Czwartek, 09 czerwca 2022 roku, X tydzień zwykły, Rok C, II

 

 

 

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

W Wieczerniku przed swoją męką Jezus modli się za uczniów oraz za cały Kościół. Tradycja chrześcijańska określa tę modlitwę jako „modlitwę kapłańską” Jezusa.

 

Znaczenie tej modlitwy jesteśmy w stanie w pełni zrozumieć, jeżeli umieścimy ją w kontekście żydowskiego Święta Pojednania (Yom kippur). W ten dzień najwyższy kapłan składał ofiarę przebłagania najpierw za siebie samego, potem za stan kapłański, a następnie za cały lud. Sens tej ofiary to prośba o pojednanie z Bogiem i prośba o przebaczenie za grzechy popełnione przez cały miniony rok. Była to także modlitwa o przywrócenie wśród narodu świadomości ich tożsamości wybrania przez Boga, bycia „ludem świętym”.

 

Ofiara ta wskazuje na jedną ważną prawdę – poprzez grzech człowiek i cały naród traci tożsamość wybrania, przynależności do Boga. Dopiero pojednanie i przebaczenie oczyszcza serce człowieka i przywraca jedność z Bogiem i bliźnim.

 

 

W czasie ostatniej wieczerzy Jezus zwraca się do Ojca Niebieskiego. Jezus jest jednocześnie kapłanem i ofiarą. Modli się za siebie, za apostołów, za tych wszystkich ludzi, którzy uwierzą w Niego. Jezus modli się za Kościół wszechczasów. Ofiaruje swoje życie na Kalwarii.

 

Ostatnia Wieczerza to także moment, kiedy świętujemy ustanowienie sakramentu Eucharystii. Jezus poleca swoim uczniom na pamiątkę Jego ofiary, aby celebrowali to, co się dokonało w Wieczerniku, na Kalwarii, w poranek zmartwychwstania oraz w dzień Pięćdziesiątnicy. Każda Eucharystia jest więc nie tylko wieczerzą, ale także pamiątką męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa oraz daru Ducha Świętego.

 

Jezus jest tym, który składa ofiarę. Ale nie czyni on tego tak jak kapłani Starego Testamentu, którzy wykorzystywali do swojej posługi zwierzęta lub plony ziemi przyniesione przez innych ludzi. Jezus jest Najwyższym Kapłanem, ponieważ ofiarą jest Jego własne życie. Jest Wiecznym Kapłanem, ponieważ dzięki zmartwychwstaniu, Jego ofiara nie jest jednorazowa, lecz to jest jedyna i skuteczna ofiara, która gładzi grzechy świata. Ta ofiara dokonuje się w czasie każdej celebrowanej Mszy Świętej. Ofiarą nie jest życie kapłanów, którzy celebrują Eucharystię, lecz życie Jezusa.

 

Jezus modli się także o uświęcenie w prawdzie dla tych, którzy uwierzą w Niego. Uświęcenie oznacza tutaj posłanie do misji. Ci, którzy pozwalają, aby ofiara Jezusa przemieniała ich życie, są gotowi, aby kochać tak jak zostali umiłowani przez Jezusa.

 

Znajdujemy tutaj ważne przesłanie dla nas. Uczestnictwo w Eucharystii – ofierze Najwyższego i Wiecznego Kapłana, to przyjmowanie Jego przebaczenia i pojednania. Uczestnictwo w Eucharystii to także odnawianie naszej tożsamości jako ludzi odkupionych, zbawionych, uświęconych. Jest to odnowienie tożsamości dziecka Bożego. Z tej tożsamości rodzi się misja. Jest to misja budowania Kościoła.

 

Papież Benedykt XVI powiedział kiedyś w odniesieniu do modlitwy arcykapłańskiej Jezusa, że „Kościół rodzi się z modlitwy Jezusa. Ta modlitwa nie jest tylko słowem. Jest to gest, poprzez który «konsekruje» siebie samego to znaczy «ofiaruje się» za życie świata” (Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu).

 

Niech dzisiejsze święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, będzie dla nas zaproszeniem do pełnej wiary modlitwy za kapłanów Kościoła. Niech będzie także wezwaniem dla każdego z nas, abyśmy odkrywali nasze osobiste powołanie i miejsce w Kościele.

 

 

Módlmy się dzisiaj szczególnie o nasze „poświęcenie” Bogu. Abyśmy nie bali się przynależeć coraz bardziej do Jezusa. Abyśmy byli w stanie kochać coraz więcej, na wzór Jezusa, naszych bliźnich, tych którzy są dla nas życzliwi, ale także tych, których uważamy za naszych wrogów. Niech towarzyszą nam słowa modlitwy Jezusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana:

Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata (J 17, 9. 14).

 

 

 

 

Kazania-homilie: Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana

o. Ryszard Hajduk CSsR  (23 maja 2013 roku, Rok C, I)

o. Jan Rzepiela CSsR senior CSsR  (12 czerwca 2014 roku, Rok A, II)

o. Jan Chaim CSsR  (28 maja 2015 roku, Rok B, I)

o. Marian Krakowski CSsR  (19 maja 2016 roku, Rok C, II)

o. Jarosław Krawczyk CSsR  (08 czerwca 2017 roku, Rok A, I)

o. Tomasz Jakubczak CSsR  (24 maja 2018 roku, Rok B, II)

o. Edmund Kowalski CSsR  (13 czerwca 2019 roku, Rok C, I)

o. Mariusz Simonicz CSsR  (04 czerwca 2020 roku, Rok A, II)

o. Andrzej Makowski CSsR  (27 maja 2021 roku, Rok B, I)

o. Paweł Drobot CssR  (09 czerwca 2022 roku, Rok C, II)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów, moderator Szkoły Nowej Ewangelizacji Sursum Corda,
duszpasterz akademicki DA Klemens – Warszawa