Piątek, 24 lutego 2023 roku, VII tydzień zwykły, rok A, I

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Rozpoczęliśmy przedwczoraj okres Wielkiego Postu. Dzisiejsze słowo Boże wyrażone w pierwszym czytaniu oraz w psalmie responsoryjnym zaprasza nas do bardzo głębokiego przeżywania naszej relacji z Bogiem i bliźnimi. Prorok Izajasz przekonuje, że za zewnętrznymi gestami i słownymi deklaracjami musi pójść przemiana serca, mentalności. Znakiem nawrócenia jest zawsze głębokie przylgnięcie do Boga, postawienie Go na najważniejszym miejscu w życiu. Ale i tym znakiem jest właściwa relacja wobec bliźnich, która przejawia się w postawie „ulżenia” drugiemu człowiekowi w jego losie, przyjęcia potrzebujących czy nakarmienia głodnych: generalnie chodzi o to, że uczynki są spontanicznym owocem wiary. Te dwa wymiary zawsze muszą się przenikać, są gwarancją zdrowej religijności: moja miłość do Boga prowadzi mnie do miłości bliźniego.

 

 

W dobie podważania wiarygodności Kościoła na pewno każdy z nas wezwany jest do świadectwa spójności życia: nie jestem chrześcijaninem jedynie w „niedzielę i święta”, lecz jest to moja tożsamość. Życie chrześcijańskie nie wznosi się na naszych ludzkich kalkulacjach i wysiłkach (choć i oczywiście ten motyw pewnej pracy nad sobą jest istotny) – ale to przede wszystkim dzieło Boga w nas, możliwe wtedy, gdy pozwalamy się Jemu kształtować. Dlatego tak ważna jest relacja z Bogiem, relacja z Chrystusem rozumianym jako Osoba, która żyje i działa we wspólnocie Kościoła. Tak o tym pisał papież Benedykt XVI: „U początku bycia chrześcijaninem nie ma decyzji etycznej czy jakiejś wielkiej idei, jest natomiast spotkanie z wydarzeniem, z Osobą, która nadaje życiu nową perspektywę, a tym samym decydujące ukierunkowanie” (Deus caritas est, 1). Ta nowa perspektywa życia, nowy kierunek, który rodzi się ze spotkania z Chrystusem jest niejako spontaniczny. Już nie można żyć inaczej, już nie można wracać do „starego człowieka” – to przeminęło. Wszystko teraz musi być oceniane według tego jedynego kryterium, Jezusa Chrystusa.

 

Dziś piątek, a w kościelnej tradycji w Polsce, jest to dzień wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych. W Ewangelii Pan Jezus przy okazji pytań stawianych przez uczniów Jana Chrzciciela o post – ukazując siebie jako Pana Młodego, który „zostanie zabrany” – zapowiada swoją mękę. Tym samym otrzymujemy właściwe rozumienie i przypomnienie szczególnego charakteru tego dnia – dnia, w którym zabrano Pana.

 

 

Nasz Oblubieniec, zmartwychwstały Pan, nie przestaje być obecny pośród nas. Hojnie daje się nam w Eucharystii, przychodzi w swoim słowie oraz na tak wiele sposobów w naszej codzienności. Módlmy się, abyśmy nigdy nie stracili z oczu Chrystusa, a w chwilach ciemności potrafili dostrzec Jego światło rozpraszające wszelki mrok.

 

 

 

 

 

Rozważania (kazania-homilie): Piatek po Popielcu

o. Marian Krakowski CSsR  (24 lutego 2012 roku, Rok B, II)

o. Edmund Kowalski CSsR  (15 lutego 2013 roku, Rok C, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (07 marca 2014 roku, A, II)

o. Ryszard Bożek CSsR  (20 lutego 2015 roku, Rok B, I)

o. Mariusz Simonicz CSsR  (12 lutego 2016 roku, Rok C, II)

o. Ryszard Bożek CSsR  (o3 marca 2017 roku, Rok A, I)

o. Arkadiusz Buszka CSsR  (16 lutego 2018 roku, Rok B, II)

o. Andrzej Makowski CSsR  (08 marca 2019 roku, Rok C, I)

o. Łukasz Baran CSsR  (28 lutego 2020 roku, Rok A, II)

o. Mariusz Więckiewicz CSsR  (19 lutego 2021 roku, Rok B, I)

o. Jarosław Krawczyk CSsR  (03 marca 2022 roku, Rok C, II)

o. Sylwester Pactwa CSsR  (24 lutego 2023 roku, Rok A, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Redemptorysta Prowincji Warszawskiej, wychowawca i wykładowca teologii fundamentalnej i ekumenizmu w Wyższym
Seminarium Duchownym Redemptorystów – Tuchów