Wtorek, 29 listopada 2022 roku, I tydzień Adwentu, Rok A, I
Dzisiejsze słowo Boże kieruje nasze myśli w stronę radości. Słyszymy, że Jezus rozradował się Duchu św. Czy my potrafimy mieć taką radość?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba wiedzieć, co to jest radość. Słownik Języka Polskiego mówi, że radość to „stan emocjonalny, który wyraża w świadomości uczucie całkowitego spełnienia. Jest synonimem szczęścia w rozumieniu potocznym towarzyszącym zabawie, zadowoleniu lub satysfakcji z przeżywanych doznań, wykonywanych czynności lub przywoływanych w pamięci wspomnień”.
I choć mamy tu pewne podpowiedzi, czym jest radość, skoro tyle wiemy o radości, to skąd ten ciągły smutek? Opowiada się o wielkim poecie Dante, że któregoś razu późnym wieczorem zapukał do furty klasztornej i na pytanie, czego szuka o tak późnej porze, odpowiedział: Szukam radości! Człowiek od zawsze szuka radości. Mimo to, nie zawsze potrafi odnaleźć prawdziwą radość. Bardzo często okazuje się, że człowiek jest śmiertelnie smutny. Doszło nawet do tego, że w pewnym mieście w USA uchwalono na konferencji nauczycieli wprowadzenie do programu szkolenia nauki śmiechu.
Widzimy, że człowiek w ziemskich przyjemnościach nie zawsze odnajdzie trwałą radość. Zdarza się, że radości szukamy w przelotnych wydarzeniach, które, gdy się kończą, powodują powrót do smutku. Zatem bez wiary i Boga trudno doświadczyć prawdziwej radości. W naszym życiu trzeba nam dążyć do doświadczenia prawdziwej radość chrześcijańskiej. A zatem czym jest chrześcijańska radość?
Prawdziwa radość chrześcijańska jest zawsze połączona z pokojem serca. Ten pokój serca jest wtedy, kiedy w nim przebywa Bóg. Przez to chrześcijańska radość jest trudna. Rodzi się w sercu człowieka pośród wielu prób i cierpienia. Jest ona owocem duchowych zmagań i walk, by pozostać wiernym dobremu Bogu. Ojciec święty Franciszek w encyklice „Lumen fidei” zachęca nas, byśmy po odkryciu radości i piękna wiary w Boga, umieli iść odważnie z Ewangelią do świata obdartego z wartości i zagrożonego nihilizmem oraz utratą sensu życia. Dopiero wtedy, kiedy mam tę radość, potrafię dzielić się nią z innymi. Radość dzięki temu jest narzędziem ewangelizacji.
Jeden z tubylców z Amazonii, do którego nie mogła dotrzeć nauka głoszona przez misjonarzy, udał się do przełożonego misji z prośbą: Chciałbym usłyszeć o waszej religii. Nie słyszałem nigdy żadnych słów, ale spostrzegłem kiedyś radość w waszym domu oraz w domu moich przyjaciół, którzy przyjęli waszą wiarę. Jeśli macie coś takiego, co czyni ludzi tak radosnymi istotami, dajcie to i mnie.
Rozpoczęliśmy trzy dni temu Adwent. Słowo to pochodzi z języka łacińskiego i oznacza „przyjście”. W czasach starożytnego Rzymu adwentem określano czas radosnego oczekiwania na przyjazd cezara. Dla chrześcijan Adwent jest oczekiwaniem na przyjście Jezusa. Ten czas ma być radosnym oczekiwaniem na przyjście naszego Zbawiciela. W czasie Adwentu powinna dominować radosna nadzieja. Kościół bowiem przez liturgię tego okresu budzi w nas uczucia nadziei, tęsknoty i radosnego oczekiwania. W tym czasie Adwentu, który teraz przeżywamy chodzi o radość z tego, że Pan jest blisko. Im bliżej jest On w tajemnicy swojego narodzenia, tym większą radość niesie nam każdy dzień oczekiwania. Dlatego niech nasze oczekiwania na przyjście Zbawiciela połączone z modlitwą i dobrymi uczynkami będzie źródłem naszej radości.
Kazania-homilie: Wtorek pierwszego tygodnia Adwentu
o. Mariusz Więckiewicz CSsR (29 listopada 2011 roku, Rok B, II)
o. Marcin Zubik CSsR (04 grudnia 2012 roku, Rok C, I)
o. Marian Krakowski CSsR (03 grudnia 2013 roku, Rok A, II)
o. Stanisław Mróz CSsR (02 grudnia 2014 roku, Rok B, I)
br. diakon Tomasz Mikołajczyk CSsR (01 grudnia 2015 roku, Rok C, II)
o. Edmund Kowalski CSsR (29 listopada 2016 roku, Rok A, I)
o. Andrzej Makowski CSsR (05 grudnia 2017 roku, Rok B, II)
o. Wacław Zyskowski CSsR (04 grudnia 2018 roku, Rok C, I)
o. Arkadiusz Buszka CSsR (03 grudnia 2019 roku, Rok A, II)
o. Andrzej Kukła CSsR (01 grudnia 2020 roku, Rok B, I )
o. Marian Krakowski CSsR (30 listopada 2021 roku, Rok C, II – Święto świętego Andrzeja, apostoła)
o. Łukasz Baran CSsR (29 listopada 2022 roku, Rok A, I)
Drukuj...
Tirocinium Pastoralne Prowincji Warszawskiej Redemptorystów (wewnętrzne studium Zgromadzenia
przygotowujące do prowadzenia rekolekcji parafialnych i misji ludowych) – Lublin
o. Łukasz Baran CSsR