Czwartek czwartego tygodnia Wielkiego Postu

Czwartek, 23 marca 2023 roku, IV tydzień Wielkiego Postu, Rok A, I

Czy rzeczywiście wierzysz w jednego Boga? A może masz jakieś bożki, które przeszkadzają ci w wierze, które sprawiają, że trudno jest ci w pełni zawierzyć Chrystusowi? Te pytania stawia nam dzisiaj słowo Boże. We współczesnym świecie łatwo jest o bożka, który odbiera od człowieka większą cześć niż prawdziwy Bóg. Słyszeliśmy historię Izraelitów, którzy utworzyli sobie posąg z metalu i jemu oddawali cześć. Zapomnieli o dobru, którego doznali od Boga, o ratunku, którego im udzielił. Czy we współczesnym świecie nie jest podobnie? Nieraz się zdarza, że ktoś poszukuje Boga, uznaje Go, ale tylko po to, żeby coś otrzymać. A jak się już udaje, jak jest dobrze, to o Bogu zapomina. Czasami też człowiek szuka swojej chwały i chce się „pokazać”. Trzeba uważać, aby nie popaść w takie postawy.

Słyszeliśmy, jak Izraelici po ocaleniu zaczęli czcić cielca. Bóg chciał ich ukarać za to, jednak Mojżesz, ich przywódca, wstawił się za nimi. Zauważył, że kara w tym momencie mogłaby sprawić, że lud izraelski jeszcze bardziej odejdzie od Boga. My też mamy taki ratunek. Pomimo, że często zasługujemy na karę, Chrystus wstawia się za nami. To jest moc i potęga Bożego miłosierdzia. Nie jest jednak tak, że można czynić, co tylko chcemy, a i tak miłosierdzia doznamy. Jezus mówi wprost w dzisiejszej Ewangelii, że trzeba przyjść do Niego, uwierzyć Jego nauce i przyjąć Go do siebie, do swojego życia.

Skąd mamy mieć pewność, że to, co Jezus mówi o sobie, jest prawdziwe, że warto Jemu zaufać? Podstawą jest świadectwo. Świadectwem o Jezusie są dzieła Boga Ojca, dokonywane przez Niego, przez Jego życie, czyny, nauczanie. Ważne jest to, aby przyjąć Jezusa do swojego życia. Tylko On prowadzi do Ojca, do wieczności. Cuda dokonywane przez Jezusa miały nie tylko przekonywać o Jego boskości, ale też pomagać i wspierać. A pomoc i wsparcie od kogoś możemy zyskać tylko, przychodząc do niego, zwracając się do niego. Mocne są słowa Jezusa: A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie (J 5, 40). Bardzo aktualne są te słowa do dziś. To dobra okazja do uczynienia sobie rachunku sumienia: w kim albo w czym pokładam największą ufność? Czy czasami nie jest tak, że patrzę zbytnio po ludzku na swoje życie i wydarzenia, które mają miejsce? Jaka jest moja postawa wobec słów proroków, a przede wszystkim wobec postaci i słów Jezusa?

Jezus swoim życiem i nauczaniem daje świadectwo o swoim Ojcu. A jak jest w moim życiu? Czy daję świadectwo o swojej wierze? Dzisiejsze słowo Boże jest dobrą okazją, aby się nad tym zastanowić. Jezus przychodzi jako posłany od Boga Ojca, aby dać świadectwo prawdzie, aby nam dać zbawienie. Jezus nie tylko przez całe życie świadczył o swoim Ojcu, ale przede wszystkim oddając swoje życie, stanął w naszej obronie, odkupił nas. Czy nie warto zaufać w pełni temu, który dla nas tak wiele zrobił? Zastanów się dziś nad tym, szczególnie gdy jest ci trudno w pełni zawierzyć i zaufać Jezusowi. A swoim życiem dawaj świadectwo. Nie o sobie, ale o Tym, który ciebie odkupił i chce twojego zbawienia.

Kazania-homilie: Czwartek czwartego tygodnia Wielkiego Postu

o. Mariusz Simonicz CSsR (22 marca 2012 roku, Rok B, II)

o. Jarosł aw Krawczyk CSsR (14 marca 2013 roku, Rok C, I)