. Przyciąga go więzami miłości. Buduje relacje. Do odkrywania osoby Jezusa otoczonego chwałą przez Ojca zachęca nas dzisiejsza Ewangelia, Dobra Nowina, która wzbudza głęboką radość w naszych sercach. Również słowa aklamacji przed Ewangelią skłaniają nas do tego, abyśmy nie zatwardzali serc, lecz słuchali głosu Pańskiego (por. Ps 95(94), 8a.7d).

 

 

 

 

Rozważania (kazania-homilie): Czwartek piątego tygodnia Wielkiego Postu

o. Edmund Kowalski CSsR  (29 marca 2012 roku, Rok B, II)

o. Paweł Drobot CSsR  (21 marca 2013 roku,  Rok C, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (10 kwietnia 2014 roku, Rok A, II)

o. Stanisław Mróz CSsR  (26 marca 2015 roku, Rok B, I)

o. Marcin Zubik CSsR  (17 marca 2016 roku, Rok C, II)

o. Mariusz Simonicz CSsR  (06 kwietnia 2017 roku, Rok A, I)

o. Sylwester Pactwa CSsR  (22 marca 2018 roku, Rok B, II)

o. Krzysztof Wąsiewicz CSsR  (11 kwietnia 2019 roku, Rok C, I)

o. Wacław Zyskowski CSsR  (02 kwietnia 2020 roku, Rok A, II)

o. Kazimierz Fryzeł CSsR  (25 marca 2021 roku, Rok B, I – Uroczystość Zwiastowania Pańskiego)

o. Andrzej Makowski CSsR  (07 kwietnia 2022 roku, Rok C, II)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Przełożony domu zakonnego, prefekt Tirocinium Pastoralnego Prowincji Warszawskiej Redemptorystów w Lublinie, wykładowca homiletyki w Wyższym
Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie oraz w Wyższym Seminarium Duchownym Zakonu Paulinów w Krakowie – Lublin