Poniedziałek, 03 kwietnia 2023 roku, Wielki Tydzień, Rok A, I

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Wielki Tydzień to szczególny czas, w którym – jako uczniowie Chrystusa – chcemy być blisko Pana. Liturgia tych dni będzie nas prowadziła przez kolejne etapy misterium paschalnego. Dziś w Ewangelii jesteśmy świadkami przedziwnego gestu Marii, siostry Marty i Łazarza: namaszczenia stóp Jezusa funtem drogocennego olejku nardowego.

 

 

Gest ten powoduje różne reakcje. W Judaszu gniew, gdyż według niego „nie warto” było poświęcać tak wiele tej cennej mikstury na stopy Jezusa. Judasz zasłania się rzekomą troską o ubogich, lecz autor Ewangelii jasno precyzuje, że przejęcie się Judasza miało pobudki czysto egoistyczne, jako że okradał wspólny trzos. Warto pamiętać, że według obliczeń, 300 denarów, o których mówi Judasz, to równowartość rocznej zapłaty pracownika zajmującego się uprawą roli. Tak więc istotnie, był to drogocenny olejek.

 

Jezus zaś bierze w obronę Marię, nakreślając bliską już przyszłość swojej męki i śmierci. Jej gest Marii zostanie więc w pełni odczytany dopiero później i to w podwójnym kluczu. W znaczeniu dosłownym – kiedy to umęczone Ciało Pana zostanie namaszczone i złożone do grobu: Maria antycypuje to wydarzenie już dziś.

 

W znaczeniu symbolicznym, równie głębokim i pięknym, Kościół widzi w tym geście całą troskę, jaką otacza najświętszą rzeczywistość swego życia, czyli Eucharystię. To wymiar, na którym nie można oszczędzać, to przestrzeń, która musi być wypełniona najpiękniejszymi i drogocennymi elementami, gdyż najpiękniejszy jest Chrystus. Przypomina o tym święty Jan Paweł II w encyklice Ecclesia de Eucharistia:

[…] On, myśląc o zbliżającej się chwili swojej śmierci i złożenia do grobu, docenia namaszczenie, którego dostąpił jako zapowiedź tej czci, jakiej Jego ciało, nierozerwalnie związane z tajemnicą Jego osoby, będzie godne także po śmierci (EE 47).

Tak jak kobieta z Betanii, Kościół nie obawiał się «marnować», poświęcając najlepsze swoje zasoby, aby wyrażać pełne adoracji zdumienie wobec niezmierzonego daru Eucharystii (EE 48).

 

Znaczenie gestu Marii musi być przez nas rozumiane i kontynuowane. Zagwarantowanie piękna w celebracji liturgicznej jest wyrazem naszej miłości do Chrystusa. Nie możemy na Nim „oszczędzać” i „iść po kosztach”. To, co najpiękniejsze, należy się Najpiękniejszemu. W ten sposób w świecie, w którym często przeważa lichość i kicz, Kościół – jak też to czyni od wieków – będzie znakiem kultury piękna oraz zapowiedzią nowej Jerozolimy – naszego celu.

 

 

Duszo moja, uwielbiaj Pana, wielkiego Króla. Ponieważ Jerozolima będzie odbudowana, w mieście dom Jego – na wszystkie wieki. Szczęśliwy będę, jeśli reszta rodu mego ujrzy twoją chwałę i uwielbiać będzie Króla niebios. Bramy Jerozolimy będą odbudowane z szafiru i ze szmaragdu, a wszystkie mury twoje z drogich kamieni. Wieże Jerozolimy będą zbudowane ze złota, a wały ochronne ze szczerego złota. Ulice Jerozolimy wyłożone będą rubinami i kamieniami z Ofiru (Tb 13, 16b-17).

 

 

 

 

Rozważania (kazania-homilie): Wielki Poniedziałek

o. Grzegorz Jaroszewski CSsR  (02 kwietnia 2012 roku, Rok B, II)

o. Edmund Kowalski CSsR  (25 marca 2013 roku, Rok C, I)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (14 kwietnia 2014 roku, Rok A, II)

o. Ryszard Bożek CSsR  (30 marca 2015 roku, Rok B, I)

o. Mariusz Simonicz CSsR  (21 marca 2016 roku, Rok C, II)

o. Jacek Dembek CSsR  (10 kwietnia 2017 roku, Rok A, I)

o. Arkadiusz Buszka CSsR  (26 marca 2018 roku, Rok B, II)

o. Andrzej Makowski CSsR  (15 kwietnia 2019 roku, Rok C, I)

o. Łukasz Baran CSsR  (06 kwietnia 2020 roku, Rok A, II)

o. Mariusz Więckiewicz CSsR  (29 marca 2021 roku, Rok B, I)

o. Jarosław Krawczyk CSsR  (11 kwietnia 2022 roku, Rok C, II)

o. Sylwester Pactwa CSsR  (03 kwietnia 2023 roku, Rok A, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Redemptorysta Prowincji Warszawskiej, wychowawca i wykładowca teologii fundamentalnej i ekumenizmu w Wyższym
Seminarium Duchownym Redemptorystów – Tuchów