Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski – uroczystość - Homilie Rok C 2021/22

Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski – uroczystość

Wtorek, 03 maja 2022 roku, III tydzień wielkanocny, Rok C, II

Historia Polski to historia narodu, w którym kult Matki Bożej jako Królowej Polski odegrał i wciąż odgrywa ogromną rolę. Dzisiaj, kiedy czcimy Maryję jako tę, która króluje w Polsce, pragniemy przypomnieć sobie na nowo o Jej obecności w naszej świadomości i w naszym życiu. Chcemy także czynić dziękczynienie za Jej szczególną opiekę, którą upamiętniają nie tylko śluby lwowskie króla Jana Kazimierza, złożone w czasie potopu szwedzkiego, kiedy powierzył Polskę opiece Maryi, ale także Jej nieustanne trwanie przy każdym z nas.

Uroczystość Najświętszej Marii Panny Królowej Polski zaprasza nas do uświadomienia sobie na nowo, kim jest Maryja dla Kościoła, a więc i dla każdego z nas. Dzisiaj jako Kościół chcemy zwrócić się do Maryi, przywołując tę modlitwę zawierzenia, w której biskupi przed laty na Jasnej Górze ufnie wołali: „Obieramy Cię na nowo naszą Królową i Panią i pod Twoją przemożną uciekamy się obronę”.

Co to znaczy uczynić z Maryi naszą Królową i pod Jej opiekę się uciekać? Naśladować Maryję w Jej królowaniu to uświadomić sobie, że prawdziwe królowanie to pokorna służba. Jezus Chrystus w Ewangelii nie uczył nas, jak rządzić, ale jak służyć i przypomina nam o postawie zgiętych kolan przed drugim człowiekiem, w którym chce się widzieć dobro i z którego chce się to dobro wydobyć. Takiej drogi miłości i służby uczy nas Maryja, która nie przestaje dostrzegać dobra w sercu każdego człowieka i która staje przy nas, aby rozumieć każdego z nas.

Dzisiejsze świętowanie to takie wpatrywanie się w Maryję, która nie tylko jest cichą i pokorną Służebnicą, ale pragnie także stać się Królową wszystkich, którzy w swoim życiu są pogubieni, wątpiący, zgorszeni, grzeszni. Ona swoim królowaniem chce dostrzegać w każdym z nas dobro i pragnie zaprosić nas na drogę spotkania ze swoim Synem, Jezusem Chrystusem.

Takie szczególne spotkanie Maryi i Jezusa miało miejsce pod krzyżem, o którym dzisiaj słyszymy w Ewangelii według św. Jana. W tym fragmencie Jezus powierza Maryi swojego ucznia i uczniowi swoją Matkę. Od tego spotkania i zawierzenia zaczyna się nowa droga ucznia, który zabiera Maryję do siebie.

Królowanie Maryi w naszym życiu to życie w świadomości, że jestem powierzony Matce Boga, która pragnie mieć miejsce przy mnie. To powierzenie dokonało się pod krzyżem, abyśmy pamiętali, że zawsze, kiedy w naszym życiu idziemy drogą krzyża, jest z nami Matka. Maryja była na drodze krzyżowej Jezusa, abyśmy nie zapomnieli, że nasza droga, gdy cierpimy, jesteśmy opuszczeni i poniżeni jest zawsze w Jej bliskości, w Jej obecności.

Wpatrując się w Maryję, która stoi pod krzyżem swojego Syna, chcemy zobaczyć także samego Jezusa i Jego miłość do każdego z nas. Dzisiejszy fragment Ewangelii przypomina nam, że słowa Jezusa, które stają się testamentem dla Jego uczniów, zapewniają nas, że Jezus Chrystus myśli o każdym z nas do samego końca. Umierając na krzyżu, czyni testament, w którym uczy nas, na czym polega bycie uczniem i kim dla nas staje się Maryja.

Bycie uczniem to nie tylko pójście na cały świat z Dobrą Nowiną o Jezusie Chrystusie, ale to także ufne zwrócenie się do Maryi i przyjęcie Jej do siebie, do swojego domu, do swojego życia, do swojego serca. Przyjęcie Maryi do siebie i stanie się Jej synem to właśnie uświadomienie sobie, że miejsce ucznia jest obok Matki.

A Ona, Matka Boga i Matka każdego z nas, staje nieustannie w obronie swoich dzieci. Ona jest niewiastą obleczoną w słońce, a księżyc pod jej stopami. Te słowa z Apokalipsy św. Jana Apostoła przypominają, że Maryja swoje królowanie zapewnia „przyodzianiu” się Bogiem, życiem w obecności Ducha Świętego i łasce, która chroni Ją od zła i zniewolenia.

Pamiętajmy, że misja macierzyńska Maryi nadal trwa. Tak jak była wierna swojemu Synowi, tak również jest wierna Jego słowom. Towarzyszyła Jezusowi w ziemskim życiu do samego końca. Dzisiaj dalej czuwa, tak jak czuwała nad Janem, nad uczniami w Wieczerniku i nadal realizuje słowo, które z krzyża wypowiedział jej Syn.

W dzisiejszej uroczystości łączymy się duchowo z Jasną Górą, duchową stolicą naszego narodu, skąd króluje Maryja. Pamiętajmy o słowach, które po swoim uwolnieniu powiedział w homilii błogosławiony kardynał Stefan Wyszyński:

„Okazało się, że Królowa Polski jest najbardziej popularną postacią w życiu narodu. Okazało się, że Jasna Góra jest wewnętrznym spoidłem życia polskiego; jest tą siłą, która chwyta głęboko za serce i trzyma naród cały w pokornej, a mocnej postawie wierności Bogu. Królowa Polski prowadzi naród do Syna swego i jego Kościoła”.

W tej duchowej i modlitewnej łączności, w której obchodzimy także rocznicę uchwalenia Konstytucji 3-go Maja, pamiętajmy o naszej ojczyźnie i polecajmy się wstawiennictwu Matki Bożej, naszej Królowej.

Kazania-homilie: Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski

o. Grzegorz Jaroszewski CSsR (03 maja 2011 rok, Rok A, I)

o. Edmund Kowalski CSsR (03 maja 2012 rok, Rok B, II)

o. Ryszard Bożek CSsR (03 maja 2013 rok, Rok C, I)