Piątek, 31 marca 2023 roku, V tydzień Wielkiego Postu, Rok A, I

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

W dzisiejszej Ewangelii ponownie słyszymy, że Żydzi zamierzają ukarać Jezusa. Jakie przestępstwo popełnił? Tym razem Jezus zostaje oskarżony o bluźnierstwo. Warto przy tym zastanowić się, na czym to bluźnierstwo mogłoby polegać. Według przyjętych norm w społeczeństwie „bluźnierstwo jest to znieważanie słowem lub czynem czegoś powszechnie szanowanego, szczególnie tego, co religia uznaje za święte – sacrum”. Według pozabiblijnych źródeł Talmudu, Jezus zwany Nazarejczykiem został oskarżony i skazany za praktykowanie czarów, bluźnierstwo, bałwochwalstwo, jak również o zachęcanie innych do tych praktyk. Jak to wszystko odnieść do dzisiejszego fragmentu Ewangelii?

 

 

Przede wszystkim trzeba zauważyć motywy oskarżenia Jezusa. Dlaczego niektórzy Żydzi tak bardzo nienawidzili Jezusa, że potrafili znaleźć każdy argument, podważyć każde Jego słowa, aby tylko skazać Go na śmierć? Dla nich dobre czyny i cuda Jezusa nie miały znaczenia. Nie były one powodem głównych oskarżeń wysuwanych wobec Mistrza z Nazaretu. Przeciwnicy Jezusa nie mogli pojąć i zrozumieć, że On jest Synem Bożym. To przekraczało ich rozumienie Boga. Nie mogli pojąć, jak Bóg może mieć Syna i właśnie w taki sposób działać w historii Zbawienia. Nie oddawali czci Bogu, który posłał na świat swojego Syna, aby ten świat odkupił.

 

Dzisiejsza Ewangelia stawia nam także ważne pytanie. Tak jak Żydzi dwa tysiące lat temu, tak i my musimy sobie odpowiedzieć, kim dla jest Bóg i jak postrzegamy Jego Syna Jezusa Chrystusa. A w dzisiejszych czasach to pytanie jest stawiane coraz częściej. Ciekawe jest to, że w wyszukiwarkach internetowych najczęstszym wpisywanym rok temu pytaniem rozpoczynającym się od słów: „Kim jest…?”, było pytanie o Boga i Jezusa. Jest to bardzo ważne pytanie. Bo jeśli będziemy mieli niewłaściwe pojęcie Boga, nigdy w niego nie uwierzymy. Bo albo wierzy się w prawdziwego Boga, albo w stworzone przez nas bóstwo, które nie jest prawdziwym Bogiem i mesjaszem. Abp Henryk Muszyński opowiadał kiedyś taką historię: „Poznałem kiedyś jezuitę o. Kazimierza Dąbrowskiego, człowieka starszego pokolenia, który jako ateista doszedł do wiary, jako człowiek wierzący został księdzem, jako ksiądz został jezuitą. Kiedy spotykał człowieka, który deklarował się, jako niewierzący, zwykł pytać: «Kim jest dla ciebie Bóg?» Słysząc wiele odpowiedzi na to pytanie, stwierdził: «Gdybym ja miał takie pojęcie Boga, jak 95% moich rozmówców, też nie mógłbym w Niego uwierzyć»”. Wspólnym mianownikiem tych wszystkich odpowiedzi było po prostu błędne wyobrażenie Boga.

 

Jakie mam wyobrażenie Boga? Kim dla mnie jest Bóg? Od tych pytań w czasie Wielkiego Postu nie jesteśmy w stanie uciec. Musimy na nie odpowiedzieć, aby nie zbłądzić w naszym życiu. Widzimy, że Żydzi byli blisko Jezusa, słyszeli Jego naukę i podziwiali Jego cuda. A jednak Go nie przyjęli. Co więcej, za to, kim był, pod pretekstem bluźnierstwa chcieli Go ukamienować. Początkiem tego wszystkiego było to, że nie potrafili dostrzec, kim tak naprawdę jest Jezus. Początkiem życia w prawdzie jest zatem odnalezienie w swoim życiu definicji Boga.

 

Pewna legenda mówi, że pewien rolnik orząc pole, znalazł monetę, na której widać było tylko dwa wyrazy: „Bóg jest”. Reszta była niewidoczna, zardzewiała i zatarta.

Gdy monetę wziął do ręki, po chwili namysłu uzupełnił napis: „Bóg jest pięknem”.

Rzymianin na brakujące słowo odpowiedział: „Bóg jest wszechmocą”.

Żyd, patrząc na monetę, dodał: „Bóg jest prawem”.

Na samym końcu moneta znalazła się w ręku chrześcijanina. Ten spojrzał na nią i bez wahania powiedział: „Bóg jest miłością”.

Dla chrześcijanina jest to najtrafniejsza i najlepsza definicja Boga.

 

 

Czy należymy do tej grupy chrześcijan, dla których Bóg jest miłością, a Jezus Synem Bożym? Jeśli jeszcze nie wierzymy w to, to naszą niewiarą kamienujemy Jezusa. Ale jeśli wierzymy i potwierdzamy to naszym codziennym życiem, to przybliżyło się do nas królestwo Boże.

 

 

 

 

Kazania-homilie: Piątek piątego tygodnia Wielkiego Postu

o. Edmund Kowalski CSsR  (30 marca 2012 roku, Rok B, II)

o. Paweł Drobot CSsR  (22 marca 2013 roku, Rok C, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (11 kawietnia 2014 roku, Rok A, II)

o. Stanisław Mróz CSsR  (27 marca 2015 roku, Rok B, I)

o. Marcin Zubik CSsR  (18 marca 2016 roku, Rok, C, II)

o. Mariusz Simonicz CSsR  (07 kwietnia 2017 roku, Rok A, I)

o. Sylwester Pactwa CSsR  (23 marca 2018 roku, Rok B, II)

o. Krzysztof Wąsiewicz CSsR  (12 kwietnia 2019 roku, Rok C, I)

o. Łukasz Baran CSsR  (30 marca 2020 roku, Rok A, II)

o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR  (26 marca 2021 roku, Rok B, I)

o. Andrzej Makowski CSsR  (08 kwietnia 2022 roku, Rok C, II)

o. Łukasz Baran CSsR  (31 marca 2023 roku, Rok A, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Tirocinium Pastoralne Prowincji Warszawskiej Redemptorystów (wewnętrzne studium Zgromadzenia przygotowujące
do prowadzenia Rekolekcji Parafialnych i Misji Ludowych) – Lublin