Środa drugiego tygodnia Wielkiego Postu

Środa, 08 marca 2023 roku, II tydzień Wielkiego Postu, Rok A, I

W perykopie z Księgi proroka Jeremiasza widzimy modlitwę prześladowanego proroka. Modli się on o odpłatę w związku z zamachem na niego. W osobistej lamentacji prorok woła do Boga pozornie ukrywającego swą obecność. Przeciwnicy Jeremiasza zawierzyli ludziom, których prorok Jahwe potępił jako zwodzicieli: kapłanów, mędrców, fałszywych proroków. Kontrast między akceptacją przez Izraelitów innych „proroków” a odrzuceniem Jeremiasza świadczy, że nie uznają oni jego prorockiej roli.

Mimo atmosfery przygnębienia i pesymizmu modlitwa Jeremiasza nie tchnie beznadziejnością, gdyż przedstawia on konkretnie, jak Bóg może postąpić. Jeremiasz podejmuje nieunikniony problem: Dlaczego człowiek dobry cierpi? Prosi, aby Bóg spełnił zapowiedź, że wyniszczy całą ludność, aby gniew Boga zwrócił się przeciwko tym, którzy na to zasługują. Jeśli jego modlitwa o przebaczenie im przyniosła mu cierpienie, to być może jego modlitwa o ich ukaranie przyniesie mu ulgę i pokój. Słowa te odzwierciedlają psychiczne cierpienie proroka, który jest zewsząd osaczony.

Bardzo przejmujące są słowa proroka: Usłysz mnie, Panie, (…) wspomnij jak stawałem przed Tobą (por. Jr 18, 19-20). Może i w naszym życiu są takie chwile, kiedy czujemy się jak w potrzasku. Nigdy nie możemy stracić z pola widzenia Boga, który jest zawsze z nami. Strach pojawia się wtedy, kiedy nie widzimy Krzyża Jezusa Chrystusa i liczymy na własne siły, a to za mało.

W Ewangelii według św. Mateusza (Mt 20, 17-28) Jezus uprzedza Dwunastu o strasznych rzeczach czekających Go w Jerozolimie. Coraz mocniej odczuwa, co Go czeka. Mimo jasnego przekazu tej zapowiedzi, nie dociera do uczniów jej znaczenie. Wrogowie, którzy czekają na Jezusa w Jerozolimie, to władze religijne: arcykapłani i uczeni w Piśmie. Oni skażą Go na śmierć. Najbardziej zdradzieckie jest to, że żydowskie władze wydadzą Jezusa poganom. Jezus zapowiada, że nadciągające dramatyczne wydarzenia zakończą się wielkim zwycięstwem – Jego zmartwychwstaniem.

Matka synów Zebedeusza: Jakuba i Jana, prosi Jezusa, aby jej synowie zasiedli po lewej i po prawej stronie Zbawiciela. Jej prośba jest i dziwna, i smutna – świadczy o absolutnym niezrozumieniu trzeciej już zapowiedzi męki i śmierci Jezusa. Chrystus mówi o swojej bliskiej śmierci, o własnej drodze krzyżowej, a uczniowie myślą tymczasem jakby posiąść najbardziej zaszczytne miejsce w królestwie. Stwierdza, że aby wejść do chwały, trzeba najpierw wiele wycierpieć. Kto chce uczestniczyć w przyszłej chwale Jezusa, musi przedtem wypić wspólnie z Nim Jego kielich – kielich cierpień. Kielich tu odnosi się do męki i śmierci Chrystusa. Sługa Boży abp Fulton Sheen powiedział: „Żadna miłość nie wznosi się na wyższy poziom, nie dotknąwszy Krzyża”.

Wśród chrześcijan obowiązuje zasada: kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim, kto chce być wielkim, musi stać się sługą. Przykład takiej postawy dał Syn Człowieczy, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu (Mk 10, 45). Przy innej okazji wyjaśni to Jezus jeszcze dokładniej: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał (J 13, 16). To nie władza czyni wielkim w królestwie, lecz pokorna służba drugim. To zupełne odwrócenie mentalności tego świata, gdzie władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę (Mt 20, 25).

Dopiero tu i teraz śmierć Jezusa jest nazwana „okupem za wielu”. Wyrażenie „za wielu” nie oznacza jedynie wybranych, ale całą ludzkość. Ukazuje pożytek, dobro, jakie ma wyniknąć ze śmierci Chrystusa dla całej ludzkości.

Zarówno Jeremiasz jak i Jezus są niesłusznie prześladowani i doświadczają wrogości od tych, którzy byli kapłanami, mędrcami, przywódcami religijnymi. Ale jest z nimi Bóg, który ze zła zawsze wyprowadza dobro. Również i my nieraz jesteśmy nierozumiani przez świat, może prześladowani za wierność Jezusowi. Jak wspaniale być w drużynie Pana Boga, która nigdy nie przegrywa. Niech ta nadzieja towarzyszy nam każdego dnia.

Kazania-homilie: Środa drugiego tygodnia Wielkiego Postu

o. Marcin Zubik CSsR (07 marca 2012 roku, Rok B, II)

o. Ludwik Łabuda CSsR (27 lutego 2013 roku, Rok C, I)

o. Dariusz Paszyński CSsR (19 marca 2014 roku, Rok A, II – uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny)

o. Andrzej Kowalski CSsR (04 marca 2015 roku, Rok B, I – świeto św. Kazimierza, krolewicza)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR (24 luty 2016 roku, Rok C, II)

o. Ryszard Bożek CSsR (15 marca 2017 roku, Rok A, I)

o. Andrzej Kiełbasa CSsR (28 lutego 2018 roku, Rok B, II)

o. Marian Krakowski CSsR (20 marca 2019 roku, Rok C, I)

o. Łukasz Baran CSsR (11 marca 2020 roku, Rok A, II)

o. Paweł Drobot CSsR (03 marca 2021 roku, Rok B, I)

o. Edmund Kowalski CSsR (16 marca 2022 roku, Rok C, II)