Wtorek czwartego tygodnia Wielkiego Postu

Wtorek, 21 marca 2023 roku, IV tydzień Wielkiego Postu, Rok A, I

Życiodajna woda – ten motyw przejawia się w dzisiejszych czytaniach. Któż z nas nie zna dobrych dla zdrowia właściwości wody? Gasi pragnienie, jest niezbędna do życia dla ludzi, zwierząt i roślin, pomaga oczyszczać z brudu... O zdrowotnych właściwościach wody mogą wiele powiedzieć osoby prowadzące salony SPA albo z nich korzystające, każdy lekarz zaleci picie odpowiedniej ilości wody, mamy różne rodzaje wody leczniczej, pomagającej na różne dolegliwości... Można by tak wyliczać i wyliczać, ale tu nie o to chodzi. Dziś w słowie Bożym jest mowa o życiodajnej wodzie, ale nie jest to zwykła woda i nie chodzi tylko o zdrowie fizyczne.

W pierwszym czytaniu mamy obraz wody wypływającej ze świątyni. Ta woda daje życie w obfitości wszelkim istotom w niej żyjącym, niewyczerpane owoce i zdrowotne właściwości drzewom przy niej rosnącym, uzdrawia słone wody i wszystko, co potrzebuje uzdrowienia. Cudowna woda? Skąd pochodzi jej moc? Nie skądinąd, jak ze źródła – ze świątyni, czyli od Boga. Jest to moc Boga, wypływająca na cały świat i udzielająca się tam, gdzie jest On przyjęty, tam, gdzie jest pragnienie i chęć trwania przy tej wodzie, tej mocy i w niej.

W Ewangelii mamy obraz sadzawki, przy której są chorzy czekający na uzdrowienie. Ciekawą rzeczą jest to, że Jezus przychodzi do jednego człowieka i uzdrawia tylko jego. Dlaczego tylko jego jednego, a nie wszystkich? Przecież miał moc, aby uzdrowić wiele osób. Jezus nie chciał ponawiać cudu, nie chciał uzdrawiać z jakiejkolwiek choroby, tylko żeby ten konkretny cud był odczytany jako znak – znak uwolnienia człowieka z konkretnego zła: z przywiązania do Prawa, własnych wizji o sobie i o Bogu, co jest symbolizowane przez nosze wiążące chorego, jego chorobę, niemożność wejścia do sadzawki i myśl o tym, że woda może uzdrowić. Podobnie jest przy studni podczas rozmowy z Samarytanką. Jezus nie przyszedł po to, aby dać Samarytance wodę, którą ona może znaleźć w studni, a po to, aby dać jej zbawienie. Tym zbawieniem jest komunia z Bogiem, która pomaga w przejściu od życia śmiertelnego do życia w łasce i do życia wiecznego.

Wiemy, że woda jest potrzebna, właściwie niezbędna w życiu doczesnym. A jakie znaczenie ma dla nas woda w życiu duchowym? To przede wszystkim symbol oczyszczenia. Woda jest symbolem pozbycia się starego życia, życia w chorobie grzechu, w przywiązaniu tylko do doczesności, do Prawa. Życiodajna woda wraz z krwią wypłynęła z boku Jezusa na krzyżu. Ta woda wypływająca z serca Jezusowego to sakramenty łaski i miłosierdzia, którymi jesteśmy obdarowani. Pierwszym sakramentem jest chrzest, który nas wszystkich obmywa z grzechu pierworodnego i włącza we wspólnotę Kościoła. Drugim sakramentem jest spowiedź, oczyszczająca serce i duszę z grzechów.

Warto wejść w tę życiodajną, uzdrawiającą wodę, którą jest Boża łaska i Boże miłosierdzie. Szczególnie teraz, w czasie Wielkiego Postu, warto zastanowić się, czy nie potrzebuję wejść do tego źródła, do tego potoku Bożego miłosierdzia? Może przez długi czas byłem brudny z powodu grzechu, przywiązany do zła? Może właśnie teraz jest ten czas, gdy Chrystus przychodzi do mnie i chce mnie uzdrowić, uwolnić? Tak, to jest ten czas. To jest czas łaski, abym usłyszał: Wstań, weź swoje nosze i chodź (J 5, 8) i nie grzesz już więcej (J 5, 14). Niech Bóg stwarza w nas nowe serce i przywraca radość swojego zbawienia.

Kazania-homilie: Wtorek czwartego tygodnia Wielkiego Postu

o. Mariusz Simonicz CSsR (20 marca 2012 roku, Rok B, II)

o. Jarosław Krawczyk CSsR (12 marca 2013 roku, Rok C, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR (01 kwietnia 2014 roku, Rok A, II)

o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR (17 marca 2015 roku, Rok B, I)

o. Witold Szamburski CSsR (08 marca 2016 roku, Rok C, II)

o. Witold Szamburski CSsR (28 marca 2017 roku, Rok A, I)

o. Tomasz Mikołajczyk CSsR (13 marca 2018 roku, Rok B, II)

o. Dariusz Pabiś CSsR (02 kwietnia 2019 roku, Rok C, I)

o. Wacław Zyskowski CSsR (24 marca 2020 roku, Rok A, II)

o. Andrzej Makowski CSsR (16 marca 2021 roku, Rok B, I)

o. Łukasz Baran CSsR (29 marca 2022 roku, Rok C, II)