Świętego Marka, Ewangelisty – święto - Homilie Rok C 2021/22

Świętego Marka, Ewangelisty – święto

Poniedziałek, 25 kwietnia 2022 roku, II tydzień wielkanocny, Rok C, II

Dzisiejsza liturgia to wspomnienie św. Marka, osoby, która z pewnością miała pragnienie uważnego słuchania Chrystusa. Z tego słuchania zrodziła się wiara oraz potrzeba, aby zapisać to wszystko, co dzisiaj nazywamy Dobrą Nowiną o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym.

Ewangelista Marek to nie tylko autor pierwszej chronologicznie Ewangelii, ale to niewątpliwie postać, która przekazuje nam wiarę i katechezę św. Piotra Apostoła. Wiemy, że Marek wraz z Barnabą towarzyszył św. Piotrowi w jego pierwszej podróży apostolskiej. Po śmierci Piotra przeniósł się do Aleksandrii, gdzie założył wspólnotę i gdzie prawdopodobnie poniósł – podobnie jak św. Piotr – śmierć męczeńską.

Czytając całą Ewangelię Marka, warto przypomnieć sobie słowa, które pierwsze w tej Ewangelii wypowiedział Jezus, a które wydają się być głównym przesłaniem Mistrza do swoich uczniów. Jest to wezwanie do głoszenia królestwa Bożego oraz wezwanie do nawrócenia: Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię (Mk 1, 15). Te słowa spina w całość i dopełnia dzisiejszy fragment Ewangelii, który – chociaż powstał na ostatnim etapie redakcji – przypomina o misji powierzonej każdemu z nas przez Jezusa. Można nawet powiedzieć, że droga ucznia Jezusa, który odkrywa swoje powołanie i misję, zaczyna się od nieustannego nawracania własnego serca.

Ewangelia, którą spisał św. Marek, ukazuje nie tylko tę prawdę, że Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem, ale jest przede wszystkim szczególnym przekazem wiary, jaką żył pierwotny Kościół. Święty Marek pragnie zaprosić każdego z nas, abyśmy każdego dnia mogli pogłębiać naszą wiarę w zbawczą moc Chrystusa obecnego w naszym życiu, szczególnie obecnego w sakramentach Kościoła, a także, abyśmy mogli według tej wiary żyć na co dzień.

Jest to niezwykle ważne w obecnych czasach, w których neguje się wymiar duchowy człowieka. Przypomina nam o tym papież Benedykt XVI w słowach: „Człowiek ani świat nie postąpią naprzód, jeśli wiara zniknie. Prawdziwy rozwój człowieka ma miejsce tylko wtedy, gdy wiara jest wciąż na nowo poświadczana, kiedy wzrasta i się pogłębia”.

Cuda zdziałane przez Chrystusa i zapisane w Markowej Ewangelii przypominają nam, że Bóg także dzisiaj troszczy się o człowieka i pragnie, aby każdy człowiek mocą Bożą był wyzwolony z wszelkiego grzechu i zła. Tę prawdę szczególnie wyraźnie podkreśla czas Wielkanocy.

To po swoim zmartwychwstaniu Jezus mówi do swoich uczniów: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu (Mk 16, 15). Dobrze jest postawić sobie pytanie, co to znaczy głosić Ewangelię? Sposobów jest z pewnością wiele, choć nie brakuje dzisiaj także nowych i świeżych pomysłów do realizacji tego napomnienia danego przez Jezusa. Nie zapominajmy jednak o tych najprostszych, codziennych sposobach. Może warto częściej mówić o tym, w co wierzę, oraz że dobry jest Bóg, który każdego dnia troszczy się o mnie. Może warto zrobić jeszcze większy wysiłek, aby pogłębić osobistą relację z Jezusem, tak aby ona przemieniała moje myślenie, zachowanie, a nawet tworzyła pewien styl życia. A może będę pamiętał, że najpiękniejszą formą ewangelizacji są uczynki miłości, abym wszystko co robię, czynił z zamiłowaniem, oddaniem i troską o drugiego człowieka. Pięknie to przesłanie rozumiał i tak przekazał je swoim braciom św. Franciszek, mówiąc: „Głoś dobrą nowinę wszelkiemu stworzeniu. Jeśli trzeba, użyj słów”. Niech zatem nasze czyny świadczą najpiękniej o Bogu.