Świętej Marii Magdaleny – święto - Homilie Rok C 2021/22

Świętej Marii Magdaleny – święto

Piątek, 22 lipca 2022 roku, XVI tydzień zwykły, Rok C, II

Chociaż Pismo Święte nie poświęca jej zbyt wiele uwagi, poznajemy ją w szczególnych spotkaniach z Chrystusem. Podczas gdy św. Marek zapisał, że to z niej Jezus wyrzucił złe duchy, ewangelista Mateusz podkreślił, że była obecna, kiedy Jezus był krzyżowany i umierał oraz kiedy został zdjęty z krzyża. Św. Jan natomiast zauważył, że to jej przypadło w udziale odkrycie prawdy o zmartwychwstaniu, kiedy zobaczyła pusty grób.

Dzisiejsza liturgia zwraca naszą uwagę na osobę św. Marii Magdaleny, która od momentu spotkania w swoim życiu Jezusa Chrystusa, nie tylko zmienia swoje życie, ale także odkrywa drogę, która prowadzi do Boga i na której to sam Bóg jej poszukuje. Dlatego mówimy i piszemy o niej jako patronce dobrej przemiany, a za św. Grzegorzem Wielkim powtarzamy, że jest ona „świadkiem Bożego miłosierdzia”.

Czego możemy się dzisiaj od niej uczyć? Do czego zaprasza nas św. Maria Magdalena? Z pewnością uwiadamiamy sobie, że całe nasze życie jest drogą, która powinna nas prowadzić do Boga. Na tej drodze spotykamy Boga, który jest pełen miłosierdzia i który zaprasza do pójścia za Nim, dokładnie tak jak to dokonało się w życiu Marii Magdaleny.

Nasze życie wydaje się być bardzo podobne do życia dzisiejszej świętej. Nawet jeśli spotkamy się z miłością Bożą, to zdarza się, że sprawy tego świata sprawiają, że idziemy lub wręcz biegniemy przez życie, tracąc co jakiś czas właściwy kierunek naszej drogi. Wydaje się, że ze wszystkim jesteśmy sami, że nikt nas nie rozumie oraz że trudności stają się coraz większe i dlatego smutek może wypełniać nasze serce. Można wtedy jak Maria Magdalena stawać nad czymś co staje się grobem naszego życia, w którym coś umarło, gdzie nie ma już życia i gdzie panuje ciemność.

Spotkanie Zmartwychwstałego Chrystusa z Marią Magdaleną to przypomnienie nam, że chociaż została uwolniona ze złych duchów i podjęła wysiłek spotkania z Jezusem, to tak naprawdę On sam ukazuje się jej jako pierwszy w odpowiednim momencie jej życia. A kiedy ukazuje się, to zwraca się do niej po imieniu. Każdy z nas, jak to powiedział kiedyś Jean Vanier, „pragnie być odnalezionym i wezwanym po imieniu”.

Nasze życie więc i nasze powołanie to nieustanne odkrywanie tego, jakie są nasze drogi i gdzie na tych drogach naszego życia znajduje się Bóg. Nasze trudy są także po to, aby odkrywać prawdę, że pomimo wszelkich przeciwności warto robić nieustanne kroki w stronę Boga. Nasze wpatrywanie się w Marię Magdalenę to także odpowiadanie sobie na pytanie, czy potrafię tak jak ona powiedzieć i zaświadczyć że Bóg jest moim Panem – dokładnie tak samo jak ona, kiedy nazwała Jezusa swoim Panem. Nasze świętowanie dzisiaj to również ciągle nowe odwracanie się w Jego kierunku, kiedy słyszymy Jego głos.

Rogier van der Weyden w swoim dziele „Pieta” pięknie przedstawił św. Marię Magdalenę. Wydaje się w tym malarskim przedstawieniu, że jest ona tak blisko Boga jak tylko się da. Gotowa bez słów zapewniać o swojej miłości i kontemplująca Ciało Zbawiciela.