Wtorek, 28 lutego 2023 roku, I tydzień Wielkiego Postu, Rok A, I

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Doskonale znamy słowa, które dziś ewangelista Mateusz przypomina. Wymawiamy je, uczestnicząc w Eucharystii, której stałą częścią jest Modlitwa Pańska. Modlimy się tymi słowami w czasie naszego osobistego spotkania z Bogiem. Ale czy z uwagą wsłuchujemy się w jej słowa? Czy rzeczywiście się modlimy tymi słowami?

 

 

Wrażenie, że wiele słów może wiele wskórać, było bliskie poganom. Bardzo intensywnie wzywali swojego bóstwa o pomoc. Dowodem tego jest choćby sytuacja, w której prorok Eliasz pojedynkuje się z prorokami pogańskiego Baala. Z wielkim wysiłkiem wzywają swoje bóstwo o zesłanie ognia, co jednak nie następuje. Dopiero wołanie Eliasza do Boga zostaje wysłuchane. W Ewangelii, którą dziś słyszymy, mamy wskazówkę naszego Pana, by w modlitwie niekoniecznie było wiele słów. Co w takim razie jest kluczem do „dobrej” modlitwy?

 

Nie ma żadnej tajemniczej formuły, która sprawia, że modlitwa będzie „dobra”. Bo taką jest ta, która w sobie zawiera jeden niezwykle istotny element, a który niestety często umyka uczniom Jezusa. Jest nim przyjęcie woli Boga, o której mowa w słowach: Niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie (Mt 6, 10b). Trudności, z jakimi czasem mierzymy się w życiu, mogą być w nim obecne na skutek Bożego planu dla nas. Po co? Otrzymujemy tym samym okazję do pokazania wierności Bogu w czynie, a nie tylko w słowie, bo to dużo trudniejsze niż sama deklaracja. Ta wola dzieje się niezależnie od nas i naszych wyborów, natomiast po naszej stronie leży jej akceptacja i pokorne przyjęcie, co zdecydowanie ułatwia codzienność, nawet tę najbardziej niezrozumiałą. Nie ma w tym nic z jakiegoś naiwnego poddania się komuś większemu od nas, ale świadomość tego, że jesteśmy niczym wobec wszechmocy Pana.

 

Druga ważna rzecz, o której mowa w tej modlitwie, to przebaczenie, które jest kluczem do tego, by od Boga otrzymać dar wybaczenia. Zobaczmy, że Pan Jezus w tym fragmencie Ewangelii uzależnia otrzymanie jakiegoś daru od naszego działania, od naszej otwartości na przebaczanie naszym bliźnim i na przyjęcie tego przebaczenia. Nieraz bardzo trudne jest wybaczenie komuś czy też otwarcie swojego serca na ten czyn. Warto w takiej sytuacji przypominać sobie postawę naszego Zbawiciela, który umierając na krzyżu, przebaczył swoim oprawcom.

 

 

Nasza modlitwa będzie owocna, gdy będziemy poddawać się Bożemu działaniu i Jego woli, a także gdy będziemy otwarci na dar przebaczenia od Boga i ze strony innych ludzi oraz gotowi do przebaczania naszym bliźnim.

 

 

 

 

Kazania-homilie: Wtorek pierwszego tygodnia Wielkiego Postu

o. Jarosław Krawczyk CSsR  (28 lutego 2012 rokuu, Rok B, II)

o. Andrzej Wodka CSsR  (19 lutego 2013 roku, Rok C, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (11 marca 2014 roku, Rok A, II)

o. Jan Rzepiela senior CSsR  (24 lutego 2015 roku, Rok B, I)

o. Marian Krakowski CSsR  (16 lutego 2016 roku, Rok C, II)

o. Ryszard Hajduk CSsR  (07 marca 2017 roku, Rok A, I)

o. Marcin Zubik CSsR  (20 lutego 2018 roku, Rok B, II)

o. Łukasz Baran CSsR  (12 marca 2019 roku, Rok C, I)

o. Andrzej Makowski CSsR  (03 marca 2020 roku, Rok A, II)

o. Wacław Zyskowski CSsR  (23 lutego 2021 roku, Rok B, I )

o. Rafał Nowak CSsR  (08 marca 2022 roku, Rok C, II)

o. Piotr Mazur CSsR  (27 lutego 2023 roku, Rok A, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Redemptorysta Prowincji Warszawskiej, duszpasterz oraz katecheta (wikariusz) w Parafii Matki Bożej Królowej Polski
(Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy) – Elbląg