Niedziela, 09 października 2022 roku, XXVIII tydzień zwykły, Rok C, II
Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami! (Łk 17, 13)
Boga można spotkać w różnych sytuacjach życia. Czasem tym momentem jest choroba albo jakiś inny problem życiowy. Wtedy Bóg okazuje się potrzebny i pomocny. Dobrze jest, że zwracamy się do Boga w różnych sytuacjach. Bóg przecież nigdy nie odmawia nam pomocy.
I piękne jest zachowanie trędowatych z dzisiejszej Ewangelii, którzy proszą Jezusa o uzdrowienie. Bo pierwszym krokiem jest zawsze wiara w Boga, wiara w to, że On może pomóc. I w zawołaniu trędowatych wybrzmiewa to wyznanie wiary: „Bóg może mi pomóc, ja w to wierzę i wyznaję, że On jest Mistrzem i Panem”. Zawierzenie Bogu to pierwszy krok.
Bóg zawsze pomaga. Pomaga wszystkim. Jednak musimy mieć świadomość, że są różne reakcje na pomoc Boga. Można powiedzieć, że dziewięciu uzdrowionych po prostu nie podziękowało za uzdrowienie. Ale ja myślę, że problem nie leży tylko w kwestii wdzięczności. Nasuwa się tutaj głębsze pytanie o to, kim jest Bóg w moim życiu.
W naszym codziennym życiu jest tak, że gdy jesteśmy głodni, biegniemy do sklepu, by kupić jedzenie, a potem o tym sklepie szybko zapominamy. Gdy chcemy zaimponować światu nową fryzurą, idziemy do fryzjera, zaś jeśli boli nas ząb, biegniemy do dentysty i tak dalej… Gdy już udaje się nam wszystko pomyślnie załatwić i na podczas wieczornej kolacji wszyscy podziwiają naszą modną fryzurę, a stomatolog zaleczył bolący nas ząb – zapominamy o fryzjerze i o dentyście!
A czy z Bogiem nie postępujemy czasem tak samo?
Jezus zaprasza nas do głębokiej relacji z Bogiem. Nie ogranicza się ona tylko do zaspokojenia naszych potrzeb i wybawiania nas z życiowych tarapatów. Bóg chce być Bogiem mojego życia, całego mojego życia. On chce być Panem i Mistrzem, któremu wierzę i z którym żyję na co dzień. Jest to postawa nie tylko wdzięczności, ale przede wszystkim postawa uwielbienia Boga, zachwytu nad Jego żywą, osobową obecnością w całym moim życiu.
Niech ta dzisiejsza Ewangelia stanie się zaproszeniem do uwielbienia Boga za Jego dary w całym naszym życiu. Niech stanie się również zaproszeniem do wdzięczności Bogu za Jego obecność w naszym życiu. A gdy przyjdą trudne chwile, w których doświadczymy pomocy Pana Boga, niech ta pomoc prowadzi nas do głębszej, dojrzałej wiary w Niego – Pana i Mistrza!
Kazania-homilie: XXVIII niedziela zwykła, Rok C
o. Piotr Andrukiewicz CSsR (10 października 2013 roku, Rok C, I)
o. Rafał Nowak CSsR (10 października 2016 roku, Rok C, II)
o. Ryszard Hajduk CSsR (13 października 2022 roku, Rok C, I)
o. Paweł Jurkowski CSsR (09 października 2022 roku, Rok C, II)
Drukuj...
Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów, Przełożony Wspólnoty Redemptorystów oraz Proboszcz Parafii
Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Kemerowie – Rosja
o. Paweł Jurkowski CSsR