Środa, 31 maja 2023 roku, VIII tydzień Wielkanocny, Rok A, I

 

 

 

 

 

 

 

CZYTANIA

 

 

 

 

Podczas zwiastowania Maryja dowiaduje się, że jej krewna Elżbieta jest w stanie błogosławionym. Decyduje się, by pospieszyć jej z pomocą. Wyruszyła niezwłocznie w drogę – wędrówka była niełatwa i mogła trwać około pięciu dni. Drugi motyw wyruszenia w drogę wydaje się nie mniej ważny. Maryja chce się upewnić, że to, co przeżyła, nie było wymysłem jej wyobraźni, nie był to sen, ale wydarzyło się naprawdę, zaczyna realizować się obietnica zapowiadana od wieków – Bóg realizuje swój plan zbawienia, a potwierdzeniem tego jest stan błogosławiony Elżbiety.

 

Spotkanie obu kobiet jest zaskakujące. Maryja wchodzi do domu Zachariasza, pozdrawia Elżbietę i następuje wybuch radości. Niemowlę, które podskakuje w łonie matki, Elżbieta napełniona Duchem Świętym, jak czytamy w tekście greckim, zawołała krzykiem wielkim (por. Łk 1, 42) (w tekście z lekcjonarza: wydała okrzyk (por. Łk 1, 42)) – to reakcja na coś zaskakującego, wydawałoby się niemożliwego, co kogoś spotyka – i powiedziała do Maryi: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana (Łk 1, 42-44).

 

Św. Elżbieta przez wiele lat żyła w przeświadczeniu, że Bóg jej nie błogosławi – przecież nie miała potomstwa – że Bóg o niej zapomniał. Jej wiara była wystawiona na próbę. A potem następują wydarzenia, które mówią, że Bóg jest wierny, nie zapomniał o niej.

 

Zaskakuje nas przenikliwość odczytania znaków, poddanie się działaniu Ducha Świętego przez św. Elżbietę. Ona umie zobaczyć wielkie działa Boże. Potrafi odkryć to, co zakryte dla oczu. Wtedy nie dziwi, że ta starsza kobieta krzyczy z radości. Postawa św. Elżbiety jest wyzwaniem dla nas, zachętą do tego, byśmy umieli zaufać Bogu w momentach, w których wydaje się On daleki, jakby o nas nie pamiętał. Bóg potrafi nas zaskoczyć.

 

Maryja przybyła do domu Zachariasza, niosąc Chrystusa pod swoim sercem. Podróż na pewno obfitowała w różne rozważania, myśli, a tutaj znów Bóg przemawia do Niej słowami św. Elżbiety. Maryja, obdarowując, sama została obdarowana. To wszystko powoduje, że wypowiada wspaniały hymn wielbiący Boga. Magnificat (por. Łk 1, 46-55) to podziękowanie za dar macierzyństwa i łaski, jakimi obdarzył Ją Bóg, radość z realizacji zapowiedzi mesjańskich. Jest on wyrazem Jej zaufania, zawierzenia Bogu.

 

Do pogłębienia refleksji dzisiejszego święta pomagają nam słowa czytań. Prorok Sofoniasz, żyjąc w skomplikowanych czasach, widzi odejście wierzących od Boga, szybko zmieniającą się sytuację geopolityczną, trwające konflikty, widzi to, że biedni są uciskani przez bogatych, ale odkrywa radość z faktu, że Pan jest pośród ciebie. Nie bój się. Niech nie słabną twe ręce! (So 3, 15-17) Św. Paweł w Liście do Rzymian podaje normy postępowania dla wierzących i wzywa: Weselcie się nadzieją.

 

 

Święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny to wezwanie do radości, bo Pan jest pośród nas. Uczymy się odkrywać Go w naszym życiu i nieść innym.

 

 

 

 

Kazania-homilie: Święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny

o. Edmund Kowalski CSsR  (31 maja 2011 rok, Rok A, I)

o. Jan Rzepiela senior CSsR  (31 maja 2012 roku, Rok B, II)

o. Maciej Ziębiec CSsR  (31 maja 2013 roku, Rok C, I)

o. Edmund Kowalski CSsR  (31 maja 2014 roku, Rok A, II)

o. Piotr Andrukiewicz CSsR  (31 maja 2016 roku, Rok C, II)

o. Tomasz Jakubczak CSsR  (31 maja 2017 rok, Rok A, I)

o. Krzysztof Dworak CSsR  (31 maja 2019 roku, Rok C, I)

o. Paweł Orzeł CSsR  (31 maja 2021 roku, Rok B, I)

o. Łukasz Baran CSsR  (31 maja 2022 roku, Rok C, II)

o. Krzysztof Szczygło CSsR  (31 maja 2023 roku, Rok A, I)

 

 

 

 

 

 

Drukuj... 

Misjonarz Prowincji Warszawskiej Redemptorystów – Szczecin